Αλήθεια αν σας έλεγα να διαλέγατε χρώματα για να εκφράσετε τη μητρότητα, ποια θα έρχονταν πρώτα στον νου σας; Κάνω στον εαυτό μου την ίδια ερώτηση, κλείνω τα μάτια και φέρνω στη μνήμη μου τις προσωπικές μου αναμνήσεις από το κεφάλαιο μητρότητα. Ένα γαλήνιο πράσινο ανοιχτό, με έντονες κόκκινες ανταύγειες και πιτσιλιές από φωτεινό κίτρινο με κατακλύζουν συθέμελα. Σκεπτόμενη τα παιδιά μου, το γαλάζιο αναμοχλεύεται με το ροζ και ένα χαμόγελο διαγράφεται στα χείλη μου.
Μητρότητα, λέξη ιερή, στιγμές μοναδικές και ευλογημένες.
Η Διονυσία Αδαμοπούλου, ένα σύντομο βιογραφικό της οποίας θα βρείτε στο τέλος του άρθρου, μοιράζεται μαζί μας διττές στιγμές. Κάθε ποίημά της αποτυπώνεται στο χαρτί τόσο με χρώματα όσο και με λέξεις, καθένα τους αντάξιο του άλλου. Κείμενο και εικόνα προσδοκούν μια αλληλοσυμπλήρωση, μια συνέχεια και μια εκφραστικότητα που το πετυχαίνουν στο έπακρο.
Εικόνα και κείμενο, κείμενο και εικόνα, μας περιμένουν για να μας ταξιδέψουν σε τόπο φιλόξενο και οικογενειακό.
Το ταξίδι της μητρότητας αρχίζει από τη στιγμή της σύλληψης –ή και όχι– και δεν τελειώνει ποτέ. Ο κύκλος μένει για πάντα ανοιχτός, είναι ξέχειλος από αγάπη και συναισθήματα και συνεχώς τροφοδοτείται.
Λίγο πριν την αρχή μιας νέας ζωής που επωάζει, η μητέρα αδημονεί, εκπέμπει αγωνίες και υπομένει έναν άγνωστο ερχομό σχεδόν χωρίς προετοιμασία. Όσο και να προετοιμαστείς απέναντι στο άγνωστο, πάντα στο τέλος είσαι απροετοίμαστος.
Ένα πλάσμα, κομμάτι της μάνας με σάρκα και οστά, με χρώματα ζωγραφισμένο, με χίλιες λέξεις χαρακτηρισμένο, είναι πλέον βολεμένο σε μια προστατευτική και ζεστή αγκαλιά, ξέχειλη αγάπη, τρυφερότητα, φροντίδα, ενσυναίσθηση, δάκρυα χαράς αλλά συνάμα αγωνίες και φόβο.
Και ενώ ο χρόνος κυλάει, μαζί του ταξιδεύει σε λιμάνια απάνεμα μια νέα ζωή που, πέρα από ανάγκες, έχει βούληση, έχει θέση, έχει ηλικία και στο διάβα του σκορπά συναισθηματική πληρότητα.
Τα δεδομένα αλλάζουν, το μωρό μεγαλώνει και γίνεται παιδί μα η μάνα για πάντα θα είναι μάνα. Θα αγαπά, θα υπομένει, θα ελπίζει, θα προσφέρει απλόχερα, θα προστατεύει, θα αγκαλιάζει τρυφερά.
Μικρές καθημερινές επιτεύξεις, συνεχείς αλλαγές, επιτυχίες για εκείνο το όχι και τόσο μικρό πλασματάκι αλλά και για τη μητέρα που μαζί δίνουν μάχες και συνάμα πλάι πλάι γεύονται χαρές και χαίρονται νίκες.
Πόσα μπορεί μια μάνα να προσφέρει;
Πόσα μπορεί να κουβαλήσει στις πλάτες της;
Πόσα αποθέματα υπομονής να έχει;
Πόσες ρανίδες δύναμης;
Αναρωτιέσαι;
Αστείρευτα όλα της μάνας, ακόμη και τα δάκρυα!
Ο χρόνος βιάζεται, οι στιγμές περνούν και χάνονται και οι αναμνήσεις πληθαίνουν. Πότε πρόλαβε να μεγαλώσει έτσι το μωρό μας; Ευτυχώς μας μένουν ανεξίτηλες πολλές πρώτες φορές που δεν ξεθωριάζουν στον χρόνο. Δυστυχώς δεν μένουν όλες...
Μανούλες, το ταξίδι της μητρότητας είναι υπέροχο, ελπιδοφόρο, ξέχειλο ανιδιοτελή αγάπη, σφιχτές αγκαλιές, ζεστά χάδια, πληθώρα από φιλιά και τρυφερές στιγμές.
Ναι, έχει κόπωση, έχει δάκρυα, έχει ευθύνες, έχει αγωνίες, έχει ξενύχτια. Ό,τι και να έχει, όσο κι αν κάποιες φορές πονάει, όλα αντισταθμίζονται όταν ένα τους βλέμμα, ένα χαμόγελο που συνοδεύεται από λακκάκια στα προσωπάκια τους και ένα τους φιλί μάς δοθούν απλόχερα χωρίς αντάλλαγμα. Με αυτόν τον τρόπο εκτοξεύουν την ευτυχία στο ζενίθ της πυραμίδας μας!
Οι λέξεις πιστέψτε με είναι φτωχές μπροστά στο μεγαλείο της μητρότητας, μπροστά στο μεγαλείο μιας μάνας! Η Διονυσία Αδαμοπούλου αποτυπώνει εύστοχα στιγμές από το ταξίδι της μητρότητας και τα χρώματα των εικόνων δίνουν το δικό τους στίγμα.
Αγαπήστε την ιδιότητά σας ως μαμά, μητέρα ή μάνα, λειτουργήστε με γνώμονα την αγάπη και την υποστήριξη και «κεντήστε» στα παιδιά σας στέρεα φτερά για να πετάξουν χωρίς φόβο, όταν έρθει η ώρα. Αν βίωσαν μια αγκαλιά ανοιχτή και φιλόξενη, πάντα θα γυρίζουν κοντά σας όσο μακριά κι αν πάνε...
Και κάτι τελευταίο που βγαίνει από μέσα που, κοιτώντας τις εικόνες του βιβλίου. Ξεπηδά η εικόνα της δικής μου μαμάς και αμέσως κατακλύζομαι από αγάπη, από φροντίδα, από υπερηφάνεια. Ποτέ μη ξεχνάτε τη δική σας μανούλα. Όπως εσείς αδημονείτε για μια αγκαλιά από τα παιδιά σας, έτσι και εκείνες αδημονούν ανάλογα από τα δικά τους παιδιά που μπορεί να μεγάλωσαν, αλλά για όλες τις μαμάδες του κόσμου, τα παιδιά τους είναι παιδιά.
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Γραφή.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
