Τρία θεατρικά έργα από την Άννα Ραφαηλίδου σε ένα βιβλίο που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις του Θεοδόση Αγγ. Παπαδημητρόπουλου.
Υπάρχουν ξεκάθαρες κοινές συνιστώσες ανάμεσά τους, έτσι ώστε να αποτελούν ένα τρίπτυχο, και πάντα έναν συμπαθητικό ήρωα (ο κεντρικός χαρακτήρας) της τρίτης ηλικίας.
Μία φωνή μάς καλωσορίζει σε καθένα από τα έργα που μοιάζει να έρχεται από το πουθενά –όπως είναι η χαρακτηριστική έκφραση– και η λειτουργία της είναι να μας εισάγει σε ό,τι έρχεται ενώ φέρει μια χροιά απόκοσμη αλλά θεϊκή, σαν ένα παράθυρο να δεις ένα καίριο στιγμιότυπο από το μέλλον ή να προετοιμαστείς για αυτό που ακολουθεί.
Η τρίτη ηλικία είναι το κοινό στοιχείο των θεατρικών και τα θέματα που αφορούν τους γηραιότερους: τα μέλη της οικογένειας και η συμπεριφορά απέναντι στον μεγαλύτερο, η ανοχή τους, η κατανόηση ή η μη κατανόησή τους, η ποιότητα ζωής...
ΣΤο οικόσημο της σιωπής έχουμε το πρώτο κοινωνικό δράμα του βιβλίου όπου ο ήρωας Φίλιππος, ο παππούς της οικογένειας, χάνει τη σύντροφό του μένοντας μόνος ενώ βάλλεται από τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς του για την περιουσία του. Ο ήρωας βρίσκεται ανάμεσα σε συμπληγάδες που από τη μια του στερούν τη χαρά της ζωής και από την άλλη αποσκοπούν στην περαιτέρω αποδεκάτισή του. Τελικά οδηγείται στη λύτρωση μέσα από έναν σπαρακτικό μονόλογο όπου κορυφώνεται το δράμα του.
Το έργο πραγματεύεται με εύγλωττο τρόπο το νόημα της ζωής, την πραγματική ευτυχία, την έννοια της συντροφικότητας, την απώλεια του/της συντρόφου αλλά και την αγάπη.
Στο Αχ, γυιέ μου!, που ακολουθεί, γνωρίζουμε τον έτερο γηραιό κύριο που επίσης αντιμετωπίζει οικογενειακά θέματα αφού έχει χάσει την ικανότητα αυτοεξυπηρέτησης. Ο άλλοτε αγαπητός πατέρας γίνεται βάρος και έρμαιο των οικείων του. Οι κερδοσκόποι καραδοκούν και σε αυτή την ιστορία ενώ ο αληθινός εαυτός κρύβεται επιμελώς πίσω από το προσωπείο, τη μάσκα που δεν φοράμε μόνο στην κοινωνία αλλά και μέσα στην οικογένεια!
Παρακολουθούμε ακόμα μία οικογένεια με στοιχεία απάτης, εγωισμού, ψέματα, ατομικά συμφέροντα, διπλοπροσωπίες κ.ο.κ.
Η κυρία Φλωρίκα είναι η πιο ανατρεπτική από τις ιστορίες της συλλογής με ηρωίδα μία γυναίκα που χαρακτηρίζεται ως πρόβλημα για την κοινωνία (λόγω της συνήθειάς της) και που διαφέρει σε σχέση με τους δύο πρώτους ήρωες καθώς αυτή δεν σχετίζεται με δεσμούς αίματος με κανέναν άλλο χαρακτήρα. Οι πιο οικείοι της είναι οι γείτονές της και η σχέση της μαζί τους μόνο αρμονική δεν είναι. Καταφέρνει να εξοργίσει τους συμπολίτες της παρόλο που αποτελεί πρότυπο ανθρωπιάς, δίνει το καλό παράδειγμα και κινείται με ανιδιοτέλεια. Αυτή η αντιηρωίδα, όπως αρχικά εμφανίζεται, από πρόβλημα τελικά μεταμορφώνεται σε λύση και από εμπόδιο σε ανακούφιση.
Το θεατρικό βασίζεται στην έννοια της προσφοράς και κυρίως στη χαρά της προσφοράς παρόλο που κανείς δεν είναι τέλειος και ενδέχεται ο ένας να ενοχλεί τον άλλο.
Δεν πρέπει να βιαζόμαστε να βγάλουμε συμπεράσματα. Τι κρύβει ένας άνθρωπος δεν μπορείς να το φανταστείς...
Πρόκειται για ανθρώπινες ιστορίες τριών καλών ανθρώπων που αφήνουν απόσταγμα και γόνιμα συμπεράσματα. Είναι οικείοι και πλήρως αναγνωρίσιμοι στο ελληνικό κοινό, οπότε δομείται η ταύτιση και το άγγιγμα. Εν ολίγοις, μπορείς να τους κατανοήσεις πλήρως και, αντίστοιχα, και όλους τους άλλους που πλαισιώνουν την κάθε ιστόρηση.
Ένα άξιο δείγμα νεοελληνικού θεάτρου με ουσία που περνάει στον αναγνώστη ή θεατή.
