Πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σας με το stand up comedy;
Έλλη Συμεών: Έβλεπα από πολύ μικρή stand up comedy. Γύρω στα 14, όταν έφευγε ο μπαμπάς μου απ' το σπίτι και έπαιρνα κρυφά στο tablet, γιατί μου έλεγε ότι δεν κάνει να βλέπω ανθρώπους που βρίζανε και λέγανε ακατάλληλα πράγματα, και κάπου εκεί ξεκίνησε ο έρωτάς μου. Όταν ήμουν στην τρίτη λυκείου και ήμουν πολύ πιεσμένη απ' τα μαθήματα, πήγαινα φροντιστήριο σε ένα διπλανό χωριό οπότε, στην προσπάθειά μου να κάνω λίγο πιο ευχάριστο το πάνε έλα, ξεκίνησα να σκέφτομαι λογοπαίγνια (σύντομα αστεία στα οποία παίζεις με τις λέξεις) και γελούσα μόνη μου πολλές φορές στο αμάξι. Σιγά σιγά σκεφτόμουν όλη την ώρα και όταν μάζεψα αρκετά αποφάσισα να ανεβώ στην σκηνή να τα πω, με μεγάλο φόβο. Είχα κλείσει όλο το μαγαζί με δικά μου άτομα οπότε ένιωθα και πολύ άνετα και χαομένη ταυτόχρονα με όλη αυτή την έκθεση αλλά όταν άκουσα τα δικά μου άτομα να κάνουν σαν να βγήκε η Φουρέιρα να τραγουδήσει, ήταν ανεπανάληπτο συναίσθημα.
Τι πραγματεύεται συνήθως η θεματολογία σας; Τι θέλετε να κρατήσει ο θεατής στο τέλος;
Ε.Σ.: Η θεματολογία μου γενικά είναι λίγο απ' όλα. Κάθε φορά θα πιάσω και κάτι διαφορετικό το οποίο μπορεί να κυμανθεί απ' την ερωτική μου ζωή μέχρι παιδικά τραγούδια που μου έλεγαν μικρή.
Αν έπρεπε να περιγράψετε το stand up comedy με μία λέξη ή φράση, ποια θα ήταν αυτή και γιατί;
Ε.Σ.: Η πιο συχνή φράση που ακούω είναι «ψυχοθεραπεία» αλλά σίγουρα η «λύτρωση» μου αρέσει πιο πολύ ως λέξη γιατί ανεβαίνει ο κάθε κωμικός, λέει όλους τους προβληματισμούς του και παίρνοντας γέλια επιβεβαιώνεται, με την ταύτιση του κοινού, πως δεν ήταν εντέλει το μόνο άτομο που σκέφτεται τέτοια, περίεργα συνήθως, πράγματα.
Πώς θα περιγράφατε τις παραστάσεις σας σε μια λέξη ή φράση;
Ε.Σ.: Ντααξ, καθημερινή παράνοια.
Αν έπρεπε να χαρακτηρίσετε με μια λέξη ή με μια φράση τι είναι για εσάς το stand up comedy, ποια θα ήταν αυτή;
Ε.Σ.: Ευκαιρία να παίρνω αληθινές ιστορίες και να βάζω πολλές σάλτσες για να ακούγονται λιγότερο μίζερες.
Ποια είναι η άποψή σας για το σύγχρονο το stand up comedy;
Ε.Σ.: Δεν μπορώ να έχω ολοκληρωμένη άποψη γιατί δεν ασχολούμαι με αυτόν τον τομέα πολύ καιρό ως κωμικός αλλά ως θεατής μπορώ να πω ότι στην Ελλάδα γίνονται πολλές προσπάθειες από νέους κωμικούς να αναδειχτούν, όμως νιώθω ότι το κοινό ζητάει αυτό που ξέρει χωρίς να δίνεται ο απαραίτητος χώρος σε άτομα με καινούργιες ιδέες. Πάλι καλά που υπάρχουν και τα social media για να μαθαίνουμε καινούργια άτομα.
Ποιες είναι οι προκλήσεις σε αυτό που κάνετε και πώς τις αντιμετωπίζετε;
Ε.Σ.: Γενικά, ως open micer κωμικός, στην Θεσσαλονίκη το θέμα είναι ότι δεν υπάρχουν πολλά μαγαζιά τα οποία φιλοξενούν κωμωδία και είμαστε αρκετά άτομα οπότε δεν μπορούμε να κάνουμε δοκιμές υλικών έστω και μία φορά την εβδομάδα σε αντίθεση με την Αθήνα που έχει τρία open mic shows την βδομάδα.
Εξίσου κάτι άλλο δύσκολο, μέσα σε όλο αυτό, είναι η ψυχολογία είτε επηρεασμένη απ' τη ζωή μου είτε απ' τη επίδοσή μου στην σκηνή, γιατί όταν περνάω μια δυσκολία στη ζωή μου ή όταν δεν έχω πάρει όσα γέλια θα ήθελα, απευθείας η ψυχολογία μου θα πέσει και δεν θα θέλω να εκτεθώ τόσο σύντομα ξανά. Αυτό το κομμάτι προσπαθώ να το καταπολεμώ σιγά σιγά και να 'ναι καλά και η ψυχολόγος μου.
Σίγουρα όμως και το να είσαι γυναίκα, η θηλυκότητα μέσα στον χώρο του stand up comedy έχει δυσκολίες λόγω του σεξισμού και τις πατριαρχίας και έχω δεχτεί διάφορα σχόλια κατά καιρούς. Είμαστε προφανώς λιγότερες αν και τον τελευταίο καιρό όλο και πιο πολλές γυναίκες και θηλυκότητες μπαίνουν στον χώρο αυτό και πραγματικά είμαι πολύ χαρούμενη.
Από πού εμπνέεστε για τα κείμενά σας; Τι πυροδοτεί τη δημιουργικότητά σας;
Ε.Σ.: Γενικά μέχρι στιγμής μιλάω για προσωπικά βιώματά μου και δεν έχω μιλήσει τόσο για τις παρατηρήσεις που κάνω στην ανθρωπότητα. Τα άτομα απ' τα οποία εμπνέομαι πιο πολύ είναι η οικογένειά μου και η ζωή μου στο χωριό. Οι γονείς μου και τα δύο αδέρφια μου είναι απ' τα πιο αστεία άτομα που ξέρω και αν μας παρατηρήσει κάποιος μπορεί να καταλάβει ότι είμαστε όλοι λίγο ιδιαίτεροι αν και ο «αστειάτορας» της οικογένειας (όπως ισχυρίζεται ο ίδιος) είναι ο μπαμπάς μου.
Αν δεν υπήρχε το stand up comedy στη ζωή σας, τι θα μπορούσε να το αντικαταστήσει; Με τι θα είχατε ασχοληθεί αν δεν είχατε το stand up comedy;
Ε.Σ.: Η αγάπη μου για το θέατρο και τον κόσμο των κοστουμιών, των σκηνικών και του φωτισμού είναι πολύ μεγάλη καθώς και του χορού. Οπότε, όπως και να έχει, πάλι με τον κόσμο των τεχνών θα ασχολούμουνα που ούτως ή άλλως είναι αυτό που σπουδάζω. Δεν θα μπορούσα να κάνω κάτι άλλο εκτός από τέχνη.
Μοιραστείτε μαζί μας τους στόχους και τα όνειρά σας.
Ε.Σ.: Στόχος μου είναι να βελτιωθώ αρκετά ώστε να μπορώ να παίξω το πρώτο μου δεκάλεπτο μέσα στην επόμενη σεζόν καθώς και –το όνειρό μου είναι– να κάνω open act (να βγαίνω να παίζω τα κείμενά μου σε σόλο παραστάσεις πριν τον κωμικό) σε κάποιον απ' τους αγαπημένους μου κωμικούς.
Κάνετε αυτό το χρονικό διάστημα ζωντανές εμφανίσεις κι αν ναι, πού;
Ε.Σ.: Αυτό το διάστημα δεν έχει open mic στην Θεσσαλονίκη αλλά θα ξεκινήσουν ξανά απ' τον Σεπτέμβριο, σίγουρα στο μαιευτήριο comedy club, Ηρώδου Αττικού 4. Περάστε μια βόλτα μετά τις καλοκαιρινές σας διακοπές.
Στείλτε το μήνυμά σας στον κόσμο…
Ε.Σ.: Αυτό το κείμενο είναι το σημάδι σου για να ξεκινήσεις stand up και να ανέβεις πάνω στην σκηνή. Το ξέρω φοβάσαι να δηλώσεις, όπως και εγώ την πρώτη μου φορά, αλλά είναι μερικά κουμπιά μόνο στο κινητό σου. Χρειαζόμαστε πολυφωνία άρα χρειαζόμαστε εσένα. Γράψε και ανέβα.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Φωτογραφία: instagram @jamanchoo
Η Έλλη Συμεών είναι μια νέα open micer (ερασιτέχνης) κωμικός που μεγάλωσε στο Ζαγκλιβέρι Θεσσαλονίκης, γιατί ήταν αρκετό το χωριό να την γεμίσει τραύματα που θα τα κάνει όλα να φαίνονται αστεία πάνω στην σκηνή. Παράλληλα είναι και φοιτήτρια στο τμήμα θεάτρου του ΑΠΘ και ασχολείται με το κομμάτι της ενδυματολογίας και της σκηνογραφίας. Της αρέσει να φτιάχνει χειροτεχνίες καθώς και η τελευταία της αγάπη είναι ο lindy hop (swing) χορός. Δηλαδή είναι καλλιτέχνης μιας και δεν ήθελε να γράψει παραπάνω μόρια και να γίνει δασκάλα ή ψυχολόγος που της έλεγε η μαμά της.
