Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Φωνή τέχνης: Έχουμε πρωτιές! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ e-books ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο –παρακολουθείτε όλα τα είδη– ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.
ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθoπλασίες: Τα σπασμένα κομμάτια μιας αγάπης * Ο εραστής του Ντεβ Μάρτιν * Το ταξίδι μιας στιγμής * Ο πρίγκιπας του Βόρνεο: Το Φάντασμα * Το δέκατο τάγμα * Υπόσχεση * Οι Μαζαράκηδες, Ιουλιανός ο Παραβάτης, Τα πέντε φαντάσματα * Το αίμα είναι για να χύνεται * Έξι τίτλοι πεζογραφίας των εκδόσεων Ελκυστής * Το χάλκινο νησί: Η δημιουργία των ανθρωποειδών ** Διηγήματα: Η ενδεκάτη εντολή * Για όλα φταις εσύ * Η Κιμ ξέρει και άλλες ιστορίες ** Ποίηση: Δεύτερη φωνή Ι * Ναι, αρνούμαι * 62 ποιήματα * Ανατέλλουσα ψυχή *** Παιδικά: Από τη σοφίτα στα άστρα * Πίστεψέ το... και θα τα καταφέρεις *** Μουσικό άλμπουμ: The 12 Kalikatzari of Christmas *** Εγκυκλοπαίδεια: Rock Around... Troubadours

Υπάρχει

Γεωργίου Κονίδη

Ελένης Σαμέλη [από την ατομική της έκθεση ζωγραφικής Stalactites of Soul]

Ένα πούπουλο πετάει ελεύθερο στον άνεμο.
Κάποιος γελάει.
Κάποιος κλαίει.
Κάποιος πεθαίνει.
Η ζωή κυλάει μέσα μας αμίλητη, σιωπηλή, σαν φάντασμα, σαν σκιά.
Σαν ένα ακόμη ατελείωτο βράδυ γεμάτο στοργή με δύο χέρια κρατημένα.
Δύο κορμιά σαν ένα.
Μην μιλάς.
Μόνο γράψε μου, και παίρνε ανάσες σε κάθε κόμμα, αναπνοές σε κάθε τελεία.
Σε κάθε αντίο που λησμονούμε.
Σε κάθε έρωτα που χάθηκε.
Σε κάθε γιατί που έμεινε αναπάντητο.
Σε κάθε καταπάτηση των ονείρων.
Σε κάθε σφαίρα που σκότωσε.
Σε κάθε λέξη που πλήγωσε.
Συγγνώμη για τον έρωτα που πεθαίνει.
Συγγνώμη που δεν σε κοίταξα στα μάτια για τελευταία φορά.
Γιατί;
Δεν υπάρχουν γιατί.
Μόνο δάκρυα και πόθος.
Αναπνοές και ψίθυροι.
Πρόσωπα σβησμένα, πικραμένα, ζαρωμένα.
Σκιές ανθρώπων που κάποτε έζησαν.
Καρδιές χωρίς κουράγιο.
Ένοχη χαμένη αθωότητα.
Αναμνήσεις που πνίγουν.
Τα λεπτά που κυλούν ασταμάτητα και παίρνουν ό,τι καλύτερο νιώσαμε.
Σήκωσε τα μάτια σου στον ουρανό και κοίτα το φεγγάρι που για ένα ακόμα ξημέρωμα πεθαίνει.
Μια κραυγή.
Ένας φίλος που έφυγε μα δεν χάθηκε.
Μια ταφόπλακα με σβησμένα γράμματα.
Ένα σώμα που πέφτει στον γκρεμό.
Ένα δάκρυ που κύλησε από το μάγουλο και έσβησε.
Μια ματιά που δεν λησμονήθηκε ποτέ.
Η πρώτη ανάσα ενός νεογέννητου.
Υπάρχουν...
Χαμένες αναμνήσεις,
Σκοτωμένες σκέψεις,
Ψεύτικες υποσχέσεις,
Χωρισμοί που θανάτωσαν,
Θάλασσες που πάνω τους πετούν λευκοί γλάροι, ψυχές ελεύθερες.
Γυμνές και ελεύθερες.

Και εμείς τόσο μόνοι, τόσο μικροί και ανήμποροι, σαν μια μικρή νιφάδα χιονιού που περνά και χάνεται.

🍂

Copyright © Γεώργιος Κονίδης All rights reserved, 2024
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε έργο Ελένης Σαμέλη [από την ατομική της έκθεση ζωγραφικής Stalactites of Soul]