Τα ανθρωπόψαρα

Όλγας Δημοσθένους Καλύβα

Θρύλος «Ζουρπάπα» Θεσσαλίας για την καταστροφή του Γαρδικίου Τρικάλων
(σοφίας ἄμητος, Κέφαλος, 2023)

Έργο Hilda von REbay (1890-1967)

Στον βάλτο στάσιμα νερά, μαυριδερό το τέλμα,
πυκνές συστάδες καλαμιές φρουρούνε τα τζιτζίκια·
μηδέ καλύβα στέκεται ουδέ σκεπή στρεχιάζει,
μόν' εκκλησούλα ταπεινή στο χείλος της αβύσσου.
Πασάς, δεσπότης ρίχνουνε σχοινιά και παρασχοίνια,
μα πάτο δεν εβρίσκουνε μες στα νερά τα μαύρα.
Ντυμένη η κόρη του παπά λικνίζουν τα φλουριά της·
μέσα στου γάμου τη χαρά, μες στου χορού τη ζάλη
τα παλικάρια σφάζονται στην πλουμιστή ποδιά της.
Μα ο παπάς ορέχτηκε μήλο απ' το περβόλι
κι απ' τη δική του τη μηλιά μήλο γλυκό κι αφράτο,
τη νοστιμιά τη γλύκα του άπλωσε κι εγεύθη.
Μαύρα τα ράσα του παπά μαύρα και της αβύσσου,
μαύρη ψυχή του τυραννά και τους αφανισμένους.
Ψάρια με μακριά μαλλιά θρηνούνε τον χαμό τους.

🍂

Copyright © Όλγας Δημοσθένους Καλύβα All rights reserved
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε έργο Hilda von REbay (1890-1967)