Γεωργίου Κονίδη
Κάθε ανατολή ίσως να σημαίνει την νίκη ενός πολεμιστή, ενός ιππότη, την επιτυχία, την αναγνώριση.
Κάθε ανατολή, με την ύπαρξή της, με την φωτεινή της λάμψη, δίνει πνοή ζωής σε χιλιάδες ψυχές, σε χιλιάδες καρδιές που χτυπούν για χάρη της.
Κάθε ανατολή διώχνει το κακό, διώχνει τον θάνατο, διώχνει την απόγνωση από την σκέψη, και στο πρόσωπό σου φέρνει το χαμόγελο.
Κάθε δύση σημαίνει το άλλο, τον ηττημένο, την αποτυχία, το λάθος, την απογοήτευση.
Κάθε δύση θα σημάνει το τέλος, το κακό που σβήνει τη λάμψη και αφήνει το σκοτάδι να κυριεύσει.
Κάθε δύση διώχνει το καλό, φέρνει τον θάνατο, τη λύπη στην σκέψη σου και στο πρόσωπό σου να καθρεπτίζεται η θλίψη.
Η ανατολή και η δύση, αιώνιες αδελφές, δεμένες να συνυπάρχουν αρμονικά διότι δεν φαντάζει εφικτό να υπάρχει η μία χωρίς την άλλη.
Για να δούμε την ανατολή πρέπει να περάσουμε από το σκοτεινό της δύσης.
Η δύση είναι το τέλος της χαράς και η ανατολή η έναρξη της καινούργιας χαράς που φέρνει.
Αγάπα και τις δύο, το φως και το σκοτάδι είναι δίδυμα αδέλφια που αγαπούν να μισιούνται μα δεν μπορεί να υπάρξει το ένα χωρίς το άλλο.
Copyright © Γεώργιος Κονίδης All rights reserved
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Vincent van Gogh (1853-1890)
