Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Γεώργιος Γρηγορόπουλος: Θα έλεγα η ανάγκη μου να εκφράσω σκέψεις, ιδέες, εικόνες, επιθυμίες και φόβους, που με προβληματίζουν διαχρονικά, μέσα από το πρίσμα μιας ενδιαφέρουσας ιστορίας η οποία θα αποδίδει έναν ρεαλισμό (έρωτες, πάθη, δολοπλοκίες, προδοσίες κ.λπ.)και ταυτόχρονα ψυχαγωγία, ώστε να μπορεί να επιτευχθεί η όποια ενσυναίσθηση των αναγνωστών στο πρόσωπο των ηρώων.
Πώς βιώνετε την εμπειρία της ανάγνωσης των έργων σας μετά από ένα χρονικό διάστημα, όταν αυτά έχουν τυπωθεί σε ένα βιβλίο και έχει περάσει καιρός από τη δημιουργία τους; Εξακολουθείτε να συμφωνείτε και να έχετε τον ίδιο ενθουσιασμό;
Γ.Γ.: Σε καμία περίπτωση, πάντα κοιτάζοντας πίσω θα βλέπεις πράγματα που ίσως θα μπορούσες να κάνεις καλύτερα. Το ζήτημα είναι όμως αν, όταν ολοκλήρωσες το έργο σου, είχες κάνει το καλύτερο που μπορούσες με βάση εκείνη την εποχή, αν το είχες κάνει λοιπόν, τότε είσαι εντάξει με τον εαυτό σου. Από την άλλη ίσως να «πάσχω» από το σύνδρομο του ορειβάτη, όπως το ονομάζω αυθαίρετα. Προσπαθείς κόντρα σε όλες τις αντιξοότητες να φτάσεις στην κορυφή, δηλαδή στην ολοκλήρωση του στόχου, να πετύχεις κάτι αξιόλογο και όταν επιτευχθεί αυτό, την ίδια στιγμή αρχίζει και το σημείο καμπής. Το μόνο που μένει είναι η ανάμνηση εκείνων των ελάχιστων λεπτών, ίσως και δευτερολέπτων της ολοκλήρωσης, που νιώθεις χαρά και κάθαρση, από εκεί και πέρα ό,τι επέρχεται συναισθηματικά έχει φθίνουσα πορεία, διότι αναζητάς μια νέα «κορυφή» για να ανέβεις.
Έχετε διαφωνήσει ποτέ με τον δημιουργικό εαυτό σας;
Γ.Γ.: Πάντα υπάρχει αμφιβολία ή πρέπει να υπάρχει αμφιβολία. Όταν το δρομολόγιο είναι καθορισμένο και αμετάκλητο υπονομεύεις τις εναλλακτικές διαδρομές, τους παράδρομους των ιδεών και τις χρονοπαγίδες της φαντασίας. Φανταστείτε, για παράδειγμα, ο Οδυσσέας να γύρναγε μέσα σε λίγες μέρες στο νησί του.
Υπάρχει κάποιο έργο που να το ξεχωρίζετε και γιατί;
Γ.Γ.: Είναι ένα απόσπασμα του Νίτσε από κάποιο βιβλίο του, στο οποίο μιλάει για έναν τρελό που βγαίνει μέρα μεσημέρι στην αγορά με ένα φανάρι αναμμένο και αναγγέλλει ότι ο Θεός πέθανε. Στην πραγματικότητα αυτό που αντιλαμβάνομαι σε αντίθεση με τις θρησκοληπτικές προσεγγίσεις είναι ότι εννοεί πως πέθανε ή αργοπεθαίνει ο άνθρωπος που ζει χωρίς Θεό, αλλά αυτή βέβαια είναι δικιά μου ερμηνεία.
Υπάρχουν στιγμές που σας πυροδοτούν βάζοντάς σας σε δημιουργική κίνηση;
Γ.Γ.: Όταν έρθει μια καινούργια ιδέα ορμώμενη από κάποιο καθημερινό ερέθισμα, το οποίο με βάζει σε μια διαδικασία αναλυτικής σκέψης, εν είδει εσωτερικού και κοινωνικού ψυχογραφήματος.
Κι αντίστοιχα, υπάρχουν στιγμές για τις οποίες δεν θα γράφατε ποτέ τίποτα;
Γ.Γ.: Συνήθως όταν βιώνω μια καθημερινότητα μοτιβαρισμένη χωρίς εκπλήξεις και διαφοροποιήσεις από τα τετριμμένα.
Αν θα έπρεπε να περιγράψετε το εν λόγω πόνημα με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Γ.Γ.: Αναρρίχησις.
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, πού θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Γ.Γ.: Στο ερώτημα αυτό απαντά νομίζω το ίδιο το βιβλίο, βάσει τα τοπογραφικά του στίγματα που είναι αρκετές περιοχές σε όλη τη χώρα, αλλά και το χρονικό του πλαίσιο (την περίοδο των Χριστουγέννων) στο οποίο διαδραματίζεται ένα μεγάλο μέρος της ιστορίας των ηρώων.
Ποια είναι η γνώμη σας για τη σύγχρονη βιβλιοπαραγωγή στη χώρα μας σε σχέση με την λογοτεχνία; Έχετε αγαπημένους Έλληνες συγγραφείς;
Γ.Γ.: Στην Ελλάδα γράφουν πολλοί και αυτό είναι πολύ καλό, αλλά διαβάζουν λίγοι και αυτό δεν είναι καθόλου καλό. Υπάρχουν Έλληνες, σύγχρονοι λογοτέχνες, που είναι ιδιαιτέρως αξιόλογοι αλλά προσωπικά –ίσως και λίγο «παλιομοδίτης»– παραμένω θαυμαστής του Καζαντζάκη τον οποίο θεωρώ έναν από τους σπουδαιότερους πεζογράφους που εμφανίστηκε διαχρονικά στη χώρα μας.
Ο Γεώργιος Κ. Γρηγορόπουλος, σε μια μικρή συνέντευξη μεγάλων βιβλιοταξιδιών, μίλησε για –και με αφορμή– το μυθιστόρημά του Το δέκατο τάγμα, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ελκυστής. Στο οπισθόφυλλο διαβάζουμε:
Ένας διάσημος συγγραφέας, όταν εμπλέκεται σε μια μυστηριώδη υπόθεση αυτοκτονίας, θα ανακαλύψει πως ό,τι γνώριζε για τη ζωή του, ήταν μια ψευδαίσθηση που ίσως τροφοδοτούσε ο ίδιος με τα γραπτά του. Παγιδευμένος μέσα σε έναν κόσμο ουσιών, ψυχικών παθών και σαρκικών απολαύσεων, θ' αναζητήσει το φως, σκαλίζοντας τα πιο ερεβώδη δωμάτια της ψυχής του.Μια κατάβαση σε μυστηριακές σπονδές, σιωπηλές συμφωνίες και χρυσοποίκιλτα μονοπάτια της ανομίας. Ένα αστυνομικό θρίλερ που φέρνει τους ήρωες αντιμέτωπους με την ηθική, τον Θεό και τα μεγάλα, φιλοσοφικά διλήμματα της ζωής. Η αιώνια μάχη του καλού με το κακό, σκιαγραφείται μέσα στους φόβους και τις επιλογές τους, κοιτάζοντας το κάτοπτρο απέναντί τους με αμφιβολία, ξεθάβοντας τον μεγαλύτερο εχθρό, που ίσως είναι ο ίδιος τους ο εαυτός.
Ο Γεώργιος Γρηγορόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα τον Δεκέμβριο του 1982. Σπούδασε δημοσιογραφία κι έχει εργαστεί σε διάφορα ηλεκτρονικά και έντυπα μέσα. Από νεαρή ηλικία ξεκίνησε την ενασχόλησή του με τη συγγραφή μουσικών στίχων, ποιημάτων και πεζών έργων. Για τα ποιήματά του και τα πεζά του έργα έχει βραβευθεί σε διαγωνισμούς της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών, της Διεθνούς Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, του πολιτιστικού συλλόγου Αμφικτυονία Ελληνισμού, του Ελληνικού Πολιτιστικού Ομίλου Κυπρίων Ελλάδος, του λογοτεχνικού περιοδικού Κελαινώ και του λογοτεχνικού περιοδικού Κέφαλος, ενώ έχει διακριθεί από αρκετούς πολιτιστικούς συλλόγους, όπως ο όμιλος για την Unesco, ο αθλητικός, πολιτιστικός, επιστημονικός σύλλογος ΑΘΛ.Ε.ΠΟΛΙ.Σ., ο πολιτιστικός σύλλογος λόγου και μουσικής ΛΙΝΟΣ, η Υπερρεαλιστική Ομάδα Θεσσαλονίκης και η Βιβλιοθήκη Σπάρτου. Τα ποιήματά του και η αρθρογραφία του έχουν δημοσιευθεί σε συλλογικά ποιητικά ανθολόγια, λογοτεχνικά περιοδικά και ιστοσελίδες ενημέρωσης. Τον Ιούνιο του 2020, εκδόθηκε η πρώτη του προσωπική ποιητική συλλογή Έσσεται Ήμαρ από τις εκδόσεις 24 Γράμματα. Το 2022 εκδόθηκε η δεύτερη ποιητική συλλογή του Ώσμωσις από τις εκδόσεις Άρωμα και η πρώτη του συλλογή διηγημάτων Ελληνιστί, από τις εκδόσεις Ελκυστής. Το 2022 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών. Συμμετοχή στο συλλογικό ποιητικό ανθολόγιο 2017-2018 του εκδοτικού οίκου Όστρια, συμμετοχή στο συλλογικό ποιητικό ανθολόγιο 2018-2019 του εκδοτικού οίκου Διάνυσμα, συμμετοχή στο συλλογικό ποιητικό ανθολόγιο Όταν η ζωγραφική συναντά την ποίηση του εκδοτικού οίκου Όστρια, συμμετοχή στα συλλογικά ποιητικά ανθολόγια για το 2018 και για το 2019 του πολιτιστικού συλλόγου Αμφικτυονία Ελληνισμού, συμμετοχή στο συλλογικό ποιητικό ανθολόγιο για το 2019 του εκδοτικού οίκου Κοράλλι, συμμετοχή στο συλλογικό ποιητικό ανθολόγιο για το 2019 της Βιβλιοθήκης Σπάρτου (εκδόσεις Τάδε έφη), συμμετοχή στο συλλογικό ποιητικό ανθολόγο της Υπερρεαλιστικής Ομάδας Θεσσαλονίκης για το 2020 (εκδόσεις Κοράλλι), συμμετοχή στην επανέκδοση του λογοτεχνικού περιοδικού Φιλολογική Πρωτοχρονιά για το 2020, δημοσιευμένα ποιήματα στο λογοτεχνικό blog bonsaistories, δημοσιευμένα ποιήματα στο λογοτεχνικό blog Έννεπεα-Μούσα, δημοσιευμένα άρθρα και ποιήματα στο λογοτεχνικό περιοδικό Κέφαλος...
Διεκδικήστε το!
Οι εκδόσεις Ελκυστής προσφέρουν το βιβλίο σε έναν τυχερό αναγνώστη. Για να συμμετέχετε στην κλήρωση κλικάρετε εδώ και συμπληρώστε τη φόρμα επιλέγοντας τον συγκεκριμένο τίτλο. Παρακαλώ, σημειώστε τα ακόλουθα:
Συμμετοχή στην κλήρωση, που θα γίνει μετά τις 18 Μαΐου 2025, σημαίνει αποδοχή των όρων, οπότε διαβάστε τους γενικούς όρους. Ειδικότερα [μόνο για αυτή την κλήρωση]: Το βιβλίο θα αποσταλεί/παραδοθεί στον τυχερό από τον εκδότη. Αυτή η δωροθεσία είναι πανελλήνια!
