Ένας από τους μεγαλύτερους ηθοποιούς, που πέρασαν ποτέ από το ελληνικό θέατρο, με μεγάλη και αξιοζήλευτη καριέρα. Ο Αλέκος Αλεξανδράκης γεννήθηκε το 1928 στην Αθήνα και σπούδασε στην Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Πραγματοποίησε την πρώτη του θεατρική εμφάνιση το 1949 με τον θίασο της κυρίας Κατερίνας (Ανδρεάδη) στο θερινό θέατρο Κατερίνας που ήταν στην πλατεία Βικτωρίας. Το πρώτο έργο της μεγάλης του θεατρικής καριέρας ήταν η Φθινοπωρινή παλίρροια της Δάφνη Ντι Μοριέ (Έβανς Ντέιβις). Συνέχισε την συνεργασία του με την μεγάλη πρωταγωνίστρια στην Αθήνα αλλά και σε έργα του εξωτερικού. Τον συναντάμε στις διανομές των έργων: Τρομεροί γονείς του Ν. Κάουαρντ (Έλιοτ), Αντώνιος και Κλεοπάτρα του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ (Αντώνιος), Το σπίτι της μαντάμ Βορέ Τζ. Τεμπλ.
Ακολουθεί η συνεργασία του με το Θέατρο Κοτοπούλη, την χειμερινή περίοδο 1951-1952, με καλλιτεχνικό διευθυντή τον Δημήτρη Μυράτ. Επιστροφή στον θίασο της κυρίας Κατερίνας σε επανάληψη του έργου Τρομεροί γονείς του Κοκτώ. Επιστροφή και στο θέατρο Κοτοπούλη με τον Υπηρέτη δύο αφεντάδων του Κάρλο Γκολντόνι.
Ακολούθως, συνεργάζεται με το Εθνικό Θέατρο (1953-1956): Ιπόλλυτος του Ευριπίδη (στον ρόλο του Ιππόλυτου), Εκάβη του ίδιου τραγικού ποιητή (Πολύδωρας), Ευμένιδες του Αισχύλου (Απόλλων), Άμλετ του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ (Λαέρτης), Μαρία Στιούαρτ του Φρειδερίκου Σίλερ κ.α.
Το 1956 συγκροτεί θίασο μαζί με την Άννα Κυριακού και παρουσιάζουν το Πικ-νίκ του Ου. Ινγκ (στον ρόλο του Χαλ Κάρτερ). Στη συνέχεια, ως θιασάρχης, παρουσιάζει στην Αθήνα αλλά και σε περιοδεία τα έργα Έκτη εντολή και Ερωτικές διακοπές.
Θα ακολουθήσει εκ νέου η συνεργασία του με το Εθνικό Θέατρο με την Νύχτα στην Μεσόγειο του Άγγελου Τερζάκη (Λέων).
Με τον θίασο Δημήτρη Μυράτ, τον βρίσκουμε στις διανομές των έργων Υπόθεση Ντρέιφους του Μαν. Σκουλούδη καθώς και στο Φως της καρδιάς του Ε. Ουίλιαμς.
Στη συνέχεια συγκροτεί θίασο με την σπουδαία ηθοποιό Βέρα Ζαβιτσιάνου και ανεβάζουν το έργο Το πρώτο χάδι των Τενεσί Ουίλιαμς και Ντ. Γούινταμ (υποσμηναγός Άντριαν).
Από το 1962 και μέχρι το 1966, με δικούς του θιάσους, θα παρουσιάσει τα έργα: Ο θάνατος της Μπέσι Σμιθ του Ε. Άλμπι (εσωτερικός γιατρός), Ένας μήνας στην εξοχή του Ι. Τουργκένιεφ (Μιχαήλ Αλεξάντροβιτς Ρακίτιν), Ένα χαμένο γράμμα Ι. Λ. Καρατζιάλε, Μπλουζ για τον κύριο Τσάρλι (Ρίτσαρντ) και Έγκλημα και τιμωρία του Ντοστογιέφσκι.
Με την Ελληνική Σκηνή της Άννας Συνοδινού, το 1967, θα ερμηνεύσει δύο τραγικούς ρόλους: Ορέστης στην Ηλέκτρα του Σοφοκλή και Αχιλλέας στην Ιφιγένεια εν Αυλίδι του Ευριπίδη.
Συνθιασάρχης με την Αντιγόνη Βαλάκου στο Κουρέλι (Τίτο Σάκι) κ.α.
Το 1969 πρωταγωνιστεί στο έργο Γ. Ρούσσου Τα μεγάλα χρόνια, που ανέβηκε στο θέατρο Μετροπόλιταν, όπως και στην Ηδονή της τιμιότητας του Λουίτζι Πιραντέλο (Φάμπιο Κόλι) με τον θίασο των Γιάννη Φέρτη και Ξένιας Καλογεροπούλου.
Το 1970, στο θέατρο Μίνωα, στην κλασική κωμωδία των Ασημάκη Γιαλαμά και Κώστα Πρετεντέρη Μιας πεντάρας νιάτα (στον ρόλο του Γιώργου).
Ακολουθεί η συμμετοχή του στο έργο του Άντονι Σάφερ Σλουθ δίπλα στον κορυφαίο ηθοποιό Δημήτρη Χορν, που ο Αλεξανδράκης τον θαύμαζε απεριόριστα.
Από το 1971 μπαίνει στη ζωή του η ηθοποιός Νόνικα Γαληνέα και μαζί θα συγκροτήσουν θίασο παρουσιάζοντας αξιόλογα έργα από το παγκόσμιο δραματολόγιο: Τέσσερα δωμάτια με κήπο, Πρόσεξε το σκαλοπάτι Ντ. Χουμ, Ο γλάρος του Άντον Τσέχωφ (με πολλούς από τους μεγαλύτερους ηθοποιούς που διέθετε η ελληνική σκηνή ενώ η ιδέα ανήκε στον Νίκο Κούρκουλο και το έργο ανέβηκε στο θέατρό του, το Κάππα), Πέπσι (Φρανσουάζ), Μία σταθερή σύζυγός (Τζον), Παράξενο ιντερμέντζο του Ο' Νηλ καθώς και στο Ταξίδι μακριάς μέρας μέσα στην νύχτα του ίδιου, Η επίσκεψη της γηραιάς κυρίας του Ντίρενματ (Άντον Σιλ), Η κυρία του Μαξίμ.
Ενδιάμεσα πραγματοποίησε κι άλλες σπουδαίες συνεργασίες σε παραστάσεις που άφησαν εποχή με μεγάλους ηθοποιούς: Μαντάμ Μπατερφλάι, με τον Κώστα Αρζογλου, Η γυναίκα με τα μαύρα με τον Δάνη Κατρανίδη, Ο θείος Βάνιας.
Μια από τις τελευταίες του εμφανίσεις ήταν στο Εθνικό Θέατρο με το έργο Σαλόνικα και στο θέατρο Αυλωνίτη (Θέατρο Βεργή) με το έργο του Σαμ. Σέπαρντ Αίμα αγάπης (όπου κράτησε τον ρόλο του Πατέρα).
Μεγάλη η παρουσία σου και στον κινηματογράφο: Δύο κόσμοι, Οι ουρανοί είναι δικοί μας, Ο βαπτιστικός, Στέλλα, Το νησί των γενναίων, Συνοικία το όνειρο, Ραντεβού στην Κέρκυρα, Δάκρυα για την Ηλεκτρα, Όμορφες μέρες, Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο, Τα παιδιά της Χελιδόνας κ.α.
Τηλεόραση: Παράξενος ταξιδιώτης, Γιούγκερμαν, Μυστικοί αρραβώνες κ.α.
Σκηνοθέτησε για τον κινηματογράφο τις ταινίες Συνοικία το όνειρο και τον Θρίαμβο. Η πρώτη ταινία ήταν δική του παραγωγή και έμεινε στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου. Για την ερμηνεία του στην ταινία αυτή πήρε το βραβείο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης το 1961.
Ο Αλέκος Αλεξανδρακης είχε κάνει τέσσερις γάμους, ο ένας με την σπουδαία ηθοποιό Αλίκη Γεωργούλη με την οποία συνεργάστηκαν στο θέατρο και στον κινηματογράφο.
Λίγα χρόνια πριν φύγει από τη ζωή, σε συνεργασία με τον δημοσιογράφο Νίκο Νικόλιζα, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Άγκυρα το βιβλίο-λεύκωμα: Αλέκος Αλεξανδράκης: Ευχαριστώ...
Υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους ηθοποιούς, που πέρασαν ποτέ από το θέατρο, με τον Αλέξη Μινωτή να τον αποκαλεί χαρακτηριστικά «πασπαρτού» θέλοντας να δείξει την ευκολία και την ευελιξία να πηγαίνει από ρόλους αρχαίας τραγωδίας σε κωμικούς και σε δραματικούς ρόλους.
Ο Αλέκος Αλεξανδράκης ήταν πάντα από τους πιο αγαπητούς ηθοποιούς και για το ταλέντο του αλλά και για την ευγένεια που τον χαρακτήριζε ως άνθρωπο.
Ο Αλέκος Αλεξανδρακης έφυγε από τη ζωή το 2005.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Οι πληροφορίες αντλήθηκαν από την εγκυκλοπαίδεια του Θεόδωρου Έξαρχου Έλληνες ηθοποιοί: Η γενιά μας, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Δωδώνη.
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε το εξώφυλλο του βιβλίου του Νίκου Νικόλιζα Αλέκος Αλεξανδράκης: Ευχαριστώ..., που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Άγκυρα.
