Η Μπριζίτ Μπαρντό γεννήθηκε το 1934 στην Γαλλία και υπήρξε σχεδόν για δύο δεκαετίες μία από τις μεγαλύτερες σταρ της χώρας της. Σύμβολο του σεξ για τις δεκαετίες του '50 και του '60 με μεγάλες συνεργασίες και μία σταρ παγκόσμιας εμβέλειας. Σταμάτησε νωρίς την υποκριτική τέχνη και έδωσε όλη της τη ζωή για τη φροντίδα και περίθαλψη των ζώων.
Η οικογένειά της ήταν αστική και από την ηλικία των εφτά ετών άρχισε να παίρνει μαθήματα κλασικού χορού.
Από το 1952 αρχίζει η κινηματογραφική της καριέρα ενώ η σχέση της με το θέατρο πραγματοποιείται μία και μόνη φορά, στο έργο του Ζαν Ανούιγ L' Invitation au Chateau, που ανέβηκε το 1953.
Το 1963 έδωσε μια αξιομνημόνευτη ερμηνεία στην ταινία του Ζαν Λικ Γκοντάρ, με παρτενέρ τον σπουδαίο ηθοποιό Μισέλ Πικολί. Η ταινία ήταν Η περιφρόνηση και ήταν 27 ετών όταν την γύρισε.
Φιλμογραφία:
Κίτρινο διαβατήριο 1953,
Κορίτσια με μέλλον 1954,
Ραντεβού στην Μεσόγειο 1955,
Τα μεγάλα γυμνάσια 1955,
Ο Τρωικός Πόλεμος 1956,
Μαμζέλ Πιγκάλ 1956,
Ξεφυλλίζοντας την Μαργαρίτα 1956,
Ξεκίνησα 17 χρόνων 1958,
Ιβέτ, το κορίτσι της ακολασίας 1958,
Η γυναίκα και το νευρόσπαστο 1959,
Η Μπάμπετ πάει στον πόλεμο 1959,
Δώδεκα ώρες ηδονής 1960,
Η αλήθεια 1960,
Διάσημοι εραστές 1961,
Η ανάπαυση του πολεμιστή 1962,
Η περιφρόνηση 1963,
Αρσενικό θηλυκό 1966,
Δύο βδομάδες του Σεπτέμβρη 1967,
Στον ίλιγγο της ακολασίας 1968,
Οι γυναίκες 1969,
Η λεωφόρος των λαθρεμπόρων 1971,
Αν ο Δον Ζουάν ήταν γυναίκα 1973.
Η Μπριζίτ Μπαρντό, αρκετά χρόνια πριν εγκαταλείψει τον κινηματογράφο, είχε δείξει την αγάπη της και το ενδιαφέρον της για τα ζώα και έτσι το 1962 έδωσε την πρώτη της μάχη για την υπεράσπισή τους: έγινε χορτοφάγος για να ακολουθήσει και ο κόσμος αυτό το παράδειγμα για την μη θανάτωση των ζώων.
Το 1973 και ύστερα από είκοσι εννέα χρόνια στον κινηματογράφο με παρουσία σε πενήντα ταινίες και ογδόντα τραγούδια, αποφάσισε να σταματήσει την υποκριτική για να δοθεί σε μια άλλη μεγάλη της αγάπη, την υπεράσπιση των ζώων.
Από το 1977 –χρόνια προτού ιδρύσει το Ίδρυμα Μπριζίτ Μπαρντό– ξεκίνησε μια μεγάλη καμπάνια στους Πολικούς Πάγους του Καναδά με σκοπό να καταγγείλει τη θανάτωση μωρών φώκιας για την γούνα τους. Το ταξίδι, που κράτησε μόνο πέντε μέρες, ήταν αρκετό για να καταφέρει να συγκεντρώσει όλους τους προβολείς, αν όχι τόσο στην ίδια αλλά στον σκοπό που είχε θέσει πια στη ζωή της. Μετά τον γυρισμό της από αυτό το ταξίδι είχε πετύχει τον σκοπό της. Ψηφίστηκε η απαγόρευση του εμπορίου προϊόντων με δέρμα φώκιας, που να είναι κάτω από ενός μηνών. Ο Βαλερί Ζισκάν Ντ' Εστέν, ο οποίος ήταν τότε πρόεδρος της χώρας της, θελήσει να την στηρίξει και έκανε δεκτό το αίτημά της.
Το 1985 είναι η χρονιά που ο πρόεδρος Φρανσουά Μιτεράν αποφασίζει να της δώσει τον τίτλο του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής, αλλά η Γαλλίδα σταρ αρνείται και επικεντρώνεται στη διάσωση των ζώων κάνοντας αυτό που αγαπάει σκοπό ζωής.
Από το 1986 μπαίνει σε λειτουργία το Ίδρυμα Μπριζίτ Μπαρντό, που υπερασπίζεται τα δικαιώματα των ζώων. Το έργο χρηματοδοτείται από την ίδια την Μπριζίτ Μπαρντό βγάζοντας σε δημοπρασία διάφορα προσωπικά της αντικείμενα και κοσμήματα. Σκοπός του ιδρύματος είναι η μάχη κατά της αιχμαλωσίας των άγριων ζώων από τσίρκο και ζωολογικούς κήπους, για τις σφαγές των ζώων, για την καταπολέμηση της ιπποφαγίας, για να σταματήσουν τα πειράματα στα ζώα, για το παράνομο κυνήγι και την κακομεταχείρισή τους καθώς και για την εξάλειψη των αγώνων με πρωταγωνιστές τα ζώα και για την εγκατάλειψη των οικόσιτων ζώων.
Από το 1989 και για τρία χρόνια η Μπριζίτ Μπαρντό παρουσιάζει τις εκπομπές SOS Animaux με σκοπό την ευαισθητοποίηση των ανθρώπων σχετικά με τις ζωές των ζώων. Οι εκπομπές αυτές γνώρισαν μεγάλη επιτυχία καταφέρνοντας να αγγίξουν τους θεατές.
Από το 1993 απονέμεται στο Χόλιγουντ το Διεθνές Βραβείο Μπριζίτ Μπαρντό το οποίο τιμάει κάθε χρόνο το καλύτερο ρεπορτάζ που έχει σχέση με τα ζώα.
Το 2001 η οργάνωση PETA απονέμει στην Μπριζίτ Μπαρντό το Ανθρωπιστικό Βραβείο PETA ως αναγνώριση των αγώνων της υπέρ των δικαιωμάτων των ζώων και περισσότερο για την προσπάθειά της για την προστασία της φώκιας.
Μαζί με τον Γάλλο γόη ηθοποιό Αλέν Ντελόν είναι οι δύο εμβληματικοί σταρ της Γαλλίας που έχουν βοηθήσει και σώσει τόσα πολλά ζώα –στις πολλές δεκαετίες που ασχολούνται με αυτά.
Το 1978 είχε γράψει το παιδικό βιβλίο Noonoah, η μικρή λευκή φώκια, που περιγράφει τη διάσωση ενός μωρού φώκιας που σώθηκε από τους κυνηγούς από έναν Εσκιμώο. Με τον Αλέν Ντελόν είναι οι μόνοι μεγάλοι σταρ της Γαλλίας που έχουν δείξει ένα τόσο πρωτοφανές ενδιαφέρον για τη διάσωση των ζώων.
Πριν λίγα χρόνια είχε δηλώσει: «Την έζησα τη ζωή μου... ό,τι είναι να 'ρθει ας έρθει.».
Η δημοφιλία της ήταν τόσο μεγάλη και με επιρροή στο γαλλικό –και όχι μόνο– κοινό που ο Σαρλ ντε Γκολ δήλωσε πως η Μπριζίτ Μπαρντό φέρνει στη χώρα τόσο συνάλλαγμα όσο και η αυτοκινητοβιομηχανία Renault.
Κάποια χρονική η ίδια η Μπριζίτ Μπαρντό είχε δηλώσει: «Είμαι μια γυναίκα σαν όλες τις άλλες, έχω μια μύτη και ένα στόμα, έχω αισθήματα και σκέψεις, αλλά η ζωή μου γίνεται ανυπόφορη. Η ψυχή μου δεν μου ανήκει πια. Για μένα, το βεντετιλίκι είναι μια βιτρίνα. Δεν μπορώ να ζήσω όπως επιθυμώ. Η ύπαρξή μου είναι απλά υπόγεια. Ναι, θέλω να αισθανθώ τον φρέσκο αέρα σπίτι μου, δεν μπορώ να ανοίξω το παράθυρο, γιατί θα υπάρχει ένας φωτογράφος καθισμένος στη στέγη απέναντι. Υπάρχουν πολλά πράγματα στη ζωή μου για τα οποία δεν μπορώ να πω ότι μου ανήκουν.».
Η Μπριζίτ Μπαρντό ασχολήθηκε και με το τραγούδι καθώς και με την συγγραφή.
Το 1982 ηχογραφεί ένα τραγούδι αφιερωμένο στα ζώα που γνώρισε αρκετή επιτυχία.
Η Μπριζίτ Μπαρντό ζει ευτυχισμένη μακριά από τη διασημότητα φροντίζοντας πάντα τα ζώα· από το 1973 έχει δώσει τη ζωή της για τη φροντίδα και την υπεράσπισή τους.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Πηγή: Μπριζίτ Μπαρντό Αυτοβιογραφία, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ελληνικά γράμματα