Το αριστούργημα του Χένρικ Ίψεν Βρικόλακες ανεβαίνει στο Θέατρο RADAR από τις 8 Νοεμβρίου 2024 σε απόδοση και σκηνοθεσία Αναστασίας Παπαστάθη.
Το έργο, γραμμένο το 1881, ήταν μια κραυγή ενάντια στην υποκρισία και τη διαφθορά της κοινωνίας. Συνάντησε πολλές αντιδράσεις από το πρώτο ανέβασμα του στο θέατρο, για την τολμηρότητά του και τον τρόπο με το οποίο έθιγε τον καθωσπρεπισμό και τις μικροαστικές αντιλήψεις της κοινωνίας και της εκκλησίας. Κατάφερε όμως να επιβληθεί και να θεωρείται σήμερα από τα πιο σημαντικά έργα της παγκόσμιας δραματουργίας.
Η Ελένα Άλβινγκ διοργανώνει μια μεγάλη γιορτή για να τιμήσει τον άσωτο άντρα της που έχει πεθάνει, ώστε να συντηρήσει την καλή εικόνα του λοχαγού Άλβινγκ απέναντι στον γιο της Όσβαλτ και απέναντι στην κοινωνία. Πιστεύει ότι έτσι θα σκεπάσει τα μυστικά της οικογένειας και θα κλείσει τους λογαριασμούς με το σκοτεινό παρελθόν. Όμως οι εξελίξεις και τα γεγονότα την υπερβαίνουν. Πολύ γρήγορα θα έρθει αντιμέτωπη με τον εαυτό της και τις επιλογές της.
Όσο κι αν προσπάθησε να προστατεύσει τον γιο της Όσβαλντ και να τον κρατήσει μακριά από την καταστροφική επιρροή του πατέρα στάθηκε αδύνατο. Ακόμα και όταν επαναστάτησε για πρώτη φορά και χτύπησε την πόρτα του πάστορα Μάντερς για να ζητήσει βοήθεια, εκείνος την έστειλε πίσω στο καθήκον, στο σπίτι του νόμιμου συζύγου της.
Τα πρόσωπα του έργου διεκδικούν απεγνωσμένα το φως και τη χαρά της ζωής, έχοντας να παλέψουν με τις σκουριασμένες ιδέες, με τις παλιές αντιλήψεις, με τα βιώματά τους, με την κληρονομιά των γονιών τους... Με όλα αυτά που ο Ίψεν ονομάζει βρικόλακες που είναι βαθιά ριζωμένα μέσα μας, ζωντανεύουν και μας εξουσιάζουν.
Η Αναστασία Παπαστάθη (απόδοση και σκηνοθεσία) σημειώνει για το έργο:
Ο Ίψεν στο έργο του «Βρικόλακες», μέσα από την μικρογραφία της οικογένειας Άλβινγκ και του κοινωνικού πλαισίου που την περιβάλει, πραγματεύεται θέματα που αγγίζουν διαχρονικά, ηθικά, κοινωνικά και ψυχολογικά ζητήματα. Καταδικάζει την υποκρισία της κοινωνίας που κρύβει την αλήθεια πίσω από μια βιτρίνα ηθικής για να διατηρήσει το «καλό όνομα», την άψογη δημόσια εικόνα. Αναδεικνύει το θέμα της κληρονομικότητας και πώς τα λάθη και οι αμαρτίες των γονέων επηρεάζουν τις επόμενες γενιές. Ασκεί έντονη κριτική στον συντηρητισμό της εκκλησίας. Η Ελένα Άλβινγκ, η κεντρική ηρωΐδα, προσπαθεί να ξεφύγει από την καταπίεση ενός κοινωνικού συστήματος που επιβάλλει τη θέση της γυναίκας να είναι υποτακτική και εξαρτημένη από τον άντρα της. Σε ένα σημείο του έργου αναφωνεί: «Δεν αντέχω πια τις δεσμεύσεις, την υποκρισία, τα ψέματα... Θέλω να νοιώσω ελεύθερη!».Ο Ίψεν στο έργο του «Βρικόλακες» μίλησε με τόλμη για τα δικαιώματα των γυναικών, την ισότητα των φύλων, την πάλη της γυναικείας χειραφέτησης και την απαίτηση για αυτοδιάθεση. Είναι συναρπαστικό να διαπιστώνει κανείς πόσο άμεσο και τολμηρό εξακολουθεί να είναι το έργο στην εποχή μας και πώς τα θεμελιώδη ανθρώπινα και κοινωνικά ζητήματα που θίγει επανεμφανίζονται στις μέρες μας με νέες μορφές.
Ταυτότητα:
Απόδοση - Σκηνοθεσία: Αναστασία Παπαστάθη
Σκηνικά - Κοστούμια: Κυριακή Πανούτσου
Μουσική: Πάνος Φορτούνας
Φωτισμοί: Αναστασία Παπαστάθη
Βοηθός σκηνοθέτη: Φρόσω Ανδριώτη
Φωτογραφίες: Τζούλια Χατζηκωστάκη
Επικοινωνία: Αντώνης Κοκολάκης
Ερμηνεύουν:
Νίκος Αναστασόπουλος: Ένγκστραντ
Μαριλένα Λιακοπούλου: Ρεγγίνα
Αναστασία Παπαστάθη: Κυρία Άλβινγκ
Θοδωρής Σκούρτας: Πάστορας Μάντερς
Νεκτάριος Φαρμάκης: Όσβαλντ Άλβινγκ
Διάρκεια: 120' με διάλειμμα
Στο Θέατρο RADAR [Πλατεία Αγίου Ιωάννη και Πυθέου 93, Νέος Κόσμος, Αθήνα, 2109769294] από τις 8 Νοεμβρίου 2024 και κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21:00 και Κυριακή στις 19:00
