Νεφέλης Πηγή
Πήρα τα μάτια σου και τα φυλάκισα
πήρα την καρδιά σου και την έκρυψα
πήρα τα δάκρυά σου και τα έπνιξα
τόσο λίγα για σένα
όχι μην κλαις σε παρακαλώ μην κλαις
σε θυμάμαι να γίνεσαι ένα με τα λουλούδια
να ταυτίζεσαι με τη θάλασσα, να κολυμπάς σε ωκεανούς
και να γλιστράς σαν χέλι στην αγκαλιά του Ποσειδώνα
και μετά σαν Αφροδίτη ν' αναπηδάς μέσα από κοχύλια και από ξεχασμένες πέτρες
Σαν δύο πέρλες τα μάτια σου
και εσύ για να μην φανεί το στήθος σου το στόλισες με διαμάντια
σε θυμάμαι μέσα από καταρράκτες που γεννούν όμορφες νύχτες
σε θυμάμαι μέσα από αναδυόμενες Αφροδίτες, από πέλαγα απάτητα
σε θυμάμαι.
🍈
Copyright © Νεφέλη Πηγή All rights reserved
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Το έργο αποτελεί μέρος της συλλογής Τα εφηβικά
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε έργο Σοφίας Ανδρέου
