Τι ωραίος τύπος αυτός που το έγραψε, θα πεις διαβάζοντας το οπισθόφυλλο και μερικές αράδες από τυχαίες σελίδες του βιβλίου Ένας τσιρκολάνος, μια καμήλα και 4.000.000 ερωτήσεις και θα έχεις –περίπου– δίκιο! Γιατί δεν ξέρω αν όντως είναι καλός τύπος, ο Andrew Nicoll, αλλά σίγουρα γράφει απολαυστικά! Και η αλήθεια είναι πως παίρνοντας μια ιδέα από το οπισθόφυλλο, για να ενημερωθείς τι εκτυλίσσεται στην πλοκή του, θα σε μαγνητίσει τόσο που θα θες να ταξιδέψεις το συντομότερο μαζί του – τουλάχιστον αυτό συνέβη με εμένα.
Ξεκινώντας την ανάγνωσή του, θα ακολουθήσεις αυθόρμητα τα χνάρια του 73χρονου αφηγητή, του Ότο Βίτε, ενός ακροβάτη από το Αμβούργο που, όπως γρήγορα θα διαπιστώσεις, δεν πρόκειται για όποιον κι όποιον ακροβάτη! Βρισκόμαστε την περίοδο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου οπού, εν μέσω των βομβαρδισμών στην Γερμανία, ο ήρωάς μας επιχειρεί μια αναδρομή στο παράξενο παρελθόν του. Εκεί, μας εκμυστηρεύεται κάτι τελείως παράδοξο και απίστευτο: Μια περιπέτεια στην οποία κατάφερε να στεφθεί βασιλιάς της Αλβανίας!
Στην ροή της ιστορίας, ο πρωταγωνιστής γράφει άλλοτε συνομιλώντας με τον εαυτό του και κάποτε σαν να απευθύνεται σε εσένα, που την στιγμή εκείνη σε χρίζει ως τον καλύτερό του φίλο. Έτσι, περιπλανιόμαστε παρέα στο ταραχώδες και αλλοπρόσαλλο παρελθόν του. Κι όσο προσπαθεί να μας εξιστορήσει τα γεγονότα, όλο χάνεται και η κουβέντα του παραστρατεί σε συμβάντα που συνήθως αφορούν την αγύρτικη ζωή του.
Κι όταν τελικώς καταφέρνει να συγκεντρωθεί στο ερώτημα πώς κατάφερε να γίνει βασιλιάς της Αλβανίας, μας πληροφορεί πως όλα ξεκίνησαν πριν δεκαετίες στην Βουδαπέστη. Στο μέρος εκείνο δηλαδή όπου βρισκόταν με το τσίρκο στο οποίο δούλευε ως ακροβάτης. Επί τη ευκαιρία, μας παρουσιάζει την παράταιρη παρέα του η οποία απαρτίζεται από τους εξής: Αρχικά, από τον κολλητό του φίλο Μαξ, ο οποίος ήταν μασίστας, ζογκλέρ και κατάπινε σπαθιά. Επόμενος στη λίστα παρουσιάζεται ο τυφλός καθηγητής Αλμπέρτο φον Μέσμερ, που πραγματικά έμοιαζε με ανθρώπινη εγκυκλοπαίδεια, γνωρίζοντας σχεδόν τα πάντα. Ο συγκεκριμένος μάλιστα παρουσίαζε στο κοινό ένα νούμερο τηλεπάθειας με την πανέμορφη κόρη του Σάρα· μια γυναίκα που παίζει σημαντικό ρόλο στην πορεία για τον ήρωά μας. Τέλος, μας συστήνει και την σαγηνευτική Τίφτι, με την οποία έχει ουκ ολίγες περιπέτειες μαζί της. Η ίδια υποστήριζε πως ήταν μια Ουγγαρέζα κοντέσα, την οποία έδιωξε η οικογένειά της από το παλάτι λόγω του έρωτά της με έναν ταπεινό αρχιχορευτή· κάτι, ωστόσο, που ποτέ δεν έπεισε τους υπόλοιπου της παρέας.
Και μετά από αυτό, αρχίζει σιγά σιγά να ξετυλίγεται το κουβάρι της περιπέτειάς του. Εκεί, όπου η παρέα του συνειδητοποιεί, διαβάζοντας μια εφημερίδα, ότι μοιάζει καταπληκτικά στο άτομο της φωτογραφίας που παρουσιάζεται ως υποψήφιος βασιλιάς της Αλβανίας! Ενός Τούρκου πρίγκιπα με το όνομα Χαλίμ Εντίν, γιος του Σουλτάνου. Η ιδέα δεν άργησε να έρθει. Πόσο εφικτό θα ήταν άραγε να παραστήσει τον υποψήφιο βασιλιά, κλέβοντας το θησαυροφυλάκιο και γινόμενος έπειτα καπνός;
Σ' αυτό το τρελό σχέδιο έχει την αμέριστη συμπαράσταση της παρέας του και μιας καμήλας, αποδεικνύοντας στη συνέχεια πόσο εύστροφος καταφερτζής είναι, δίχως να κάνει πίσω στις εύλογες δυσκολίες που συναντούν στο ταξίδι. Ένα ταξίδι που κρύβει τόσες ανατροπές και εκπλήξεις για τον αναγνώστη!
Πραγματικά, βρήκα τη γραφή του τόσο ευχάριστη και απολαυστική που σε παρασέρνει αυθόρμητα στον δικό του κόσμο. Κάνοντας δικές σου τις σκέψεις του κι «αναγκάζοντάς» σε μέχρι και να ξεκαρδιστείς από τα γέλια! Δίχως άλλο, πολύ θα ήθελα να ζούσα όλ' αυτά τα τραγελαφικά γεγονότα που μας περιγράφει! Όμως τι πιστεύετε εσείς, είναι σίγουρα όλα τους φανταστικά επινοήματα του συγγραφέα; Υπομονή και σας έχω κάτι πολύ ενδιαφέρον στο υστερόγραφο.
Επίσης, δεν είναι λίγες οι φορές που ο συγγραφέας σε καλεί να προβληματιστείς με τις οδυνηρές αλήθειες, σκέψεις και διαπιστώσεις του για τις κοινωνικές μας σχέσεις και την πορεία της ανθρωπότητας, τις οποίες και αποτυπώνει γλαφυρά στο χαρτί.
Μα πριν κλείσουμε το αναγνωστικό μας ταξίδι, εννοείται πως δεν θα παραλείψουμε μια αναφορά στον δημιουργό του βιβλίου. Όπως αναφέρεται και στην ιστοσελίδα των εκδόσεων Διόπτρα, ο Andrew Nicoll, πριν σταδιοδρομήσει ως δημοσιογράφος, εργάστηκε πρώτα ως ξυλοκόπος. Πρόκειται άραγε για άλλο ένα από τα χιουμοριστικά του τρικ ή όχι;
Τα διηγήματά του έχουν δημοσιευτεί στο New Writing Scotland, όπως και σε άλλα περιοδικά. Το πρώτο του μυθιστόρημα ήταν το Ο καλός δήμαρχος το οποίο και κέρδισε το βραβείο πρώτου βιβλίου Saltire First Book Award και μεταφράστηκε σε είκοσι γλώσσες.
ΥΓ.: Για όσους διαβάσετε το βιβλίο και θέλετε, στη συνέχεια, να μάθετε περισσότερα για τον αληθινό πρωταγωνιστή της ιστορίας μας, τον Ότο Βίτε, τότε κάντε μια αναζήτηση στη Wikipedia.
Καλή σας ανάγνωση!
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
