Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Φωνή τέχνης: Έχουμε πρωτιές! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ e-books ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο –παρακολουθείτε όλα τα είδη– ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.
ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθoπλασίες: Τα σπασμένα κομμάτια μιας αγάπης * Ο εραστής του Ντεβ Μάρτιν * Μ' ένα ζευγάρι σαγιονάρες * Το ταξίδι μιας στιγμής * Ο πρίγκιπας του Βόρνεο: Το Φάντασμα * Το δέκατο τάγμα * Υπόσχεση * Οι Μαζαράκηδες, Ιουλιανός ο Παραβάτης, Τα πέντε φαντάσματα * Το αίμα είναι για να χύνεται ** Διηγήματα: Backpack: Ιστορίες χίμαιρες * Η ενδεκάτη εντολή * Για όλα φταις εσύ * Η Κιμ ξέρει και άλλες ιστορίες ** Ποίηση: Δεύτερη φωνή Ι * λοιπόν, * Ναι, αρνούμαι * Η άλλη πλευρά * 62 ποιήματα *** Παιδικά: Από τη σοφίτα στα άστρα * Πίστεψέ το... και θα τα καταφέρεις *** Μουσικό άλμπουμ: The 12 Kalikatzari of Christmas *** Εγκυκλοπαίδεια: Rock Around... Troubadours

Κόντρα στην Πρόοδο: Ένα πεδίο μνήμης

Εστέβ Σολέρ
«Το σύμπαν ξεκίνησε σαν μία πελώρια κρατημένη ανάσα που βγήκε. Κανείς δεν ξέρει γιατί, αλλά όποιος κι αν είναι ο λόγος, χαίρομαι που συνέβη, γιατί σ' αυτό χρωστώ την ύπαρξή μου.»
Ted Chiang
Φωτογραφίες θιάσου για την παράσταση «Κόντρα στην πρόοδο: Ένα πεδίο μνήμης»

Η Ομάδα Θεάτρου Dulcinea παρουσιάζει το έργο του Ισπανού συγγραφέα Εστέβ Σολέρ Κόντρα στην Πρόοδο: Ένα πεδίο μνήμης, σε μετάφραση Μαρίας Χατζηεμμανουήλ και Elsde Paros και διασκευή Ιωάννας Κανελλοπούλου και Άννας-Μαρίας Ιακώβου. Η παράσταση θα παρουσιάζεται από τις 28 Απριλίου 2025 και κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.30 στο ΠΛΥΦΑ.

Η παράσταση εξερευνά την ανθρώπινη ύπαρξη που πασχίζει να διατηρήσει τη ζωντάνια και την αυθεντικότητά της σε έναν κόσμο που μεταβάλλεται αδιάκοπα. Σε μια εποχή όπου η πληροφορία κατακλύζει τα πάντα και ο χρόνος κυλά πιο γρήγορα από ποτέ, ένα καινοτόμο τεχνολογικό πρόγραμμα, η «Εκπνοή», επαναφέρει τις αναμνήσεις από την τελευταία εβδομάδα της ζωής μιας γυναίκας. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, η αδερφή της αναρωτιέται για τις αναταράξεις που προκαλεί η τεχνολογία, καθώς επαναπροσδιορίζει τη μνήμη, το παρελθόν και το μέλλον.
Μπορεί, όμως, η ανάμνηση να ανασυσταθεί χωρίς να αλλοιωθεί η ουσία της; Είναι δυνατόν οι άνθρωποι να παραμείνουν συνδεδεμένοι με το παρελθόν τους, όταν αυτό μετατρέπεται σε δεδομένα και φιλτράρεται μέσα από αλγορίθμους;
Σε ένα τοπίο όπου η απώλεια, η νοσταλγία και το τεχνολογικό άγχος συνυπάρχουν, η παράσταση εστιάζει στον αγώνα του ανθρώπου να ορίσει την ύπαρξή του, αναζητώντας νόημα και προσανατολισμό σε έναν κόσμο που αλλάζει με αμείλικτο ρυθμό.

Το έργο του Εστέβ Σολέρ εγκιβωτίζει ένα παράλογο και ασύμμετρο σύμπαν, όπου η γραμμή μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας θολώνει. Ο Σολέρ αντλεί έμπνευση από το παράδοξο και το δυστοπικό, ενώ η συνομιλία με το μυθιστόρημα Εκπνοή του Τεντ Τσιανγκ, θέτει τον άνθρωπο στο επίκεντρο ενός αβέβαιου μέλλοντος. Πώς θα μοιάζει ο κόσμος μας, όταν η τεχνολογία υπερβεί την ανθρώπινη υπόσταση; Θα υπάρχει χώρος για την ταυτότητα μας, τα συναισθήματά μας, χώρος για επικοινωνία;

Η παράσταση καταπιάνεται με υπαρξιακά ερωτήματα:
Ποια είναι η θέση του ανθρώπου σε έναν κόσμο που μετασχηματίζεται ραγδαία;
Πώς ο φόβος, η καθημερινή βία και η ψηφιακή απόσταση επηρεάζουν την αίσθηση του «ανήκειν»;
Πώς μπορούμε να συνυπάρχουμε στο παρόν, παρά την ανασφάλεια και τον φόβο για το αύριο;

Με αισθητικές αναφορές από την pop και sci-fi κουλτούρα, η παράσταση διαμορφώνει ένα ανοίκειο, αλλά οικείο σύμπαν, έναν χωροχρόνο που μοιάζει μακριά, αλλά βρίσκεται κοντά. «Δεν είναι καθόλου εύκολο να μην είσαι πουθενά» έγραψε ο Ιονέσκο και έτσι συνεχίζουμε τον αγώνα. Και μακάρι να είναι ένας αγώνας γεμάτος τρυφερότητα, αγάπη για το Άλλο και πίστη στην ανάγκη του ανθρώπου να συνεχίσει να υπάρχει, με όποιον τρόπο επιλέγει, μέσα σε έναν κόσμο γεμάτο αλλαγές και αντιφάσεις.

Σκηνοθετικό σημείωμα:
Πολλές φορές αναρωτιέμαι πώς ήταν η ζωή μου παλιά. Πριν την Alexa, τα iPhone, τις οθόνες, το ChatGPT και το cloud. Πριν την ατελείωτη, ανεπεξέργαστη πληροφορία, πριν την ταχύτητα, που με σπρώχνει να προλάβω, να καταλάβω, να θυμηθώ. Πριν να νιώσω τον χρόνο και τα χρόνια να με κυνηγάνε, χωρίς να προλαβαίνω να υπάρξω.
Έχω κάποιες αναμνήσεις, θολές, διεσταλμένες, σαν φως που περνάει μέσα από νερό. Όταν ήμουν μικρή, το αγαπημένο μου παιχνίδι ήταν κάτω από ένα σεντόνι να κάνουμε την κατατρεγμένη οικογένεια, που τη χτυπούσαν η πείνα και οι καταιγίδες. Μια προσομοίωση των παιδικών μου φόβων, δηλαδή. Αυτό το έργο προσπαθεί να φτιάξει μια ανάμνηση του μέλλοντός μας, μια ακόμη προσομοίωση των φόβων, αλλά και της ελπίδας μου.
Συντελεστές:
Κείμενο: Εστέβ Σολέρ
Μετάφραση: Μαρία Χατζηεμμανουήλ και Elsde Paros
Σκηνοθεσία: Άννα-Μαρία Ιακώβου
Διασκευή, δραματουργία: Ιωάννα Κανελλοπούλου, Άννα-Μαρία Ιακώβου
Σκηνογραφία, ενδυματολογία: Ζενεβιέβ Αθανασοπούλου
Βίντεο: Γιάννης Παπαγεωργίου
Σχεδιασμός φωτισμού: Σωτήρης Ρουμελιώτης
Μουσική επιμέλεια: Άννα-Μαρία Ιακώβου, Κώστας Χατζηγεωργίου
Βοηθός παραγωγής: Αγγελική Νικολαΐδου
Φωτογραφίες: Γιάννης Παπαγεωργίου
Υπεύθυνοι Επικοινωνίας: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας
Παίζουν: Αλέξανδρος Καλτζίδης, Δημήτρης Καπετάνιος, Μάρω Καραγεώργου, Κατερίνα Συναπίδου, Κώστας Χατζηγεωργίου