Ο Νίκος Κούρος γεννήθηκε στην Χαλκίδα το 1928. Σπούδασε στην Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών καθώς και στο Ωδείο Αθηνών (πιάνο και τραγούδι) και στην Δραματική Σχολή Ελληνικού Ωδείου του Μιχ. Κουνελάκη.
Πραγματοποίησε την πρώτη του θεατρική εμφάνιση με τον θίασο Άννας Λώρη - Άλκη Παπά στο θέατρο Διονύσια της Καλλιθέας. Ακολούθησε η συνεργασία του με τον θίασο της Έλλης Λαμπέτη και του Δημήτρη Χορν στο έργο του Α. Ρουσέν Ο Βαβάς κ.α. Στη συνέχεια πήρε μέρος στο έργο του Σπύρου Μελά Ιούδας με τον θίασο του Νίκου Χατζίσκου.
Ακολουθεί η συνεργασία του με το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν στην Αθήνα, σε περιοδεία στην Ελλάδα και το εξωτερικό με τις εμβληματικές κωμωδίες του Αριστοφάνη Όρνιθες και Λυσιστράτη. Με τον ίδιο θίασο τον συναντάμε σε αρκετά έργα, όπως: Ευριδίκη του Ζαν Ανούιγ, στο Γλυκό πουλί της νιότης του Τενεσί Ουίλιαμς, στη Φαλακρή τραγουδίστρια του Ιονέσκο, στην Άνοδο του Αρτούρο Ούι του Μπέρτολτ Μπρεχτ, στον Θάνατο του εμποράκου του Μίλερ, στην Ιστορία του ζωολογικού κήπου του Έντουαρντ Άλμπι, στην Βαβυλωνία του Δ. Βυζάντιου, ως μέλος χορού στους Πέρσες του Αισχύλου, στο Έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε του Λουίτζι Πιραντέλο, στο Περιμένοντας τον Γκοντό του Μπέκετ και άλλα πολλά.
Το 1972-1973 συνεργάζεται με την εμβληματική Ελληνίδα τραγωδό Άννα Συνοδινού και την Ελληνική Σκηνή στην Αντιγόνη του Μπρεχτ (στον ρόλο του Φύλακα).
Ακολούθησε η συνεργασία του με το ζεύγος Τζένης Καρέζη - Κώστα Καζάκου στο Μεγάλο μας τσίρκο του Ιάκωβου Καμπανέλλη ενώ αμέσως μετά συνεργάζεται με το Θέατρο Σάτιρας του Γιώργου Μιχαλακόπουλου και του Βασίλη Διαμαντόπουλου στο έργο του Κώστα Μουρσελά Ω, τι κόσμος μπαμπά (στον ρόλο του μπαμπά) και στο Ας παίξουμε τους δολοφόνους Ζ. Φάιφερ (στον ρόλο του δικαστή).
Επανέρχεται στο ιστορικό Θέατρο Τέχνης ξανά με τις Όρνιθες του Αριστοφάνη και κατόπιν στο Θέατρο Άτλας, της οδού Ιουλιανού, με το έργο του Αγγ. Βλάχου Η κόρη του παντοπώλου.
Ακολουθεί η συνεργασία του με τον θίασο του Γιώργου Κωνσταντίνου στο έργο Μην μαδάς την αδελφή σου (Διαμαντής). Με το Προσκήνιο του Αλέξη Σολωμού θα συνεργαστεί στον Περικλή του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ (Αντίοχος) και με το θέατρο έρευνας του Δημήτρη Ποταμίτη στον Άνθρωπο ελέφαντα.
Στη συνέχεια τον βρίσκουμε με τον θίασο Γιώργου Μούτσιου - Δέσποινας Νικολαΐδη στην κωμωδία της Τζ. Κερ Μαίρη Μαίρη (Όσκαρ Νέλσον) και με το Αεικίνητο θέατρο του Κώστα Αρζόγλου στους Αλλοπαρμένους.
Στη συνέχεια συνεργάστηκε και με άλλους αξιόλογους θιάσους, όπως με τον θίασο του Γιάννη Μόρτζου στην κωμωδία του Ταξιτζής σε δύο πιάτσες, με τον θίασο του Νίκου Παπαναστασίου στον Κουνενέ του Κώστα Πρετεντέρη, με την Μάρθα Καραγιάννη και ξανά τον Νίκο Παπαναστασίου στην κωμωδία των Τσιφόρου - Βασιλειάδη Αγάπη μου παλιόγρια, με τον θίασο του Στάθη Ψάλτη στο έργο του Κώστα Παπαπέτρου Καμπαρέ η Ελλάς, με τον θίασο Μάσκα του Γ. Λεμπέση στο Πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας. Ακολουθεί ακόμα μία συνεργασία του με τον Στάθη Ψάλτη, πάλι σε έργο του Παπαπέτρου, στο Ο κουρέας της Ρηγίλλης.
Επιστροφή στο Εθνικό Θέατρο με το Ένας ιδανικός σύζυγος του Όσκαρ Ουάιλντ και με το έργο του Κ. Ασημακοπούλου Αστραπή στο δάσος. Με το Δωδεκανησιακό Θέατρο, το 1994, θα λάβει μέρος στους Βατράχους του Αριστοφάνη (Αισχύλος). Ακόμα για μία φορά θα συνεργαστεί με το Εθνικό Θέατρο στο έργο Ο άγιος Γεώργιος σκοτώνει τον δράκο του Ντ. Κοβάσεβιτς.
Από τις τελευταίες του θεατρικές εμφανίσεις ήταν εκείνη στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών στο έργο των Ν. Μαμαγκάκη και Ν. Θεοφίλου Όπερα των σκιών, στην Ιεζάβελ του Ανούιγ σε συνεργασία με την Τζένη Ρουσσέα και στην Τερέζα του Φρέντυ Γερμανού.
Την τριετία 1954-1957 υπήρξε εκφωνητής και πολιτικός σχολιαστής στο Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας. Έγραψε και σκηνοθέτησε αρκετά θεατρικά έργα σε διάφορες ραδιοφωνικές εκπομπές.
Κινηματογράφος: Το χώμα βάφτηκε κόκκινο, Η έβδομη ημέρα της δημιουργίας, Οι σφαίρες δεν γυρίζουν πίσω, Ο επισκέπτης, Ο αστερισμός της παρθένου, Το κελί μηδέν, Ο τρομοκράτης, Οι κυνηγοί, Ο Κώτσος και οι εξωγήινοι, Η στροφή, Ο φονιάς, Ο κουρδιστός εραστής, Ο μεγάλος παραμυθάς, Ο αλεπούς, Κυνηγητό σε τρεις ηπείρους, Το βλέμμα του Οδυσσέα, Τα τσακάλια, Μια αιωνιότητα και μια μέρα, Μπραζιλέρο, Ο Μεγαλέξανδρος, Κελί Ο, Ο Άγγελος, Ο μελισσοκόμος κ.α. Επίσης έλαβε μέρος και σε αρκετές ξενόγλωσσες παραγωγές.
Τηλεόραση:
Τηλεοπτικό θέατρο: Η βεγγέρα του Ηλία Καπετανάκη, Χαρίλαος Τρικούπης του Ν. Ζακοπουλου, Λεντς, Πάρτι στην άμμο.
Τηλεοπτικές σειρές: Παράξενος ταξιδιώτης, Ο άγνωστος πόλεμος, Ο Χριστός ξανασταυρώνεται, Ορκιστείτε παρακαλώ, Εκείνος κι εκείνος, Αλέξανδρος Δελμούζος, Το ρετιρέ, Η οργή των θεών.
Με τον εταιρικό θίασο Σ.Ε.Η Παράγκα σκηνοθέτησε στο θέατρο το έργο του Μ. Λαέρτη Η ενδέκατη εντολή.
Στο ενεργητικό του περιλαμβάνονται και τρεις δίσκοι με θέματα από την ελληνική μυθολογία.
Είχε επίσης ασχοληθεί και με την ποίηση. Ποιητικές του συλλογές: Ο μονομάχος της σιωπής, Διαδρομή σε κλειστό χώρο καθώς και άλλες. Υπήρξε μέλος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.
Ο Νίκος Κούρος υπήρξε ένας αξιόλογος ηθοποιός με ευγένεια και ήθος που τίμησε τον θεατρικό χώρο για σχεδόν μισό αιώνα. Δοκιμάστηκε με επιτυχία σε κωμικούς αλλά και σε δραματικούς ρόλους. Υπήρξε από τους μαθητές του Καρόλου Κουν που συνέχισε κοντά στον κορυφαίο δάσκαλό του λαμβάνοντας μέρος σε πολλές από τις παραγωγές του Θεάτρου Τέχνης.
Ο Νίκος Κούρος έφυγε από τη ζωή το 2018.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Οι πληροφορίες αντλήθηκαν από την εγκυκλοπαίδεια του Θεόδωρου Έξαρχου Έλληνες ηθοποιοί: Η γενιά μας, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Δωδώνη.
