Γιάννη Σμίχελη
Χτύπησε το κουδούνι, πατάει το κουμπί του θυροτηλέφωνου
— Ορίστε παρακαλώ; Ποιος είναι;
Τίποτα. Επανέλαβε την ερώτηση δυο τρεις φορές
Εκνευρισμένα, πολύ έντονα, σχεδόν ουρλιάζοντας
Έριξε κάποια βρισίδια και κατόπιν
Μετά από λίγο, ξανά. Ντριν, ντρααν, ντριν, ντραν
Ανάβουν τα λαμπάκια του, παίρνει φορά
Και κατέβηκε τις σκάλες, τριών ορόφων παρακαλώ
Σε λιγότερο από λεπτό. Πετάγεται στον προαύλιο χώρο
Κανένας δεν βρισκόταν. Χριστοπαναγίες, γαμωσταυρίδια
Κατέβασε όλα τα θεία καντήλια και τα κατούραγε με το βρομόστομά του
Όταν ανέβηκε ξανά στο σπίτι του, εξουθενωμένος έπεσε στο κρεβάτι
Κι ανάσκελα σχεδόν κοιμήθηκε.
Ξάφνου ανοίγει η πόρτα της κοιλιάς του
Και μπαίνει μέσα της.
Σου χτύπησα το κουδούνι καργιόλη άντρα, λέει η φωνή, κι εξαφανίστηκα
Να σου την σπάσω, μέχρι να καταρρεύσεις
Και μέσα στον ύπνο να σε εξολοθρεύσω, γλυκά, γλυκά
Σεξουλιάρικα, σαν μια πουτάνα με ονειρικές καμπύλες
Των μαστών γαλαξιακής φαντασίας και γλουτών λικνιστικής απειροσύνης.
Τι κάνεις σ' αυτόν τον μάταιο κόσμο, βλακόμουτρο;
Είσαι ένα καμένο απολειφάδι της καπιταλιστικής διαστροφής
Το ιερατείο της δεν βρίσκει νόημα πια στη ζωή
Παρά μόνο στον θάνατο, αφού σε τριακόσια περίπου χρόνια
Κατέκτησε τα γήινα, τώρα βάλθηκε να κατακτήσει κι αυτόν.
Έχει το μεγαλόπνοο σχέδιο της ίδρυσης αποικιών μεταθανάτιων
Ο Διάβολος με τον Άδη έχουν ήδη υπογράψει μνημόνιο άχρονο συνεργασίας.
Βασικός στόχος είναι από χώρος μαρτυρίου και σκιώδους ύπαρξης
Να μετατραπεί σε τόπο παραγωγικού οργασμού
Αφού πια η τεχνητή νοημοσύνη οδηγεί την παραγωγή
Στην μετεργατική φάση, ώστε οι ανθρώπινοι εργάτες να είναι άχρηστοι
Με την λήξη της καταναλωτικής τους κάρτας θα εκτελούνται
Για να εργαστούν στις στοές της απενοχοποίησης.
Βασική αποστολή των νέων νεκρών θα είναι
Η αδρανοποίηση όλων των εστιών ενοχών των προηγούμενων.
Ως καθοριστικό εργαλείο για την αποστολή τους θα είναι
Η άγνοιά τους. Πέρα από τον χώρο εργασίας, βιώνοντας το μάταιο της ζωής
Θα μεταφέρουν τα μαντάτα για τον επάνω κόσμο στους κάτω
Που δεν τον είχαν ζήσει στην νέα του μορφή ούτε στα χειρότερά του
Και μ' αυτόν τον τρόπο όποιο λάθος έπραξαν που στοίχισε στη ζωή τους
Θα διαγράφεται ως ανούσιο γιατί το νόημα θα βρίσκεται αποκλειστικά
Στον τάφο μέσα.
Η ζωή εν τάφω κατά κυριολεξία.
————————————————————————
Πάτησε τη γόπα με την μύτη της γόβας
Τσίριξε εκείνη τόσο διαπεραστικά
Ώστε τρυπήσαν τα φύλλα των σκέψεων
Ένας άγριος άνεμος εισέβαλε μέσω της επιθανάτιας
Τσιρίδας
Που οι ακρογωνιαίοι λίθοι του στοχασμού του θρυμματίστηκαν.
Πέταξε βυζιά και κώλους, ντύθηκε το δασύτριχο στήθος του
Τοποθέτησε μ' ακρίβεια τα μπράτσα, τους κοιλιακούς
Του πήρε χρόνο, πάντα τους μπέρδευε
Ευτυχώς εκείνη δεν τον πήρε χαμπάρι
Κι αφού βίδωσε τρικέφαλους, τετρακέφαλους και
Τον πομπό της λήθης ενεργοποίησε
Το σκοτωμένο αποτσίγαρο εξαφανίστηκε
Τα όργια με τις μουστάκες διαγράφηκαν
Τ' αρχίδια του ξεκίνησαν την παραγωγή σπέρματος
Κι όταν εισήλθε τελικά στην μισοσκότεινη κρεβατοκάμαρα
Πλησίασε στο κρεβάτι τσαπατσούλικα
Σκόνταψε στις παντόφλες της, μπερδεύτηκαν τα πόδια του
Στον στηθόδεσμό της
Και προσγειώθηκε στα ανοιγμένα μπούτια της
Γλείψε με αμέσως μούγκρισε η μπετονιέρα
Βέλαξε δουλικά κι έβγαλε την μπαντανόβουρτσα
Ξαφνικά τα καρφάκια των μαλλιών του
Άρχισαν να εκτοξεύονται προς όλες τις κατευθύνσεις
Σαν πολύχρωμα πυροτεχνήματα
Ένα από αυτά όχι μόνο δεν αναχώρησε αντίθετα
Τον σήκωσε μ' όλη τη δύναμη του
Και ξεκίνησε η άνοδος προς την μαύρη τρύπα των
Επιτάφιων φαντασιώσεων
Copyright © Γιάννης Σμίχελης All rights reserved
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Το κείμενο αποτελεί μέρος της συλλογής του Γιάννη Σμίχελη Διάχυση. Μέρος τρίτο: Το ξωτικό της ποίησης: Ποιητικά διηγήματα
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Αναστασίας Ντόντη [Δυο όχθες έχει το ποτάμι, μικτή τεχνική με ακρυλικά, σπρέι, κλωστές, κολάζ].
Η συλλογή δημοσιεύτηκε τμηματικά στο koukidaki.gr από τον Απρίλιο του 2024, κάθε Παρασκευή. Για να διαβάσετε ολόκληρη τη συλλογή ξεκινήστε από εδώ. Ή συνεχίστε στο επόμενο.