Χρήστου Ντικμπασάνη
απ' την σωστή πορεία μου!
Θεέ μου, πότε έσβησαν τ' αστέρια
Πάντα ήθελα να πιστεύω
πώς μπορούσα να προφτάσω
τα όνειρα και τους πόθους μου
να τους αγγίξω, να τους αρπάξω,
να τους κάνω ολοκληρωτικά δικούς μου,
να μην τους αφήσω ν' ανήκουν μόνο στη φαντασία μου
μα τώρα ο Ήλιος σκύβει το κεφάλι του θλιμμένος,
όταν με βλέπει να πλανιέμαι
μέσα σε αγνώστους κόσμους,
να έχω λαθέψει τη διαδρομή μου,
ακολουθώντας άλλες εσφαλμένες,
παράξενες, επικίνδυνες
Τι έκανα λάθος και τώρα ακολουθώ
λανθασμένα μονοπάτια
που βγάζουν μόνο στον όλεθρο και στο πουθενά;
Μόνος μου πρόδωσα τον εαυτό μου
και τώρα η αχίλλειός μου πτέρνα
είναι ματωμένη και με πονάει
Θάνατος είναι αυτές οι φτερωτές, σκοτεινές μορφές
που έχουν περικυκλώσει το αστρόπλοιο και τη ζωή μου;
🌸
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Πόπης Μπίσσα [έργο της σειράς Θάλασσες του κόσμου]