Γιάννη Σμίχελη
1
Πλάσμα σε κοιτώ και ζαλίζομαι, traumhaft (ονειρικό)
Μια φωτιά και εξαλείφομαι
Φωνές καμία
Και λεπτές αποχρώσεις μόνο, sprechende Stille (ομιλούσα σιωπή)
Ενός και μοναδικού φωτός
Σαν την γάτα κάτω από ένα δέντρο στρογγυλοκάθομαι
Και λιάζομαι γουργουρίζοντας της φαντασίας το τραγούδι
Τα φιλιά σου πέφτουν απ' τον ουρανό, universales Lied (συμπαντικό τραγούδι)
Άνθη φωτός και το δέρμα μου λούζεται, Liebesblumen (λουλούδια αγάπης)
Με τη ζωντάνια και τους χρωματισμούς τους
Φωνάζει το δέντρο, ζηλεύει τ' όνειρά μου
Δώσε μου λίγο να σηκώσω τα κλαδιά
Πιο ψηλά στα σύννεφα, hoch, hoher, sehr hoch bis Himmel (ψηλά, ψηλότερα, πολύ ψηλά, μέχρι ουρανό)
Ναι ευχαρίστως με μια χάρη
Να της στείλεις ένα φύλλο, ολόκληρο
Καταπράσινο κι ανθεκτικό
Πάνω του να καθίσει, Blattflugzeug (φύλλο αεροπλάνο)
Και σε μένα να έρθει
Να την δω για μια στιγμή, ewiger Augenblick (αιώνια στιγμή)
Για όλες τις ανατολές του κόσμου, innere meine tiefe Strahlung (έσω δική βαθιά λάμψη)
Είναι η μέρα τόσο όμορφη
Όλα μου γελάνε, umgefasste Schönheit (ασύλληπτη ομορφιά)
Οι φωνές τραγουδάνε χαρωπά, Euphorie (ευφορία)
Λες και καταλαβαίνω τον κόσμο ολόκληρο, Ganz des Ganzes (το όλο του όλου)
Η θωριά μου ένα απέραντο λιβάδι, Fröhlich in Bescheidenheit (ευτυχής στην ταπεινότητα)
Βλαστοί σε χορευτικές φιγούρες ειδυλλιακών στιγμών
Του κινηματογράφου, των ποιημάτων, του μυθιστορήματος
Της Αρετούσας τα μαλλιά ντύνουν το κορμί, femme fatale zu Freiheit (μοιραία γυναίκα προς την ελευθερία
Τραγουδάει η Πηνελόπη για μένα υφαίνοντας
Τα σχέδια των βιβλίων μου, Lebenssinn (το νόημα της ζωής)
Η Φαίη Νταναγουέι μού γελά μυστηριακά, durchdringenderer Blick (διαπεραστική μάτια)
Και η Αμελί σερβίρει τις προσδοκίες μου σε κοκτέιλ αιθέριων χαδιών
Μπορώ και σβήνω με τα μηνύματά σου
Τα μαύρα στίγματα πριν γίνουν κηλίδες
Δεν σε φαντασιώνομαι, σε ζω, Liebe ohne Grenze (αγάπη άνευ ορίων)
Αρκεί μια λεξούλα τη φορά και δυναμώνω,
Στη μοναξιά μου να βυθίζω τους σπόρους της χαράς σου
Και να καλλιεργώ ποιητικό περιβόλι, Garten der Existenz (κήπος της ύπαρξης)
Πλάσμα πλασμένο Θεέ μου, η αυτάρκεια μαζί σου είναι παράδεισος
Το ημιυπόγειο διαμέρισμά μου κελαηδά ήχους
Μελωδικών προτάσεων, Melodie aus Erdkugelherz (μελωδία από την καρδιά της υδρογείου)
Έχει μια ατμόσφαιρα ξεφυλλίσματος εικόνων
Από μηχανή προβολής της αύρας σου
Τέσσερις μέρες νυχτερινές βάρδιες
Και νομίζω πως πάω σε γλέντι
Οι σκιές έχουν τα φρύδια σου για σχήμα, Tanz mit den natürlichen Figuren (χορός με τις φυσικές μορφές)
Χαμογελαστά νήματα σε θεατρικές πλοκές
Με λεπτοκαμωμένα υπονοούμενα
Τα μάτια σου χορεύουν σαν φωτεινές πεταλούδες γύρω τους, Deutung (ερμηνεία)
Δεν πτοούμαι, αυτό το καλημέρα μας στα μηνύματά σου
Λες και το βιώνω χρόνια
Τα χείλη σου καραβάκια για ταξίδια στα πελάγη τ' ασυνείδητου
Αβύθιστα κουράγια μπρος στις θαλασσοταραχές
Αύριο καθώς θα πηγαίνω στο μάθημα γερμανικών
Θα φοράω την επιδερμίδα σου μπας και λάμψει το πρόσωπό μου, Weiblichkeit (θηλυκότητα)
Καμία κόπωση δεν μπορεί να επιβληθεί όταν σου γράφω, kräftige Kreativität (δυνατή δημιουργικότητα)
Διαλύονται όλα τα εμπόδια, γίνεται το εφικτό ποθητό
Και το ανέφικτο γαλήνη
Θεέ μου Ξωτικό, εγώ ο άθεος τον επικαλούμαι και δεν ντρέπομαι
Τον καλώ και χαίρομαι ψιθυρίζοντας τ' όνομά σου στην στιχουργική
Των συναισθημάτων, maskulin in Wohlwollen (αρσενικό σε εύνοια)
Το μήνυμα σου, τα φιλιά πουλιά, λουλούδια λωτού στις λίμνες της αρμονίας
Απόψε την νύχτα μέσα στο δάσος του Sommerberg ενώ θα κάνω βάρδια
Από παντού θα μαζεύω τα χείλη σου, Sammlung der Schmucken (συλλογή κοσμημάτων)
Είμαι σίγουρος πως θα παίζεις με τ' αυτιστικά παιδιά
Το κρυφτό πίσω από τους κορμούς των δέντρων, Spiel der Reinheit (παιχνίδι αγνότητας)
Αναμφίβολα οι αλεπούδες στις βελανιδιές θα αφισοκολλούν τα φιλιά σου
Η νύχτα απόψε είναι ήδη μέρα, τα μεσάνυχτα η Σελήνη
Ήλιος με τα κόκκινα μαλλιά σου στην αιώνια χαραυγή του σούρουπου
Κοιτάζω μέσα μου το στόμα σου φυσητήρας της αιώνιας αντοχής του κοίτους
Ανοίγουν τα στήθια μου, δέντρα τα βλέμματά σου, Verzweigungen (διακλαδώσεις)
Προβάλει το όρος της έμπνευσής σου
Σηκώνεται ο αετός και κουρνιάζει στην αγκάλη σου.
Να μην μου τελειώσουν οι λέξεις ποτέ
Μ' ακούς; Ποιητικό πλάσμα της ποίησης
Να σου γράφω για πάντα
Ένα σπουργίτι στις λεωφόρους της γλώσσας
Προσκυνητής της πνοής σου
Μυρίζουν τα λουλούδια το κορμί σου
Και μοσχοβολάνε
Ένα πανδαιμόνιο από επαφές του ανέμου
Σηκώνει τη φούστα και χαϊδεύει τους γλουτούς σου
Γλύφει τα γόνατα αισθαντικά με τις γλωσσίτσες των ανάλαφρων ριπών του
Φτάνει το μαϊστράλι και σε στροβιλίζει παιδιάστικα πάνω στα κύματα
Σαν ένα βιολοντσέλο εκστασιασμένου οργανοπαίκτη, Musik von Bilder (μουσική εικόνων)
Γδύνεσαι πετώντας τα ρούχα όπως τις μελωδίες στα τέσσερα σημεία
Κι ο ορίζοντας διηγείται στην οικουμένη με τα σύννεφα
Σ' ένα θεατρικό μονόπρακτο τα κάλλη της ευφροσύνης, Innovation der Naivität (εφευρετικότητα της αφέλειας)
Ο πουνέντες σε παρασέρνει μεσοπέλαγα στ' άστρα σ' αφιερώνει
Αλμύρα των ονείρων και της θάλασσας συνθέτουν τ' αλάτι των φιλιών
Η γεύση τους γύρη δυο ερωτευμένων υπαινιγμών, immateriale Gefühle (άυλα συναισθήματα)
Και το ζαφείρι των συναισθημάτων φωταγωγεί το σκοτάδι του κενού
Σ' αγαπώ κι αγαπώ ό,τι με φόβιζε, Befreiung in der Musik von Schweigen (απελευθέρωση στη μουσική της σιωπής)
Μία λίμνη γαλήνης σε θάλασσα μελωδιών
Τους φόβους μου σε λουλούδια δέντρα, seelisches Urwald (φυσικό παρθένο δάσος)
Κι όλα βήματα στίχων στους δρόμους, unbekannte Erschaffung (άγνωστη δημιουργία)
Σ' αγαπώ και σηκώθηκα λίγους πόντους
Όσους η καμπούρα μου ξανά ράχη λυγερή έχει γίνει
Δεν μετράω πια τα πλακάκια στον πεζόδρομο, Der Horizont des Willens (ορίζοντας της θέλησης)
Το στόμα μου δεν μιλά στην πτώση των σκέψεων, Eine klare Leere (ένα πλήρες κενό)
Κοιτά το βλέμμα μου ευθεία στο ύψος των καταστάσεων
Σ' αγαπάω στους στίχους της σιωπής
Σ' αγαπώ στην ηχώ της σιγής, mein Körper wird von Poesie gestaltet (το σώμα πλάθεται από την ποίηση καθημερινά )
Σ' αγαπώ στον ωκεανό της αόρατης ενέργειας Täglich, Schritt zu Schritt (βήμα το βήμα)
Σ' αγαπώ στα σπλάχνα του σύμπαντος, Handlungen der spirituellen Aura (πράξεις της πνευματικής αύρας)
Σ' αγαπώ σαν ποιητής την ποίηση, das intuitive Auge in der psychischen Stille (διαισθητικό μάτι της ψυχικής σιγής)
Ανακαλύπτω ξανά την αγάπη και, Spantaneität des Einfühlungsvermögen (αυθορμητισμός της ενσυναίσθησης)
Διαπιστώνω πως δεν την έχω συναντήσει πρωτύτερα
Είναι μια αγάπη η πιο αυθεντική, Empathie des Vision zum Ganze (ενσυναίσθηση της οπτικής στο όλο)
Ανιδιοτελή και ολοκληρωτική, Liebe zu anderem Fremder (αγάπη για το άλλο ξένο)
Είναι αγαπημένη αγάπη. Weit von vertrautem Unterschied (πέρα από την οικεία διαφορά)
Copyright © Γιάννης Σμίχελης All rights reserved
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Το κείμενο αποτελεί μέρος της συλλογής του Γιάννη Σμίχελη Διάχυση. Μέρος τρίτο: Το ξωτικό της ποίησης: Ένας ακατάλυτος έρωτας
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Maria Berrio.
Η συλλογή δημοσιεύτηκε τμηματικά στο koukidaki.gr από τον Απρίλιο του 2024, κάθε Παρασκευή. Για να διαβάσετε ολόκληρη τη συλλογή ξεκινήστε από εδώ. Ή συνεχίστε στο επόμενο.
