Μια αμαρτία

Γεωργίου Κονίδη

Φορούσε κόκκινες ψηλοτάκουνες γόβες.

Περπατούσε στην άκρη του δρόμου, στην άκρη της βροχής.

Μόνη.

Φορούσε κόκκινο φουλάρι στον λαιμό της, φουλάρι νάιλον.

Περπατούσε με βρεγμένα τα μαύρα της μαλλιά, με βρεγμένα τα στητά της στήθη.

Γυμνή

Φορούσε κόκκινο κραγιόν στα χείλη της, στα νύχια της στις άκρες από τα αφτιά της.

Περπατούσε με βλέφαρά έτοιμα για επίθεση, με βλέφαρα έτοιμα και πεινασμένα.

Υγρή

Φορούσε χιλιάδες μάτια, ξένα μάτια που έπεφταν πάνω της γυαλισμένα

Γεμάτα προσδοκίες

Περπατούσε με μια υπέροχη επιδερμίδα αλώβητη, με υπέροχα σφικτά οπίσθια, με τη μυρωδιά του σώματός της.

Φορούσε κόκκινες ψηλοτάκουνες γόβες, κόκκινο φουλάρι στον λαιμό και κόκκινο κραγιόν στα χείλη

Περπατούσε μόνη

Γυμνή και βρεγμένη

Έμοιαζε με χαίτη αλόγου, με ουρά παγονιού, με παγωνιά πανσέληνου, με...

Βούτηξε στην άσφαλτο κυλίστηκε, λασπώθηκε, στις γόπες, στις λακκούβες, στα σπασμένα μπουκάλια κρασιού.

Της σκίστηκε το φουλάρι, της σπάσανε οι γόβες, το κραγιόν της αλλοιώθηκε, πασαλείφτηκε

Αυτοκίνητα και διαβάτες την πατάγανε, την προσπερνάνε, την φτύνανε.

Σουρούπωνε, ξημέρωνε.

Οι κινήσεις της προσεκτικές

Σηκώθηκε

Προσπέρασε έναν καθρέφτη εξετάζοντας

φευγαλέα το είδωλό της

Ξεπλύθηκε στη βροχή

Τίναξε τα μαλλιά της πίσω

Έσκισε μια αφίσα

Χαμογέλασε πονηρά

Άρχισε ξανά να κουνάει προκλητικά τους γοφούς της.

Φορούσε ψηλοτάκουνες γόβες, κόκκινο φουλάρι νάιλον στον λαιμό

Περπατούσε γυμνή.

Μόνη σαν πόρνη είχε όλα τα δικαιώματα, όλα τα μέσα.

Είχε τα πάντα

Όλοι την ήθελαν

Το ήξερε

Δεν φορούσε ρούχα

Δεν περπατούσε γρήγορα

Ήταν αλμυρή

Ήταν υγρή

Υγρή και αλμυρή

Την έλεγαν αμαρτία

🍈

Copyright © Γεώργιος Κονίδης All rights reserved

Πρώτη δημοσίευση

Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου

Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Αθανάσιου Μίχου [Ατομική έκθεση έργων HOME Figura X]