Το ξωτικό της ποίησης: Ένας ακατάλυτος έρωτας

Γιάννη Σμίχελη

2

Ουρανέ μου κατεβάζω τ' άστρα σου, tiefe Atemzug (βαθιά ανάσα)

Δέντρα στο χώμα της γης

Και τα φωτόδεντρα έχουν τη μορφή σου, erleuchtender Sauerstoff (φωτεινό οξυγόνο)

Είσαι ο άνθρωπ;oς μου και η εμπιστοσύνη του

Το φως μου και η τόλμη του

Το νερό μου με την ορμή του

Είσαι η ομορφιά της ασκήμιας μου

Χαρά μου στη θλίψη μου

Παρέα μου σε μοναξιά μου

Βάλσαμο πάνω σε πληγή μου

Μέχρι να γυρίσεις πίσω

Χρήστου Ντικμπασάνη

Δεν έχει φύλλα φέτος το φθινόπωρο

Ένας άγριος άνεμος

λυσσομανάει μέσα στην παιδική ψυχή μου

Οι οιμωγές των οικείων μου τρυπούν την ακοή μου

Θα καραδοκεί για πάντα στη μνήμη μου ο πόνος τους

Μέσα στην αγνή καρδιά μου πέφτει πηχτό σκοτάδι

Υψώνω τα χέρια μου,

Caveman

Το θέατρο Αργώ φιλοξενεί μια πολύ παλιά κωμωδία με τίτλο Caveman. Μία σόλο κωμωδία που είναι η μακροβιότερη στο Μπροντγουέι, αλλά και εδώ έχει παιχθεί από πολύ καλούς ηθοποιούς κατά καιρούς. Αυτή τη φορά έχει σειρά ο Γιάννης Δρακόπουλος να την ερμηνεύσει, σε απόδοση και σκηνοθεσία από τη Θέμις Μαρσέλλου.

Ο Κυριάκος Ηρακλέους και Το χάλκινο νησί: Η δημιουργία των ανθρωποειδών

Πώς σας ήρθε η ιδέα; Ποιο ήταν το έναυσμα που οδήγησε στη συγγραφή του μυθιστορήματος;

Κυρίακος Ηρακλέους: Η έμπνευση για την ιστορία προήλθε από την καθημερινότητά μας και τις αγωνίες που προκύπτουν από τις ραγδαίες τεχνολογικές εξελίξεις. Ζούμε σε μια εποχή που οι νέες τεχνολογίες μεταμορφώνουν τις ζωές μας, φέρνουν επανάσταση στην επικοινωνία, την εργασία, τη διαδρομή μας προς τη γνώση και την κοινωνική αλληλεπίδραση. Ωστόσο, μαζί με αυτές τις θετικές πτυχές, η αύξηση της εξάρτησής μας από την τεχνολογία εγείρει σοβαρά ερωτήματα σχετικά με την ανθρώπινη ύπαρξη και τα ηθικά διλήμματα που προκύπτουν. Πώς επηρεάζει η τεχνολογία την ταυτότητά μας; Ποιες είναι οι συνέπειες της αποξένωσης που προκαλεί; Αυτές οι προσεγγίσεις με ώθησαν να δημιουργήσω έναν κόσμο όπου οι χαρακτήρες καλούνται να αντιμετωπίσουν παρόμοια διλήμματα.

Πέτρος Φυσσούν

Γεννήθηκε στο Αγρίνιο την 1η Οκτωβρίου του 1933. Η φωτογραφία είναι από το πρόγραμμα της θεατρικής παράστασης «Να ντύσουμε τους γυμνούς» (του Λουίτζι Πιραντέλο, θέατρο Διονύσια, 1989-1990).

Κάθε Πέμπτη κύριε Γκρην

Σήμερα και πάλι στο θέατρο Αργώ για μια ακόμα καλή παράσταση που παίζεται για δεύτερη χρονιά το Κάθε Πέμπτη κύριε Γκρην του Τζεφ Μπάρον,  με τα πολλά βραβεία για το ιδιαίτερο κείμενό του, με τον μεγάλο μας ηθοποιό Γιώργο Κωνσταντίνου και τον πολύ καλό Αποστόλη Τότσικα στους δύο κεντρικούς ρόλους.

Κοιτάζω

Νεφέλης Πηγή

Κοιτάζω το αβέβαιο μέλλον

μαύρο και άγριο σαν είναι

με τρομάζει, με τρομάζει των ματιών σου η σκιά

που με κοιτά σαν ψεγάδι της ζωή σου

λες και έκανα λάθος που προχώρησα σε αυτή την καταιγίδα.

🍂

Copyright © Νεφέλη Πηγή All rights reserved

Πρώτη δημοσίευση

Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου

Το έργο περιέχεται στη συλλογή της Νεφέλης Πηγή Εφηβικά

Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε ψηφιακό έργο του Eric Brenner [The tear]

Ο παπουτσωμένος γάτος

Γνωρίζουμε πως οι προκλήσεις στις παιδικές θεατρικές παραστάσεις, όλο και μεγαλώνουν. Κι αυτό συμβαίνει γιατί τα παιδιά, λόγω των ρυθμών που ζούμε, μεγαλώνουν πολύ πιο γρήγορα από όσο παλιότερα. Έτσι, οι απαιτήσεις ώστε να κεντρίσουμε το ενδιαφέρον τους, είναι μεγάλες. Στην παρακάτω συνέντευξη, οι συντελεστές την παράστασης Ο παπουτσωμένος γάτος του Σαρκ Περό, μιλούν για τη μεταφορά στη θεατρική σκηνή και μας ξετυλίγουν τις σκέψεις τους.