Χρήστου Ντικμπασάνη
μα το φτεροκόπημά σου το ακούω ακόμη
Μόνος μου είμαι και αυτό με πληγώνει
Έτσι και αλλιώς δεν βγαίνει Ήλιος
εδώ στον παγωμένο ουρανό της Ανταρκτικής
Τι να την κάνω τη νύχτα;
Έτσι και αλλιώς μέσα της
έχω χάσει τη ζωή μου
και δεν έχω άλλη ανάσα να της δώσω
Δεν έχω φίλους
Δεν έχω αγαπημένη
Δεν έχω γωνιά να ζεστάνω
το ξέπνοο αύριό μου
Ξεπαγιασμένο στέκεται
και με προσμένει να το πλησιάσω
μέσα στη ρωγμή του χωροχρόνου
που είναι κρυμμένο και σιωπηλό
🌲
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε φωτογραφία Στέλλας Σιδηροπούλου