Νεφέλης Πηγή
ξέχασα τον ήλιο να κοιτώ
κάποτε τον κοίταζα στα μάτια και δεν με θάμπωνε
τώρα βάζω τα χέρια μου μπροστά γιατί φοβάμαι, ζητώ αγάπη μα δεν βρίσκω
ψάχνω να βρω λουλούδια να σου προσφέρω μα δεν βρίσκω ούτε φύλλο
ίχνος ζωής τώρα... τώρα τι να σου προσφέρω
για να πάψεις πια να κλαις
τώρα προς τα πού θα γυρίσω για να μη δω το πρόσωπό σου
άνθρωποι πολιτισμένοι πού είναι αυτά που μου τάξατε
πού είναι τα λουλούδια, πού είναι ο κατακάθαρος ουρανός
πού είναι τα αστέρια, πού το φεγγάρι
τώρα η μέρα είναι κρύα, τα βράδια ατελείωτα
τα πουλιά πια δεν πετάνε, λουλούδια δεν υπάρχουν
και αναρωτιέμαι εμείς γιατί ζούμε.
🍈
Copyright © Νεφέλη Πηγή All rights reserved
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Το έργο αποτελεί μέρος της συλλογής Τα εφηβικά
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Μαριέττας Παπαγεωργίου [Μετά τη βροχή, ακουαρέλα]