Χρήστου Ντικμπασάνη
από χιλιάδες όνειρα και αποτυχίες
Χίμαιρες οι υποσχέσεις
που κουβαλώ στις άκρες του κόσμου
Με την καρδιά μου αναρριχιέμαι
στο υφάδι που κρατάει στις χούφτες του ο πόθος
Μικρό παιδί είμαι που θέλω να δραπετεύσω
μα θρηνώ για τις αλησμόνητές μου πατρίδες
που άσπλαχνα έκαψαν βέβηλοι εχθροί
Η ζωή μου είναι δέρμα ακατέργαστο
Την τεμαχίζω, τη ξαναδένω, την κάνω τραγούδι
που πριν προλάβω να το ψιθυρίσω
ξεγλιστράει και χάνεται
στην άβυσσο των νεκρών μου ημερών
Ποθώ να συλλάβω τις νότες του
πριν χαθούν στις ρωγμές του χρόνου
Να πλανηθώ στις μελωδίες του
πριν η απώλειά τους πυρπολήσει
τα διπλά κάτοπτρα της ευτυχίας μου
Άδικος κόπος
Βουλιάζω στον βούρκο της απογοήτευσης
χωρίς ένα αναστάσιμο φιλί του στ' άχρωμά μου χείλη
🍂
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved, 2024
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε έργο Lucas Samaras (1936-2024)