Βασίλη Ρίσβα
Δεν είναι ένα επίκαιρο έργο, είναι ένα έργο διαχρονικό.
Η αναζήτηση του εαυτού μας, η κατανόηση του, η αποδοχή του, η συμφιλίωση μαζί του, είναι αυτά που βασανίζουν τον άνθρωπο από την στιγμή που το ον αυτό απόκτησε συνείδηση.
Σε μια εποχή που ενώ πάνω από όλα θα έπρεπε να είναι ο άνθρωπος, το ον δηλαδή, όμως τη θέση του, τη θέση της ύπαρξης, έχουν «καταλάβει» με την έννοια της κατάληψης, τα χαρακτηριστικά του, το αν είναι το ον αυτό έτσι η αλλιώς.
Ο ήρωας απομονώνεται, κλείνεται μεταφορικά και πραγματικά, διότι μόνον έτσι θα μπορέσει να επικοινωνήσει ξανά από την αρχή με τα αρχέτυπά του, με την ουσία της ύπαρξης (του), με τις αρετές του, να αντιμετωπίσει τους δαίμονές του, τους φόβους του, και να επανέλθει αγνός, «όμορφος», ουσιαστικός, συγχωρεμένος.
Ο άνθρωπος για να είναι άνθρωπος πρέπει να μάθει να συγχωρεί, και για να το μάθει αυτό, πρέπει να μείνει μόνος. Πραγματικά μόνος, για να αντέξει την δική του συγχώρεση, γιατί μόνο έτσι βοηθιέται αυτός και μπορεί να βοηθήσει τους άλλους.
«Μόνο έτσι αξίζει η αγάπη, αν την πενθήσεις αληθινά.»«Δεν είναι που εμείς θυμόμαστε τους νεκρούς μας,είναι που οι νεκροί δεν μας αφήνουν να τους ξεχάσουμε.»
Όταν ο άνθρωπος χάνει την ελευθερία του, τότε βρίσκει τον εαυτό του.
Πρέπει να πεθάνεις για να αναστηθείς.
Ταυτότητα:
Σκηνοθεσία: Γιώργος Χριστοδούλου
Σκηνικά - Κοστούμια: Δέσποινα Βολίδη
Μουσική επιμέλεια: Ιάκωβος Δρόσος
Σχεδιασμός φωτισμών - Ήχου: Κώστας Ματσιούλας
Copyright φωτογραφιών βίντεο: Πάνος Γκόλφης
Βοηθός σκηνοθέτη: Ουρανία Μαργαρώνη
Επικοινωνία - Προβολή παράστασης: Νταίζη Λεμπέση
Παίζει ο Γιώργος Καρκάς
Στο Θέατρο Βικτώρια [Μαγνησίας 5 και Αριστοτέλους 132, Αθήνα, 2108820008 και 6988441991] κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21:00 και Κυριακή στις 20:00
Διάρκεια: 1 ώρα και 10 λεπτά
