Νεφέλης Πηγή
που μακραίνει στα σύνορα της μέρας
μου δείχνει ότι υπάρχω και θα υπάρχω
όσο η καρδιά αντέχει, όσο ο πόνος θα καταλαγιάζει
η ζωή μου θα υπάρχει
δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς, αυτή κυριαρχεί
είναι κομμάτι από εκείνη είναι σώμα από εκείνη
και αυτό το κλάμα δεν λέει να σωπάσει
αυτός ο θρήνος που ακούγεται στα αφτιά δεν λέει να πάψει
επιβάλει το είναι του και εγώ ακούω, υποτάσσομε σε αυτόν
πώς μπορώ να πάψω να ακούω;
πώς γίνεται να πάψω να βλέπω;
αφού είμαι άνθρωπος όπως όλοι, τίποτε το διαφορετικό.
🍈
Copyright © Νεφέλη Πηγή All rights reserved
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Το έργο αποτελεί μέρος της συλλογής Τα εφηβικά
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε έργο Νάνσυς Ναουμίδου [από την ατομική της έκθεση με θέμα «Απέραντο γαλάζιο»]