Αμέλεια

Ελένης Σταθοπούλου

Βολτάραμε στις ιδεολογίες

κι αυταπάτες με χαρά μυρίζαμε

την ώρα που ερχόταν ο Μεσαίωνας.

Τ' ονείρου ένα κρόσσι κυνηγώντας,

π' ανέμιζε στον ουρανό της

κοινωνικής Δικαιοσύνης,

καθόλου δεν υποψιαστήκαμε αυτούς

που παίζοντας τον πλούτο της γης

στα χρηματιστήρια έστηναν τη χάρτινη

μελλοντική μοναρχία.

Ενώ τυλίγαμε τον μίτο

ως η Αριάδνη στην ανέμη των ονείρων

και διεκδικούσαμε ως ο Θησέας

σε μια διαλόγου παρωδία ή στους δρόμους

από τον λαβύρινθο την έξοδο,

επί χάρτου σχεδιαζόταν

και στους λαούς δοκιμαζόταν ο γυμνός

δικαιωμάτων άνθρωπος

ο φοβισμένος πρόσφυγας

ο πλάνητας κολίγος

της διάθεσης του οικονομικού Μινώταυρου.

Στις μέρες τούτες, π' αναιδώς η Νέα Τάξη

στρογγυλοκάθισε αφέντης στης ψυχής το αίθριο

κι η ψύχρα της τον χρόνο πάγωσε,

ακροπατώντας ανυπόδητοι

ας βγούμε λάθρα να ομολογήσουμε

τη βαρυτάτη μας αμέλεια.

Εκείνον τον καιρό,

που στα ψηλά των ουτοπιών τα κάστρα

διανοίγονταν οι δολεροί υπόνομοι,

την ακοή δεν φράξαμε στο άσμα

του κέρδους το μελίρρυτο

και ξεχαστήκαμε σ' εγωπαθές στροβίλισμα.

Ανάστροφη έτσι ρότα πήρε η πορεία μας,

οι νυχτερίδες οι αμέτρητες του χρέους

με τρόμο σκοτείνιασαν την πλάση

και δούλοι στης ζωής τα κάτεργα

βρεθήκαμε να κωπηλατούμε.

Μα, ο από μηχανής θεός θα εξαγγείλει

για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια,

που πυρκαγιά θ' ανάψουν κάθαρσης

να λιώσουνε οι πάγοι της ηγεμονίας

της εγκρατούς μνημονιακής λιτότητας.

Οψόμεθα εν τω μέλλοντι!

🌰

Copyright © Ελένη Σταθοπούλου All rights reserved

Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου

Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε έργο Uyi Udidiong (Uyi draws) [Δεν μπορώ να αναπνεύσω, γραφίτης και κάρβουνο σε χαρτί]

Το ποίημα περιέχεται στη συλλογή της Στην ανάσα του φόβου