Η Ελένη Μανταδάκη και Η αδερφούλα του Νικηφόρου

Από το εξώφυλλο του βιβλίου της Ελένης Μπανταδάκη, Η αδερφούλα του Νικηφόρου, και φωτογραφία της ίδιας

Κυκλοφόρησε από τις Συμπαντικές διαδρομές το παιδικό βιβλίο της Ελένης Μανταδάκη Η αδερφούλα του Νικηφόρου. Πρόκειται για βιβλίο που πραγματεύεται την αδερφική αγάπη, αλλά και γενικότερα την αγάπη, και που σκοπό του έχει να βοηθήσει τα παιδιά να διαχειριστούν τον ερχομό ενός νέου μέλους στην οικογένεια και να καταλάβουν πόσο τυχερά είναι.
Στην υπόθεση, ο Νικηφόρος προσπαθεί να αντιμετωπίσει τα νέα δεδομένα στο σπίτι του όταν ένας μαγικός φίλος στέκεται κοντά του και τον βοηθά.
Γιατί δεν υπάρχει τίποτε πιο πολύτιμο στον κόσμο από την αδερφική αγάπη, τίποτε πιο δυνατό και αυτό ήταν κάτι που θα έλεγε στον μικρό του φίλο μόλις έμεναν μόνοι.
Πρόκειται για την πρώτη εμφάνιση της Ελένης Μανταδάκη στα ελληνικά γράμματα και παρακάτω μας μιλάει η ίδια για το πρωτόλειό της, τους ήρωές της αλλά και τα μελλοντικά της σχέδια.

Η αδερφούλα του Νικηφόρου, Ελένης Μανταδάκη

Πώς ξεκίνησε το συγγραφικό ταξίδι; Ποιο ήταν το έναυσμα που σας πυροδότησε ώστε να γράψετε το πρώτο σας βιβλίο;
Ελένη Μανταδάκη: Διαβάζω λογοτεχνία από πολύ μικρή και της έχω ιδιαίτερη αδυναμία. Μου άρεσε, από εκείνα τα πρώτα μαθητικά μου χρόνια, να πλάθω φανταστικές ιστορίες και να βάζω τους ήρωές μου μέσα σε αυτές. Μέχρι που πριν δέκα χρόνια περίπου, έβαλα ένα ποτήρι κρασί, άνοιξα το λάπτοπ μου και ξεκίνησα να γράφω το πρώτο μου μυθιστόρημα που αυτή τη στιγμή είναι υπό έκδοση και το περιμένουμε τις πρώτες μέρες του νέου έτους από τις εκδόσεις Συρτάρι. Η αφορμή για να ξεκινήσω να γράφω ήταν εκείνες οι ιστορίες που γεννιόντουσαν κάθε τόσο στο μυαλό μου και το ωραίο Ναύπλιο... Όλη αυτή η ομορφιά του τόπου μαζί με μπόλικη μυθοπλασία έπρεπε να βγουν από μένα και να καταλήξουν στην οθόνη του λάπτοπ μου και σε λίγο καιρό στα χέρια σας.
Το παιδικό μου βιβλίο «Η αδερφούλα του Νικηφόρου», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές από το Μάιο του 2024, είναι το δεύτερο προσωπικό μου έργο, μα το πρώτο χάρτινο παιδάκι μου.

Θα θέλατε να μας δώσετε μία σύντομη περιγραφή της υπόθεσης;
Ε.Μ.: Ο μικρός Νικηφόρος περιμένει την αδερφούλα του και με το παιδικό του μυαλουδάκι προσπαθεί να αντιμετωπίσει την νέα αυτή τάξη πραγμάτων στο σπίτι του. Ένας μαγικός φίλος θα σταθεί δίπλα του σε αυτό του το ταξίδι και θα τον βοηθήσει μέχρι τέλους. Θα καταφέρει ο μικρός Νικηφόρος να καλοδεχτεί στην οικογένεια του την αδερφούλα του; Θα καταλάβει πόσο τυχερός είναι που οι γονείς του θα του χαρίσουν ένα αδερφάκι; Και το πιο σπουδαίο όλων, θα αντιληφθεί πως η πράξη που ταιριάζει στην αγάπη είναι μόνο ο πολλαπλασιασμός;
Ένα βιβλίο αφιερωμένο στην αδερφική αγάπη. Ένα βιβλίο για τον ερχομό του νέου, μικρότερου μέλους στην οικογένεια, από τη ματιά του μεγάλου αδερφού. Ένα βιβλίο για να βοηθήσουμε τα μικρά μας να καλωσορίσουν το μωρό και να βιώσουμε μαζί τους κάθε νέο συναίσθημα.

Αν έπρεπε να το χαρακτηρίσετε με μία λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Ε.Μ.: Τρυφερό... Νομίζω πως αυτή η λέξη ταιριάζει στο πρώτο χάρτινο παιδάκι μου καλύτερα από κάθε άλλη.

Ποια είναι η σχέση σας με τους ήρωές σας; Προέρχονται μέσα από τη φαντασία; Προέρχονται από ανθρώπους ή άλλα πλάσματα (όπως ζώα) που γνωρίζετε; Πώς δομούνται;
Ε.Μ.: Αχ αυτό είναι ένα όμορφο μυστικό που μου αρέσει να μοιράζομαι με τους αναγνώστες. Αυτό το παραμύθι... το πρώτο μου παραμύθι, δεν γράφτηκε τυχαία. Όσο το έγραφα, η μικρή μου αδερφή Πόπη με τον σύζυγό της Γιάννη, περίμεναν το δεύτερο παιδάκι τους, τη μικρή Βίβιαν, που ήρθε στον κόσμο τέσσερις μόλις μέρες πριν την κυκλοφορία του παραμυθιού μου. Ήθελα λοιπόν να δημιουργήσω ένα παραμύθι για τον μικρό μου ανιψιό Νεκτάριο, ένα όπλο στα χέρια της δικής μου μικρής αδερφής για να βοηθήσει κι εκείνη με την σειρά της τα παιδάκια της να καταλάβουν την σπουδαιότητα της αδερφικής αγάπης και της οικογένειας. Έτσι σκέφτηκα να κρατήσω τα αρχικά τον παιδιών μας για να δώσω ονόματα στους ήρωές μου. Νικηφόρος λοιπόν από τον μικρό Νεκτάριο και Βέρα από τη μικρή Βίβιαν.
Έδωσα λοιπόν εκτός από τα αρχικά του ονόματος και κάποια από τα εξωτερικά χαρακτηριστικά των παιδιών μας στην περιγραφή τους, η μαμά τους είναι η κλασική μαμά που προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα σε παλιά και νέα πραγματικότητα με τη μεγάλη της κοιλιά και ο μπαμπάς Ιωάννης ναι μεν λείπει για δουλειά, όπως οι περισσότεροι, μα έχει τον ρόλο του υποστηρικτή του μικρού Νικηφόρου. Είναι αυτός στον οποίο θα τρέξει ο μικρούλης, για να πάρει απαντήσεις και να φανερώσει τις ανησυχίες του, και είναι αυτός που θα του δώσει τις απαντήσεις που γυρεύει η παιδική καρδούλα του.

Γνωρίζω ότι, πολύ σύντομα, θα κυκλοφορήσει το δεύτερο παιδικό σας; Θέλετε να μας πείτε δυο λόγια για αυτό (την υπόθεση με μια φράση ή τι πραγματεύεται...);
Ε.Μ.: Πρώτα ο Θεός, σε μερικούς μήνες θα κυκλοφορήσει το δεύτερο παραμύθι μου όμως δεν είναι ακόμη ανακοινώσιμο. Επιφυλάσσομαι με την πρώτη ευκαιρία να σας πω πολλά παραπάνω από δύο λόγια.

Πώς συνεχίζεται αυτή η συγγραφική πορεία που άνοιξε με το παρόν πόνημα; Τι να περιμένουμε;
Ε.Μ.: Αρχικά, το δεύτερο παιδικό βιβλίο μου. Έπειτα με το πρώτο μου μυθιστόρημα και εύχομαι στην πορεία με πολλά πολλά ακόμη. Μου είναι αδύνατον να σταματήσω να γράφω και ακόμα πιο αδύνατον να σταματήσω να ονειρεύομαι με ανοικτά μάτια. Πίστευα πως αν μια μέρα γίνω συγγραφέας θα γράφω μόνο για τους μεγάλους, λατρεύω το μυθιστόρημα... Να που τελικά ξεκίνησα, καταθέτοντας τα προσωπικά μου βιβλία στον κόσμο, με ένα παραμύθι και έρχεται και το επόμενο... Όποτε θα τολμήσω να πω, πως ίσως να μπορώ να γράψω τα πάντα και να μην το γνωρίζω ούτε εγώ ακόμη! Το μέλλον θα δείξει και θα το δούμε όλοι μαζί παρεούλα.