Ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς της Αμερικής, ο Έντγκαρ Άλαν Πόε, ένας συγγραφέας και ποιητής, για πολλούς παρεξηγημένος, για άλλους τρελός, για άλλους έξοχος, επηρέασε για πάντα την αστυνομική λογοτεχνία, τις ιστορίες τρόμου ή φαντασίας... Τα πολλά ποιήματά του είναι αλήθεια ότι είχαν επιρροές τα γραπτά του και έχει πάρει τη θέση του στην παγκόσμια λογοτεχνία. Όταν ακούω Πόε προφανώς και περιμένω πολλά, περιμένω περίεργα, περιμένω ανατροπές, εκπλήξεις και επιθυμώ να το παρακολουθήσω.
Όταν λοιπόν διάβασα για το Οι φόνοι της οδού Μοργκ στο θέατρο Δρόμος, σε διασκευή και σκηνοθεσία από τον πολύ έμπειρο Εμμανουήλ Μαύρο και στην σκηνή την ομάδα Μήδεια, με έκανε να ανυπομονώ να το παρακολουθήσω. Η παραγωγός εταιρεία άμεσα με εξυπηρέτησε στέλνοντας μου μια διπλή πρόσκληση ώστε να παρακολουθήσω την παράσταση.
Πρόκειται για μια αστυνομική ιστορία με πολύ μυστήριο, σε αυτά που αρέσκεται ο διάσημος συγγραφέας.
Λίγα λόγια για τη υπόθεση αποφεύγοντας την περισσότερη ανάλυση για να μην στερήσω το σασπένς από τους επόμενους που θα το παρακολουθήσουν. Και έχει αρκετό.
Η πρώτη ιστορία εξελίσσεται στο Παρίσι το 1931, όταν μια κλεμμένη επιστολή της συζύγου του πρωθυπουργού αναστατώνει την κυβέρνηση και κάνει έναν συγκεκριμένο υπουργό να πιστέψει ότι θα είναι ο επόμενος αρχηγός. Ίσως διότι γνωρίζει τι έγραφε η επιστολή, ο ιδιόρρυθμος Αύγουστος Ντιπέν ξεπεσμένος αριστοκράτης και μετρ στο να χρησιμοποιεί την μαθηματική του λογική για να λύνει μυστήρια, όπου κολλάει η παρισινή αστυνομία, βρίσκει το γράμμα στο σπίτι του υπουργού και λύνει την υπόθεση.
Αυτό είναι μια εισαγωγή για το τι πρόκειται να ακολουθήσει με την κεντρική υπόθεση.
Η αστυνομία βρίσκει στην οδό Μοργκ δύο γυναίκες νεκρές, χωρίς πολλά στοιχεία. Ο δαιμόνιος Αύγουστος Ντιπέν, αν και στην αρχή δεν δείχνει να ενδιαφέρεται, αναγκάζεται να το κάνει όταν του το ζητάει η αρραβωνιαστικιά του Έλεν αφού δικοί της άνθρωποι κατηγορούνται για τους φόνους μια και είναι οι τελευταίοι που είδαν τις δύο γυναίκες ζωντανές. Στην προσπάθειά του να αναλύσει τα στοιχεία, που οδηγούν στους ενόχους, θα έχει μια απρόσμενη βοήθεια από κάποιον.
Και δεν θα πω άλλα. Αυτό όμως που θα πω είναι ότι η παράσταση ήταν εξαιρετική.
Η θεατρική ομάδα Μήδεια, με τους οκτώ ηθοποιούς, προσφέρει απλόχερα το μυστήριο και παρουσιάζει μια ολοκληρωμένη παράσταση, από μια πολύ καλοδεμένη ομάδα, με ωραία σκηνικά και κοστούμια και με ταιριαστή μουσική.
Η τόλμη να επιλέξουν να παίξουν ιστορίες του Egart Allan Poe στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία και μπράβο στην αξιόλογη ομάδα.
Χωρίς να επιθυμώ να ξεχωρίσω, θα πω ότι μου άρεσε ιδιαίτερα ο Γιώργος Ζώης, που έπαιξε τον ντετέκτιβ Αύγουστο Ντιπέν· εξαιρετική δίπλα του η Δάφνη Μαρκάκη σαν Ελέν Μπισό καθώς και ο Σάββας Πογιατζής με τον ρόλο του στον Πιέρ Ροζέτ, αλλά δεν υστέρησε κάνεις ομολογουμένως.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Συντελεστές:
Συγγραφέας: Έντγκαρ Άλαν Πόε
Μετάφραση, θεατρική διασκευή, σκηνοθεσία: Εμμανουήλ Γ. Μαύρος
Μουσική: Allen Grey
Φωτισμοί: Εμμανουήλ Μαύρος, Γρηγόρης Θεοδωρίδης
Art Director, σκηνικά: Ρένα Σανταμούρη με την RS Architecture + Design Studio
Κοστούμια: Μάγδα Καλορίτη
Χορογραφίες: Ναταλία Βογιατζόγλου
Χειρισμός φωτισμού και ήχου: Γεωργία Ηλιοπούλου
Φωτογράφιση: Πάνος Κανεσούλης - Overstudio
Video Post Production & Trailer: Μανώλης Πετρής, Γρηγόρης Θεοδωρίδης
Σκηνοθέτης Trailer: Εμμανουήλ Γ. Μαύρος
Social Media Manager: Μάριαμ Νίκου
Γραμματεία παραγωγής: Μαρία Ηλιοπούλου
Επικοινωνία και δημόσιες σχέσεις: Άντζυ Νομικού - Pear PR boutique
Παραγωγή: Medea Pictures
Παίζουν: Γιώργος Ζώης, Σάββας Πογιατζής, Δάφνη Μαρκάκη, Μάνθος Καλαντζής, Λίνος Μάνεσης, Μάνος Σφυράκης, Μαριλένα Ρούσου, Χριστίνα Μάλλιου
