Χρήστου Ντικμπασάνη
απ' τις φλεγόμενες πολιτείες
Άλλα τα πήρε βίαια
στην σκοτεινή αγκαλιά του ο Άδης
Άλλα αποφάσισαν ορφανά να φύγουν
μέσα στην ομίχλη ξένων πατρίδων,
σφίγγοντας με τα μικρά χεράκια τους
Έφυγαν χειμώνα με τρύπια παπούτσια
και όνειρα χαλασμένα
απ' την απληστία, το μίσος,
τη μισαλλοδοξία των μεγάλων της Γης
Ρακένδυτα τριγυρνούν τώρα,
άδικα αναζητώντας τα όνειρα
και τη χαμένη τους αθωότητα
στις γειτονιές του κόσμου
Κάτω απ' τα φανάρια
του άσπλαχνου χρόνου σφυρίζουν
θλιμμένα, παρηγορώντας
τους πρώιμα κομμένους πόθους τους
Χάθηκαν τα παιδιά
μα η θύμησή τους μας συντροφεύει ακόμη
Πεινασμένα και χλομά μας προσμένουν κάπου
να γείρουμε στον ώμο τους
και για πρώτη φορά να κοιτάξουμε το φεγγάρι
με ανθρώπινα μάτια
🍂
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved, 2024
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε έργο Julien Pacaud [Everybody's weird except me, ψηφιακό κολάζ]