koukidaki: Χάθηκαν τα παιδιά

Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Φωνή τέχνης: Έχουμε πρωτιές! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ e-books ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο -παρακολουθείτε όλα τα είδη- ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.

ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθιστορήματα: Δίχως ένα αντίο * Κλουαζονέ * Οι Ελληνίδες: Η υποδόρια επανάσταση * Οι μοίρες της αστροφεγγιάς, Οικογένεια Πελτιέ, Η κατάρα, Ροζ, Ανθοπωλείον ο Έρως * Το δάσος των ψυχών * Ρε μπαγάσα * Σε είδα * Μέθεξη * Άννα * Ο καπετάνιος τση Ζάκυθος * Το κορίτσι της Σελήνης * Οι τρεις πίνακες ** Αληθινή ιστορία: Το ανυπεράσπιστο αγόρι ** Ποίηση: Δεύτερη φωνή Ι * Εν αρχή ην ο έρως ** Διηγήματα: Στερνό μελάνι * Τέσσερις συλλογές διηγημάτων από τις εκδόσεις Βακχικόν * Ένα πιο σκοτεινό φως * Η οργή του Θεού και άλλες ιστορίες ** Νουβέλα: Αγόρια και κορίτσια ** Διάφορα άλλα: Οι πουτ@νες κι εγώ * Πέντε βιβλία από τις εκδόσεις Ελκυστής ** Μουσικό άλμπουμ: Worthless Treasures

Χάθηκαν τα παιδιά

Χρήστου Ντικμπασάνη

Julien Pacaud [Everybody's weird except me, ψηφιακό κολάζ]

Χάθηκαν για πάντα τα παιδιά

απ' τις φλεγόμενες πολιτείες

Άλλα τα πήρε βίαια

στην σκοτεινή αγκαλιά του ο Άδης

Άλλα αποφάσισαν ορφανά να φύγουν

μέσα στην ομίχλη ξένων πατρίδων,

σφίγγοντας με τα μικρά χεράκια τους

το ένα του άλλου την ελπίδα

Έφυγαν χειμώνα με τρύπια παπούτσια

και όνειρα χαλασμένα

απ' την απληστία, το μίσος,

τη μισαλλοδοξία των μεγάλων της Γης

Ρακένδυτα τριγυρνούν τώρα,

άδικα αναζητώντας τα όνειρα

και τη χαμένη τους αθωότητα

στις γειτονιές του κόσμου

Κάτω απ' τα φανάρια

του άσπλαχνου χρόνου σφυρίζουν

θλιμμένα, παρηγορώντας

τους πρώιμα κομμένους πόθους τους

Χάθηκαν τα παιδιά

μα η θύμησή τους μας συντροφεύει ακόμη

Πεινασμένα και χλομά μας προσμένουν κάπου

να γείρουμε στον ώμο τους

και για πρώτη φορά να κοιτάξουμε το φεγγάρι

με ανθρώπινα μάτια

🍂

Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved, 2024

Πρώτη δημοσίευση

Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου

Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε έργο Julien Pacaud [Everybody's weird except me, ψηφιακό κολάζ]