Γεωργίου Κονίδη
Οι άνθρωποι για τους ανθρώπους όμως.
Το να σκοτώσεις ένα ελάφι δεν είναι έγκλημα, το να σκοτώσεις έναν άνθρωπο είναι.
Όπως όλα και αυτό το καθορίζει ο πιο δυνατός.
Δεν είναι έγκλημα να κόψεις ένα δέντρο, να φυλακίσεις μια τίγρη, να τσαλαπατήσεις μια μυρμηγκοφωλιά.
Εάν το δέντρο μπορούσε να μιλήσει θα έλεγε ότι είναι έγκλημα.
Εάν το μυρμήγκι μπορούσε να μας πει αναρωτούμενο, γιατί τέτοιος όλεθρος;
Φαντάζομαι τι θα μπορούσε να μας πει η τίγρης για την στέρηση σε ό,τι πολυτιμότερο υπάρχει. Την ελευθερία.
Έγκλημα είναι να στερείται η ζωή, η ελευθερία κάθε οντότητας, διότι η νοημοσύνη, όπως εμείς την εννοούμε, δεν είναι το μόνο που υπάρχει.
Τα λουλούδια, τα φυτά προκαλούν μόνο καλό και εμείς όχι.
Γεννήθηκαν για να προκαλούν το καλό, την προσφορά ενώ εμείς, η απόλυτη δύναμη, η κορυφή της αλυσίδας, η μοναδική νοημοσύνη, από όλα μας κάνει να επιλέγουμε το θέλω μας και όχι το καλό.
Έγκλημα είναι η καταστροφή άνευ όρων.
Η λογική ότι μπορώ και το κάνω.
Η λογική της ανθρώπινης κοινωνίας που δεν μπορεί να προστατέψει ούτε την ίδια της την ύπαρξη.
Έγκλημα είναι το ανθρώπινο προνόμιο –ναι, προνόμιο– που το έχουν αναδείξει ανά τους αιώνες σκορπώντας θάνατο, καταστροφές...
Ο νόμος των ανθρώπων κάποια στιγμή θα βρει μπροστά του τον νόμο της φύσης.
Ελπίζω να μην είναι πολύ αργά για να χρησιμοποιήσουμε την νοημοσύνη σωστά έστω για μια φορά.
Να κατανοήσουμε τον λόγο που μας δόθηκε.
Copyright © Γεώργιος Κονίδης All rights reserved
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε ψηφιακό έργο του Eric Brenner [On the origin of species, 2022]