Πού μπορεί να φτάσει κάνεις από την αδικία και την ανέχεια. Αυτό πραγματεύεται το κοινωνικοπολιτικό δράμα του Σέρτζι Πομπερμάγιερ New Order, που έχει έρθει για πρώτη φορά στο ελληνικό θέατρο, σε μετάφραση της Μαρίας Χατζηεμμανουήλ, σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Καρατζά και σε φιλοξενία από το πολύ όμορφο θέατρο Εν Αθήναις.
Θέτει τα όρια της δικαιοσύνης και της τιμωρίας. Της εκδίκησης ή της συγχώρεσης. Τι ρόλο παίζει ο νόμος και ποιον εντέλει προστατεύει; Πού μπορεί να φτάσει κάποιος όταν δεν έχει τίποτα άλλο να χάσει;
Μια σκληρή πραγματικότητα σε μια φανταστική δημιουργία που είναι φτιαγμένη σαν να έγινε ή θα γίνει στο μέλλον.
Γραμμένο το 2014 όταν η μεσαία τάξη δέχτηκε ισχυρή επίθεση και έχασε περιουσίες, δουλειές, σπίτια και κλονίστηκε ανεπανόρθωτα η υγεία πολλών ανθρώπων. Άλλοι δεν άντεξαν την νέα πραγματικότητα και έδωσαν τέλος στη ζωή τους· κάποιοι ξαναπροσπάθησαν.
Οι τρεις άνθρωποι, που είδαμε στην σκηνή, κινήθηκαν ακραία, άλλοι θα πουν καλά έκαναν και άλλοι όχι. Έχει μέσα και το χιουμοριστικό στοιχείο στην αρχή που όμως σβήσει σιγά σιγά με την εξέλιξη, που οδηγεί σε αδιέξοδο.
Η απόγνωση τους οδηγεί σε μια απαγωγή, μιας πρώην υπουργού εργασίας και νυν διευθύντρια μιας συστημικής τράπεζας, η οποία έχει παίξει τον ρόλο της και από τις δύο θέσεις στην καταστροφή και στην εξαθλίωση.
Το διακύβευμα είναι είτε επιστροφή των χρημάτων σε όλους αυτούς που έχασαν τις περιουσίες τους από την εξαπάτηση με υπογραφές που τους στράγγιξαν ό,τι πολυτιμότερο είχαν ή θα σκοτώσουν την δεκατετράχρονη κόρη της. Σκληρό και κυνικό, αλλά μας κάνει να αναρωτηθούμε εάν είναι σωστό ή λάθος. Παράγει δικαιοσύνη ή πληρώνεται η αδικία με αδικία;
Αυτό που κάνει σίγουρα η παράσταση είναι να θέτει προβληματισμούς για μια πραγματικότητα που λίγο πολύ όλοι βιώσαμε και παραμένει στο επίκαιρο έντεκα χρόνια μετά.
Πολύ καλή επιλογή του καστ, μας δίνουν την αποτύπωση των «θέλω» του συγγραφέα σωστά. Μου άρεσαν και οι τέσσερις αλλά θέλω να ξεχωρίσω την Ράνια Σχίζα που για μια ακόμα φορά είναι εξαιρετική στον ρόλο της αρχηγού απαγωγέα αλλά δίπλα της ισάξια στέκεται και η Έλενα Τυρέα στον ρόλο της γυναίκας που έχει απαχθεί, σε έναν ρόλο που δεν την έχω ξαναδεί αλλά τον υποστηρίζει απόλυτα.
Εξαιρετική η σκηνοθεσία και ένα πολύ δυνατό τέλος που σφραγίζει μια πολύ καλή παράσταση.
Θέλω να ευχαριστήσω την υπεύθυνη επικοινωνίας Νταίζη Λεμπέση για την εξυπηρέτηση και τα σοκολατάκια, που πρόσφερε για την Ημέρα των ερωτευμένων, καθώς και την πάντα καλή της διάθεση να παρέχει προσκλήσεις με ευγένεια και αγάπη στην τέχνη.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
