Νεφέλης Πηγή
νεκρά τα λόγια πέφτουν στο χώμα
δάκρυα και αναμνήσεις για σένα, για σένα
που είσαι ο άλλος μου εαυτός
η προέκταση της ζωής
αχ και να γινόμουν σύννεφο, αέρας, ανάσα δική σου
να έμπαινα στο κορμί σου απαλά και σιγά
γιατί εγώ είμαι εσύ, γιατί η βροχή είμαι εγώ και ένας αέρας, εσύ
και όταν φυσάς εγώ παγώνω, όταν μιλάς εγώ σωπαίνω
ακούω το ψιθύρισμα της φωνής σου να χαϊδεύει στο νεκρό μου κορμί
μα αν νιώθεις εξιλέωση τότε σκότωσέ με διπλά και τριπλά
και άσε το γυμνό μου σώμα, να ξεπλύνει το αίμα η βροχή
να του ζεστάνει την καρδιά ο ήλιος
και έτσι απλά να γίνω πνοή, φύλλο κίτρινο στα χέρια του αέρα.
🍂
Copyright © Νεφέλη Πηγή All rights reserved
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Το έργο περιέχεται στη συλλογή της Νεφέλης Πηγή Εφηβικά
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε ζωγραφικό έργο Γιώργου Αναστασιάδη [Μνήμη]