Γεώργιου Κονίδη
Ο κεραυνός που ματώνει τον ουρανό
Το ποτάμι που γλύφει ηδονικά τις πέτρες
Το καλάμι που υποχωρεί καρτερικά από τη δύναμη του ανέμου
Η ευωδιά ενός ακριβού αρώματος από τον λαιμό της νεαρής κοπέλας
Το άκουσμα ενός βιολιού, ενός κομματιού στο πιάνο
Μια ζεστή αγκαλιά μετά από ένα εφιαλτικό όνειρο
Δύο χέρια που μπορείς να λες, είναι δικά μου
Ένα φιλί από τα χείλη της αγαπημένης σου.
Ματιά που δακρύζουν για εσένα
Το τέλος του πιο μαρτυρικού πολέμου
Το τελευταίο στολίδι που βάζει το κοριτσάκι στο χριστουγεννιάτικο δέντρο
Η χαρά μέσα στα μάτια ενός παιδιού
Ένα όμορφο γυναικείο κορμί
Το κρύο νερό το πρωί στο πρόσωπό μας
Ο έρωτας στα αναγνωριστικά χάδια από δύο νέους εραστές
Επιθυμίες· τόσες θα νιώσεις, τόσες θα περάσουν, τόσες δεν θα αναγνωρίσεις και κάποιες δεν θα μπορέσεις ποτέ να τις γευτείς.
🍈
Copyright © Γεώργιος Κονίδης All rights reserved
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Γιώργου Αναστασιάδη (Σπόρος)