Χρήστου Ντικμπασάνη
των παιδικών μου χρόνων
Θέλω να νιώσω τον αέρα της άγουρης νιότης
να μου δροσίζει τα όνειρα
Θέλω να θυμηθώ ξανά
τους ατελείωτους περιπάτους μου
με το απαστράπτον, μικρό, διαστρικό μου όχημα
των πρώιμών μου πόθων,
να μάθω τελικά τι έκρυβαν μέσα τους βαθιά
και δε μου το φανέρωσαν ποτέ
Έχει πολλά σκαλοπάτια όμως
αυτή η άχρωμη και βίαιη ζωή του ενήλικα
που ζω χωρίς θέληση και πάθος
Πρέπει να τα κατεβώ όλα
για να φθάσω στην στιγμή
που πετούσα χαρταετούς χωρίς σπάγκο
και τους έχανα όλους
μέσα στη μαγεία αφράτων πρωινών
Πόσο δύσκολο είναι να γυρίζεις
την κουρασμένη σου πλάτη
στα χρόνια της αθωότητας
και ύστερα να ψάχνεις να τα βρεις
με τον μαγικό φανό
μιας άκυρης, ολικής επαναφοράς τους,
με το ιερό λυχνάρι
μιας παρ' ολίγον ευτυχισμένης ζωής!
🍂
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved, 2024
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε ψηφιακό έργο Eric Brenner [self-portrait with bird mask]