Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Φωνή τέχνης: Έχουμε πρωτιές! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ e-books ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο –παρακολουθείτε όλα τα είδη– ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.
ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθoπλασίες: Από τις στάχτες της Καντάνου * Τα σπασμένα κομμάτια μιας αγάπης * Ιόντα θανάτου * Ο βυθός αλλιώς * Ο εραστής του Ντεβ Μάρτιν * Μ' ένα ζευγάρι σαγιονάρες * Το ταξίδι μιας στιγμής ** Διηγήματα: Backpack: Ιστορίες χίμαιρες * Πέτα μακριά, Πέπε ** Ποίηση: Δεύτερη φωνή Ι * Το ξενοδοχείο της αυτοπραγμάτωσης * λοιπόν, * Ναι, αρνούμαι * Η άλλη πλευρά *** Παιδικά: Από τη σοφίτα στα άστρα *** Μουσικό άλμπουμ: The 12 Kalikatzari of Christmas *** Εγκυκλοπαίδεια: Rock Around... Troubadours

Ενδορίζωση

Γιάννη Σμίχελη

Ψηφιακό έργο του Brian Almon [Codec]

3

Η οθόνη προσφέρει ένα μπουκέτο μαργαρίτες στην θεατή
Αρχίζει να τις τρώει εκείνη με ηδυπάθεια
Οι κάμερες τραβάνε μέσα από την τηλεόραση αλλά η μία μετά την άλλη στιγμή
καίγονται στο μόνιτορ προβολής
Μία φωτιά σχηματίζεται
Και η γυναίκα φλογίζεται από ακατάσχετη ηδονή
Μέχρι που ανοίγει τα σκέλια της, πετάγεται ένα κοράκι
Και ο νεκροθάφτης κατευθύνεται στον λάκκο των λεόντων για την τελική παράσταση
Οι παλάμες χειροκροτούν τα αποκομμένα κορμιά τους

Οι φωνές από τις ράγες είναι ένας σπαραγμός
Ένας αμανές ενός πόνου ακατανόητου
Στο διηνεκές το ταξίδι με στάσεις στα λιγωμένα χείλη
Συνήθιζαν να χτυπάνε το καμπανάκι του τελευταίου γύρου
Σε κάθε στροφή της ιστορίας
Μα ποτέ δεν κουράστηκε η πανούργα μαμή
Κι όλο ξεγεννά τον εαυτό της στα σώματα με τα διαφορετικά ονόματά της
Τα πόδια παραμορφωμένα λόγια μιας επιθυμίας

Μα η φωνή της οικουμένης με πλημμυρίζει
Νιφάδες χιονιού είναι οι σκέψεις
Δίχως τους αισθητήρες του δέρματος
Χτίζουν την αγρυπνία μέσα
Να παρακολουθώ την ροή της σιωπής
Στο αχανές του γαλήνιου κενού
Η παύση έχει όλα τα όντα της σ' αόρατη γύμνια
Μα με ασώματο νου είμαι μια πόρνη δίχως κορμί
Τα πουλιά φέρνουν τα μηνύματα των άγνωστων
Σαν τα δώρα του σύμπαντος
Η μορφή μου σχηματίζεται από τις
ουράνιες φιλευσπλαχνίες
Είμαι ό,τι η θεά Τύχη μου χαρίζει δίχως δόλο
Ένα χαμόγελο ρινόκερου από τον γαλαξία του καύκαλου ενός τυραννισμένου
αστροναύτη
που με σωσμένα καύσιμα έκανε την ψυχή του διαστημική βολίδα
Και δεν πέθανε ποτέ
Ένα αιώνιο ερείπιο των αναστεναγμών της ατελούς περιπλάνησης
Μόνο που εντέλει του τελείωσαν και οι ιδέες υπηρέτησης υψηλών ιδανικών
Το σύμπαν, όσο απέραντο κι αν είναι, την συντροφικότητα δεν την διαθέτει
Της ζωής τερτίπια που καμιά αρμονία μπορεί να παλέψει.
Φίλησα τα πόδια του βουνού και σκύβοντας προς ανταπόδοση μου χάρισε την κορφή του
Και σαν καβαλίκεψα μια αστραπή έκοψε την βουνοκορφή και με τ' άλογο μου
Καταδυθήκαμε στην άβυσσο του χάους
Κανένας θεός δεν μίλησε κι εμείς σαν τ' αγάλματα αιώνες τώρα
Σκαλιζόμαστε από την ερημιά


Copyright © Γιάννης Σμίχελης All rights reserved
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Το κείμενο αποτελεί μέρος της συλλογής του Γιάννη Σμίχελη Διάχυση. Μέρος τέταρτο: Ενδορίζωση
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε ψηφιακό έργο του Brian Almon [Codec].
Η συλλογή δημοσιεύτηκε τμηματικά στο koukidaki.gr από τον Απρίλιο του 2024, κάθε Παρασκευή. Για να διαβάσετε ολόκληρη τη συλλογή ξεκινήστε από εδώ. Ή συνεχίστε στο επόμενο.