Το όμορφο θέατρο Altera Pars, ένα πραγματικό στολίδι φτιαγμένο με πολλή φινέτσα και αγάπη, φιλοξενεί ένα δράμα του Ιταλού Φάμπιο Μάρα με τον τίτλο Μαζί που μιλά για τη διαφορετικότητα.
Η νοητική αναπηρία που δεν κάνει τους ανθρώπους κατώτερους, απλά διαφορετικούς. Με φρέσκια ματιά, περιγράφει τα ταμπού των ανθρώπων απέναντι σε οτιδήποτε διαφορετικό. Αυτό το περίεργο βλέμμα που κάνουν οι περισσότεροι όταν συναντούν έναν τέτοιο άνθρωπο και αυτομάτως, χωρίς να το κάνουν επίτηδες, τον καταδικάζουν στην απομόνωση και στη λύπη.
Μέσα από χιούμορ και πικρή γεύση, μια οικογένεια, που αποτελείται από τη μάνα Ιζαμπέλα και έναν γιο με ειδικές ανάγκες, τον Μικέλε, δείχνει την καθημερινότητά της. Η αγάπη είναι διάχυτη και ο Μικέλε είναι ένα γλυκό αυθόρμητο πλάσμα που δεν γνωρίζει από κακία ή υπολογισμούς και η ειλικρίνειά του είναι εντυπωσιακή και σπάνια. Η Ιζαμπέλα έχει δημιουργήσει έναν κόσμο προστασίας για τον γιο της και έχει αφιερωθεί με τρυφερότητα στη δημιουργία μιας καθημερινότητας που, ενώ είναι γεμάτη δυσκολίες, η αγάπη μπορεί να τις ξεπερνά. Μητέρα και γιος είναι φίλοι, ο ένας για τον άλλον, παίζουν παιχνίδια, χαρτιά με μια γειτόνισσα πίνοντας καφέ και ακόμα λύνουν και σταυρόλεξα.
Αυτή όμως η προστατευμένη καθημερινότητα θα διαλυθεί από την ξαφνική παρουσία της Σάντρα, μετά από 10 χρόνια, που θα ανατρέψει το οικοδόμημα με τις παρεμβάσεις της, το οποίο θα πρέπει να φτιαχτεί από την αρχή. Ένα βότσαλο στη λίμνη είναι αρκετό για να την αναταράξει, άλλωστε.
Μέσα από τις αποκαλύψεις όλων των μελών για πράγματα που δεν είχαν ειπωθεί ποτέ φανερά και με ειλικρίνεια, πρέπει να δημιουργήσουν ένα αύριο που θα χωράει και τους τρεις.
Ένα κοινωνικό δράμα που θέτει προβληματισμούς και προσπαθεί να επαναπροσδιορίσει τη θέση όλων των ανθρώπων σε ένα σύνολο χωρίς τις εκάστοτε ταμπέλες. Μας κάνει να αναρωτηθούμε ποιες είναι οι σκέψεις που μπορούν να περνάνε από το μυαλό μιας αθώας ύπαρξης.
Χωρίς ανάσα είδα μια Μίνα Χειμώνα στον ρόλο της Ιζαμπέλα, σε μια ερμηνεία που είναι ό,τι καλύτερο έχω δει αποδεικνύοντας το βάθος και τη δυναμική της. Εξαιρετικός ο Ηλίας Τσούμπελης στον πολύ δύσκολο ρόλο του Μικέλε και καλές ερμηνείες από τις Αγγελική Κοντού και Χαρά Νικολάου στους ρόλους της Σάντρα και της νοσοκόμας, αντίστοιχα. Πολύ σωστή και η σκηνοθεσία από τον Πέτρο Νάκο, που πήγε την παράσταση εκεί που έπρεπε σκηνικά.
Ευχαριστώ την παραγωγή του Altera Pars και την υπεύθυνη επικοινωνίας Άντα Κούγια για τις προσκλήσεις στο τόσο όμορφο έργο που παρακολούθησα.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
