Χρήστου Ντικμπασάνη
Αστέρια, όνειρα, κομήτες, πόθους
τα χώρεσα όλα στη μικρή καρδιά μου
Τώρα θα περάσω τις πύλες ενός άλλου γαλαξία,
συνεχίζοντας την απόδρασή μου
με το όραμά της δεμένο
στην κονσόλα πλοήγησης του αστρόπλοιού μου
Ίσως βρω αδειανούς τους δρόμους των καινούργιων άστρων
Ίσως η σιωπή θα επιδεικνύει
τις χορευτικές της φιγούρες μέσα στο αιώνιο σκοτάδι
Ίσως κοιτάξω μουδιασμένος
το απόλυτο κενό της ελπίδας μου
μα δε θα διακόψω το ταξίδι μου
Θ' αδιαφορήσω για το αδηφάγο στόμα
ενός προαναγγελθέντος χωροχρόνου
που θα με αποτρέπει απ' την άτακτη είσοδό μου
στην ερημιά μιας ανεξερεύνητης ακόμη μοναξιάς
Θα στριμώξω τότε τους προορισμούς μου
μέσα στο σακίδιο του αναπότρεπτου
και θα συνεχίσω την ουράνια πορεία μου
προς τα βάθη ενός αγνώστου κόσμου
🌸
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε ψηφιακό έργο Eric Brenner [Tribute to Junji Ito]