Νεφέλης Πηγή
οι ημέρες φεύγουν, κι εσύ εκεί
έφυγε κι αυτό το καλοκαίρι
κι εσύ έχεις γυρισμένο το κεφάλι στο παρελθόν
στα φύλλα από τα δέντρα
έφυγε κι αυτό το μελαγχολικό φθινόπωρο
χωρίς να αλλάξει τίποτα
Πήγες λίγα μέτρα πιο κει, έριξες μία ματιά στο άπειρο
έκρυψες το πρόσωπό σου εμποδίζοντας τον ήλιο να διαπεράσει τα χέρια σου.
Προχώρησες, οι αναμνήσεις βουίζουν στο μυαλό σου
το πεπρωμένο ξαναζωντανεύει.
Κοιτάζεις για μία στιγμή τα χέρια σου και τα είδες γεμάτα αίματα
ήθελες να φωνάξεις, φοβήθηκες μήπως σε ακούσουν.
Η καρδιά σου χτυπά δυνατά τα πόδια σου λυγούν.
Γονατίζεις, το κορμί το κυριεύουν ρίγη, παγώνεις.
Ξέρεις τι θες αυτή τη στιγμή, ξέρεις τι θες.
Τα μάτια σου θολώνουν δεν μπορείς να δεις τίποτα, γέρνεις το κεφάλι σου πίσω...
Πονάς.
Ζητάς βοήθεια, είναι τόσοι γύρω σου κι όμως κανείς δεν σε βοηθά.
Κλείσε τα μάτια και σκέψου ότι απαλλάσσεσαι από αυτό το πάθος
ζήσε και σήμερα με ψευδαισθήσεις.
Φεύγεις και παίρνεις μαζί σου τις αναμνήσεις, τις ελπίδες τα ανυλοποίητα όνειρα.
Θα 'θελες να φύγεις από δω
θα 'θελες φεύγοντας να τους πεις κατάματα «άνθρωποι αγάπησα».
Γύρισες και έριξες μία τελευταία ματιά στο άπειρο
απέραντος ο κόσμος, αβέβαιο μέλλον
ένα μαύρο αδιέξοδο, μια απέραντη θάλασσα
ένας κόσμος χωρίς αρχή και τέλος
κι εσύ στη μέση μόνος.
🌰
Copyright © Νεφέλη Πηγή All rights reserved
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Το έργο περιέχεται στη συλλογή της Νεφέλης Πηγή Εφηβικά
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε έργο του Brian Almon [Villain]