Χρήστου Ντικμπασάνη
Παιδί στον ύπνο μου
ονειρευόμουν την Ειρήνη
Όνειρο πολύχρωμο, ζωηρό
που το έσπερνε η αγάπη
και οι σταγόνες του ιδρώτα
Έβλεπα τη μάνα μου
να μου κλείνει τις πληγές
απ' τα απερίσκεπτα παιχνίδια
Τον πατέρα μου να γυρίζει
απ' τη δουλειά ξεθεωμένος,
αναζητώντας λίγες ώρες γαλήνης
στην ειρηνική αγκαλιά των οικείων του
κι έλεγα αυτό είναι η Ειρήνη
Μύριζα τον καθαρό ουρανό
και την πρωινή πάχνη της γης
απ' το ανοιχτό παράθυρο
Γευόμουν τη λάμψη των αστεριών
τις έναστρες νύχτες κι έλεγα:
— Να, αυτό είναι η Ειρήνη!
Κοιτούσα τους φλεγόμενους κομήτες
να σχίζουν στα δύο το στερέωμα
Τον Ήλιο να δένει ήρεμα
τα κορδόνια στα υποδήματα του χρόνου
Την αυγή να χαμογελάει ευτυχισμένη
και τον κόσμο ν' ανοίγει διάπλατα
τα χέρια του να σφίξει τρυφερά
επάνω του την πλάση
Τα έβλεπα όλα αυτά και ψιθύριζα
πως έτσι είναι η Ειρήνη
Τα έβλεπα όλα αυτά καθώς κοιμόμουν
🍂
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved, 2024
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε έργο Eric Brenner
