Νεφέλης Πηγή
Νιώθω τη ζωή μου να χάνεται μέσα σε βρόμικα νερά
και άπληστες νύχτες, είμαι εδώ και υπάρχω
μα η νύχτα τα θέλει όλα, αρπάζει τη ζωή μου
σαν τίποτα, σαν ρούχο χωρίς αξία
την κάνει δούλα τον σκοτεινών σκέψεων
χαμηλώνω τα μάτια της ντροπής.
Αέρας που σκορπάει θανατικό, βροχή που ξεπλένει το αίμα, όλα αλλιώς.
Στην νωχελική νύχτα τίποτα δεν έχει να χάσει, τίποτα να κερδίσει
εγώ χάνω και πάλι εγώ κερδίζω
νιώθω το αίμα μου να σκορπάει σε ωκεανούς σκοτεινούς
και η μόνη δύναμη που έχω είναι η φωνή μου
κράτα με γερά, είμαι εκεί, σε περιμένω όσο η νύχτα αντέξει
θα αντέξει; ίσως
και πάλι ρωτάω και πάλι ο αντίλαλος της δικής μου φωνής
με χτυπά ξανά και ξανά
μα νύχτα είναι, νύχτα σατανική, μα το σκοτάδι στο φως είναι φως διαβολικό
μα όλα είναι αλλιώς, και τα μάτια της ντροπής ξανά
με καλούν κοντά, η μορφή μου αλλάζει
γίνεται προέκταση του κορμιού μου
γίνεται νερό καθαρό, το αίμα γυρνά τις φλέβες
και εγώ μία άλλη ζωή, μία άλλη μορφή
ξεκινώ στον δρόμο –χαράχθηκε μόνο για μένα– πες μου λοιπόν καλή τύχη.
🌰
Copyright © Νεφέλη Πηγή All rights reserved
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Το έργο περιέχεται στη συλλογή της Νεφέλης Πηγή Εφηβικά
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Leonora Carrington
