Κάπου, σε ένα ορεινό χωριό της Λακωνίας, ζει ένας πράος, ταπεινός και καλοκάγαθος ιερέας, ο παπα-Θανάσης. Με την παπαδιά του Ευγενία και τον μοναχογιό τους Χρήστο ζουν φιλήσυχα και είναι αγαπητοί από όλους. Ο Χρήστος, ένας καλοσυνάτος και λεβεντόκορμος νέος, εργάζεται ως γραμματέας της κοινότητας, βοηθάει τον πατέρα του στα κτήματα και ερωτεύεται μια νέα κοπέλα.
Το βιβλίο είναι γεμάτο μυστικά. Μυστικά που καίνε, μυστικά που λυτρώνουν, μυστικά που πρέπει να παραμείνουν κρυμμένα και άλλα όχι. Αυτά τα μυστικά θα μας διηγηθεί ο ήρωας του βιβλίου παπα-Θανάσης που, με τον ανιδιοτελή χαρακτήρα του, την ξέχειλη αγάπη του προς τον Θεό και τον συνάνθρωπο και την ικανότητά του να συγχωράει, θα μας προσφέρει ένα ταξίδι πλάι σε λέξεις και φράσεις που δεν αφήνουν κανέναν ασυγκίνητο.
Η διαφωνία του Χρήστου με τον Γιάννη, η Ειρήνη που θέλει να γίνει δασκάλα, δύο πυροβολισμοί που βρίσκουν λάθος στόχο, η επίσκεψη του παπά στο σπίτι του Βλάση, η Μαρία που ζει στην Αστόρια και η Μέλπω, μάνα με 6 παιδιά που προσπαθεί να τα φέρει βόλτα παρά την κατακραυγή του κόσμου, είναι τα πρώτα συγκλονιστικά στοιχεία που αβίαστα σκαλώνουν στη μνήμη του αναγνώστη και περιμένουν στωικά τη σύνδεσή τους με τη συνέχεια της ιστορίας.
Ένας άνδρας καταδικάζεται σε ισόβια και ακολουθεί η μεταγωγή του στον Κορυδαλλό. Η Ειρήνη θάβει τα όνειρά της και αποφασίζει ένα μεγάλο ταξίδι. Ο λειτουργός δάσκαλος του χωρίου ζητά από τα παιδιά να γράψουν έκθεση με θέμα την αδικία. Ο πεισματάρης μαθητής Αλέκος που δεν ρίχνει νερό στο κρασί του αποφασίζει να παρατήσει το σχολείο και ο αρχικαπετάνιος στο ρεστοράν της Μαρίας Δημήτρης θυσιάζεται για χάρη ενός βρέφους.
Τη σκυτάλη παίρνουν η Χριστίνα που σκορπά μυριάδες χαμόγελα στους οικείους της, ένας λιτός και τρυφερός γάμος, τα βιβλία που αλλάζουν χέρια μέσα στη φυλακή, ένας νεοσύστατος καρδιολόγος και μια επίσκεψη χρόνια μετά σε εδάφη πάτρια και ευλογημένα.
Πόσο άργησε να ξεδιαλύνει το όνειρο…
Ο παπα-Θανάσης υπομένει, νουθετεί, παραδειγματίζει με τις πράξεις του, προσπαθεί να βοηθά όσους νιώθει ότι έχουν ανάγκη, στέκεται ακοίμητος φρουρός για τους πιστούς του και δέχεται αδιαμαρτύρητα όσα ο Θεός έχει για εκείνον προορίσει. Η ζωή κυλά, οι ήρωες μεγαλώνουν, κάποια μυστικά γίνονται θηλιά που σφίγγει και ο χρόνος μετρά αντίστροφα για όλους ή σχεδόν όλους.
Θα διαβάσουμε για τη συνάντηση δύο νέων που φέρνει θύελλα αντιδράσεων, για τις σπουδές στη βιολογία μακριά από την οικογενειακή εστία, για μια εξομολόγηση που σκορπά αντάρα και αγωνία αλλά και για μια αποκάλυψη που φέρνει δάκρυα στα μάτια.
Οδεύοντας προς το πολύκροτο τέλος του βιβλίου, ο παπα-Θανάσης θα επισκεφτεί το Άγιο Όρος και τον γέροντα Παρθένιο, η Βάσω θα αναλάβει να απαλλαχτεί από το βάρος χρόνων και ένας γάμος στο χωρίο θα ενώσει δύο ταλαιπωρημένες και κακότυχες οικογένειες.
Από τα βιβλία που διαβάζω, επιλέγω μια φράση που μου κίνησε το ενδιαφέρον για να την μοιραστώ μαζί σας. Από το βιβλίο της Μάρως Χούπη-Γεώργα, ένα σύντομο βιογραφικό της οποίας θα βρείτε στο τέλος του άρθρου, επέλεξα την παρακάτω:
Η απόσταση δεν σκοτώνει τα συναισθήματα, τα δυναμώνει…
Τύψεις, θυμός, αδικίες, θλίψη, ενοχές, οίκτος και ανείπωτος πόνος, ξεχειλίζουν από το βιβλίο και στιγματίζουν τους ήρωες που προσπαθούν να ορθοποδήσουν, να κοιτάξουν ψηλά, να πάρουν δύναμη και να συνεχίσουν να ζουν. Τα μυστικά βγήκαν στο φως, έπαψαν να στοιχειώνουν όσους τα κρατούσαν μέσα τους και οι άλλοτε καταδικασμένοι αντί να σκύβουν το κεφάλι, πλέον μπορούν να το σηκώσουν ψηλά. Κάποιοι έχασαν πολλά από τα χρόνια της ζωής τους άδικα, άλλοι ταλαιπωρήθηκαν, αδικήθηκαν, μα έστω και αργά, η αλήθεια έλαμψε καθάρια και αγνή.
Αγάπες έσβησαν λίγο μετά τη γέννησή τους, άνθρωποι πόνεσαν βαθιά, άλλοι βρήκαν το αποκούμπι που η ζωή τους φύλαγε και πέραν από τις αδικοχαμένες ψυχές, όλοι αγαλλίασαν και έζησαν ειρηνικά μέχρι το τέλος τους.
Αποφώνηση επιλέγω να κάνω με έναν χαρακτήρα που λάτρεψα. Η φιγούρα του παπα-Θανάση με συνοδεύει ακόμη, αφότου έχω κλείσει το βιβλίο. Μορφή σπάνια, μα τόσο αληθινή, τόσο αυθεντική, μια ήρεμη δύναμη που πραγματικά θα μπορούσε να αγγίξει τα όρια της αγιοσύνης. Ένας άνθρωπος δίκαιος που προσπαθούσε να απαλλάσσεται από τα ανθρώπινα πάθη, που ζούσε ταπεινά και με γνώμονα την αγάπη, ένας άνθρωπος παράδειγμα για όλους στους δύσκολους και απρόσωπους καιρούς που ζούμε.
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πνοή.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Το οπισθόφυλλο του βιβλίου αναφέρει:
Σ' ένα ορεινό χωριό της Λακωνίας, στα μέσα της δεκαετίας του '50, μετά την ταραγμένη περίοδο της Κατοχής και του Εμφυλίου, οι κάτοικοι ζουν ήσυχα και ειρηνικά, δουλεύοντας τη γη με τον ιδρώτα τους. Ο παπα-Θανάσης, ο ιερέας του χωριού, ένας άνθρωπος γεμάτος αγάπη και προσφορά, λειτουργεί ως συνδετικός ιστός για το ποίμνιό του. Ένας φόνος θα αναστατώσει τις ζωές των κατοίκων και θα κλονίσει τις ισορροπίες στο μικρό χωριό. Οι αντοχές των ηρώων θα δοκιμαστούν και καλά φυλαγμένα μυστικά θα ορίσουν μοιραία τις ζωές τους. Όμως, κάθε πράξη έχει τις συνέπειές της, και το κάθε μυστικό, το ειδικό βάρος του.Ένα κοινωνικό μυθιστόρημα για την αγάπη, την προσφορά, τα ύψη και τα βάθη της ζωής και τα άδυτα της ανθρώπινης ψυχής.
Η Μάρω Χούπη-Γεώργα γεννήθηκε στη Βαμβακού Λακωνίας. Παντρεύτηκε τον παιδίατρο Δημοσθένη Γεώργα, απέκτησαν δύο θυγατέρες και εγκαταστάθηκαν στο Μαρούσι το 1966. Διετέλεσε πρόεδρος και σολίστ της χορωδίας του Δήμου Αμαρουσίου υπό τη διεύθυνση της μαέστρου Τερψιχόρης Παπαστεφάνου. Ασχολείται με τη συγγραφή μικρών και μεγάλων αφηγημάτων και έχει διακριθεί με το Γ' βραβείο από τον Σύνδεσμο Ιστορικών Συγγραφέων για το διήγημά της Φθινόπωρο του '41. Άλλα έργα της συγγραφέα: Δάκρυα που δεν κύλησαν, μυθιστόρημα, 2017, Εκδόσεις Πνοή, Ταξιδεύοντας με τις αναμνήσεις, διηγήματα, 2020, Εκδόσεις Πολύφεγγος, Η Βαμβακού κυρά θυμάται, στοχάζεται και περιμένει, θεατρικό, 2020, Εκδόσεις Πολύφεγγος
