Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Δαμιανός Αγραβαράς: Καταρχάς σας ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία. Ξεκίνησα να γράφω τα πρώτα διηγήματα της συλλογής «Πέτα μακριά, Πέπε» κατά τη διάρκεια της πρώτης καραντίνας του κορωνοϊού, την άνοιξη του 2020, σε μια περίοδο έντονης απομόνωσης. Η καθημερινότητά μας πάγωσε, αλλά αντίθετα η φύση έμοιαζε να «ανάσανε» από την απουσία των ανθρώπων. Αυτή η «καθήλωση» στα διαμερίσματά μας και η ταυτόχρονη ικανότητα των πτηνών να πετούν, χωρίς κανέναν περιορισμό αποτέλεσαν την πρώτη μου έμπνευση. Την περίοδο εκείνη γράφτηκαν οι πρώτες τέσσερις ιστορίες, η συλλογή άρχισε να διαμορφώνεται στο πλαίσιο ενός σεμιναρίου δημιουργικής γραφής με την συγγραφέα Ειρήνη Δερμιτζάκη το οποίο παρακολούθησα κατά τη διάρκεια της δεύτερης καραντίνας. Τότε γεννήθηκε η σκέψη να χρησιμοποιήσω ως συνδετικό κρίκο της συλλογής ένα διαφορετικό πτηνό το οποίο, είτε κυριολεκτικά είτε μεταφορικά, θα «φτερούγιζε» μέσα σε κάθε διήγημα.
Πώς βιώνετε την εμπειρία της ανάγνωσης των έργων σας μετά από ένα χρονικό διάστημα, όταν αυτά έχουν τυπωθεί σε ένα βιβλίο και έχει περάσει καιρός από τη δημιουργία τους; Εξακολουθείτε να συμφωνείτε και να έχετε τον ίδιο ενθουσιασμό;
Δ.Α.: Έχουν περάσει πλέον τέσσερα χρόνια απ' όταν έγραψα τα πρώτα διηγήματα και ένας χρόνος από την έκδοση του βιβλίου και σίγουρα έχω αλλάξει πολύ από τις μέρες που έγραφα τις πρώτες ιστορίες, τόσο σε προσωπικό όσο και σε συγγραφικό (ελπίζω) επίπεδο. Θεωρώ πως κάθε διήγημα ή νουβέλα που γράφω λειτουργεί σαν μία χρονοκάψουλα, μέσα στην οποία αποτυπώνεται ο εαυτός μου, οι σκέψεις και τα συναισθήματα που είχα το διάστημα της συγγραφής. Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να διαβάζω τα κείμενα εκείνα, εντοπίζω όμως σημεία που θα έχριζαν βελτιώσεων μιας και όσο περισσότερο γράφουμε, γινόμαστε πιο απαιτητικοί αναγνώστες της δουλειάς μας.
Έχετε διαφωνήσει ποτέ με τον δημιουργικό εαυτό σας;
Δ.Α.: Αναπόφευκτα ναι, όπως σας είπα, όταν περνά καιρός από την συγγραφή κάποιου διηγήματος και επιστρέφω σε αυτό εντοπίζω σημεία που θα μπορούσα να βελτιώσω.
Υπάρχει κάποιο έργο που να το ξεχωρίζετε και γιατί;
Δ.Α.: Μέχρι στιγμής έχω εκδώσει την συλλογή διηγημάτων «Πέτα μακριά, Πέπε» καθώς και διηγήματα σε διάφορα ηλεκτρονικά περιοδικά (Χάρτης, Θράκα, Culture Book, Περί ου, Fractal). Τον Απρίλιο του 2025 θα κυκλοφορήσει η πρώτη μου νουβέλα με τίτλο «Ρίγκελ» από τις εκδόσεις Συρτάρι και είμαι πολύ χαρούμενος μιας και πρόκειται για την πρώτη ολοκληρωμένη μου δουλειά στη μεγαλύτερη φόρμα.
Υπάρχουν στιγμές που σας πυροδοτούν βάζοντάς σας σε δημιουργική κίνηση;
Δ.Α.: Κάποια εικόνα, ένα τραγούδι, ένα πρόσωπο που είδα τυχαία στον δρόμο ή στο μετρό αποτελούν συχνά τα εναύσματα για να αρχίσω να γράφω. Για παράδειγμα, έγραψα το πρώτο διήγημα από το «Πέτα μακριά, Πέπε» με τίτλο «Τα ορνίθια είναι παμφάγα» έχοντας μία συγκεκριμένη εικόνα στο μυαλό μου: μια ηλικιωμένη γυναίκα να κατασπαράζεται από τις κότες της. Ένα άλλο διήγημα της συλλογής, το «Πού πάνε τα περιστέρια, όταν πεθαίνουν;», το έγραψα έχοντας δει πούπουλα να παρασέρνονται στο δρόμο από ένα διερχόμενο αμάξι και να χορεύουν για λίγο στον αέρα.
Κι αντίστοιχα, υπάρχουν στιγμές για τις οποίες δεν θα γράφατε ποτέ τίποτα;
Δ.Α.: Όλες οι στιγμές στη ζωή μας νομίζω πως μπορούν να μας δώσουν έμπνευση για να γράψουμε.
Αν θα έπρεπε να περιγράψετε το εν λόγω πόνημα με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Δ.Α.: Φτερουγίσματα.
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, πού θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Δ.Α.: Μια περιπλάνηση πάνω από τις συνοικίες της Αθήνας και την ελληνική ενδοχώρα.
Ποια είναι η γνώμη σας για τη σύγχρονη βιβλιοπαραγωγή στη χώρα μας σε σχέση με την λογοτεχνία; Έχετε αγαπημένους Έλληνες συγγραφείς;
Δ.Α.: Η σύγχρονη βιβλιοπαραγωγή στην Ελλάδα είναι τόσο πλούσια που νομίζω πως είμαστε περισσότεροι όσοι γράφουμε από τους αναγνώστες. Από τη μία πλευρά, είναι σημαντικό να έχουμε τη δυνατότητα να δημιουργούμε και να δημοσιεύουμε. Από την άλλη, πρέπει να μας προβληματίσει η έλλειψη αναγνωστικής κουλτούρας. Τίθεται επανειλημμένα στον δημόσιο διάλογο η απουσία κρατικής πολιτικής για το βιβλίο, η ελλιπής στήριξή του, η αδυναμία εξωστρέφειας και διάδοσης των σύγχρονων Ελλήνων συγγραφέων στο εξωτερικό.
Αγαπημένοι μου συγγραφείς είναι μεταξύ άλλων η Ιωάννα Καρυστιάνη, η Άλκη Ζέη, ο Βασίλης Αλεξάκης κι ο Παύλος Μάτεσις. Από τους σύγχρονους ξεχωρίζω τη Γιώτα Τεμπρίδου με το μοναδικό «Διήγημας» (Ακυβέρνητες πολιτείες, 2023), από ποιήτριες και ποιητές την Αγγελική Πεχλιβάνη, την Τώνια Τζιρίτα-Ζαχαράτου, το Νικόλα Κουτσοδόντη, τον Αρεταίο Μπεζάνη. Από πεζογράφους θα ήθελα να αναφέρω τις δύο δασκάλες μου στη δημιουργική γραφή, τις οποίες ευχαριστώ για όλα όσα μου έμαθαν, την Ειρήνη Δερμιτζάκη και την Αμάντα Μιχαλοπούλου. Η «Αποθήκη ανθρώπων» (Εύμαρος, 2023) της Δερμιτζάκη φέρνει μοναδικά στο προσκήνιο το ζήτημα της φροντίδας των ανθρώπων της τρίτης ηλικίας με άνοια. «Η μεταμόρφωσή της» (Αμάντα Μιχαλοπούλου, Καστανιώτης, 2022) είναι μια σπουδαία νουβέλα για την ρευστότητα των φύλων και η ανάγνωσή της ήταν μια απολαυστική διαδικασία.
Αυτά είπε ο Δαμιανός Αγραβαράς, σε μια μικρή συνέντευξη μεγάλων βιβλιοταξιδιών, για –και με αφορμή– τη συλλογή διηγημάτων του Πέτα μακριά, Πέπε, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Συρτάρι.
Πρόκειται για αξιοπρόσεκτη συλλογή με ποικίλους χαρακτήρες που βιώνουν σημαντικές στιγμές της ζωής τους και οι οποίες σηματοδοτούνται από διάφορα πουλιά. Πρόκειται για μία σύμπραξη όπου η κάθε ανθρώπινη ζωή μπλέκεται με κάποιο πτηνό με τρόπο συν-λειτουργικό και δημιουργικό. Οι συμβολισμοί και η σημειολογία καθενός εξ αυτών φυσικά και πρέπει να λαμβάνεται υπ' όψιν ενώ σε όλη την έκταση έχουμε μια μοντέρνα απεικόνιση της σύγχρονης εποχής – αν και ειδωμένης υπό το πρίσμα των πτερωτών πλασμάτων που επεμβαίνουν στη ζωή των προσώπων χωρίς να αλληλεπιδρούν αναγκαστικά με αυτά.
Η γλώσσα είναι σύγχρονη, ρεαλιστική και απεικονιστική των καταστάσεων που ζουν οι ήρωες. Το βιβλίο ρέει με παλμό και το σύνολο δημιουργεί κάτι σαν εθισμό, οπότε συνεχίζεις παρακάτω σχεδόν υποτακτικά. Υπάρχει και κάτι ακόμα, που εμένα με κερδίζει πολύ στη διηγηματογραφία: η έκπληξη. Η μικρή έκταση των διηγημάτων δεν επιτρέπει πολλές φορές στους συγγραφείς να προβούν σε ανατροπές, αναγνωστικές εκπλήξεις και άλλες τέτοιες μανιέρες που γοητεύουν. Παρ' όλα αυτά, στο προκείμενο, όχι μόνο παρατηρούμε αναγνωστικές εκπλήξεις αλλά βλέπουμε και μια επιτήδευση του συγγραφέα να προσφέρει τέτοια ξαφνιάσματα ή να αποκαλύψει την εκάστοτε συνθήκη ή ολοκληρωμένη εικόνα στον χρόνο που εκείνος επιλέγει.
Σπουδαίο στο είδος του!
Διεκδικήστε το!
Το koukidaki.gr προσφέρει δύο [2] αντίτυπα του βιβλίου σε ισάριθμους τυχερούς αναγνώστες – ένα στον καθένα. Για να συμμετέχετε στην κλήρωση κλικάρετε εδώ και συμπληρώστε τη φόρμα επιλέγοντας τον συγκεκριμένο τίτλο. Παρακαλώ, σημειώστε τα ακόλουθα:
Συμμετοχή στην κλήρωση, που θα γίνει μετά τις 21 Μαρτίου 2025, σημαίνει αποδοχή των όρων, οπότε διαβάστε τους γενικούς όρους. Ειδικότερα [μόνο για αυτή την κλήρωση]: Τα βιβλία θα αποσταλούν/παραδοθούν στους τυχερούς από το koukidaki.gr. Αυτή η δωροθεσία είναι παγκόσμια!
