Ζωής Χατζηγεωργίου
Σημύδες και έλατα γύρω απ' το Άμχερστ.
Αναγνωρίζω τον καγκελωτό φράχτη σου.
Από 'δώ κι όλο πιο μέσα ο κόσμος.
Στου ημιλιπόθυμου κοκκινολαίμη το στήθος
και στα ντροπαλά τριαντάφυλλα
Και την κλεισμένη πόρτα διαπερνούν
αμφίρροποι και γνώριμοι οι τριγμοί
όσων δεν ξέρουν πώς να μεγαλώσουν.
Μα μπορούν και να σιωπούν οι ποιητές,
ολόλευκή μου κυρία.
Και έγκλειστοι να μένουν.
Είναι δουλειά των στίχων να φωνάζουν
τ' ανείπωτα πάθη και των αισθήσεων τα μυστικά
πότε με μοναχούς, πότε με κολασμένους συγχρωτιζόμενοι.
Χαίρε!
Πίσω η πραγματικότητα με καλεί
κι έχω ίσως αργήσει.
🌰
Copyright © Ζωή Χατζηγεωργίου All rights reserved
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Αριάννας Ραυτοπούλου [Στ' όνειρο, ακρυλικό σε καμβά]
Το κείμενο περιλαμβάνεται στην ποιητική συλλογή της Ζωής Χατζηγεωργίου Εκχώρηση Αρμοδιοτήτων, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Άνω τελεία