Νεφέλης Πηγή
Νοσταλγώ τα πάντα, νοσταλγώ
εσένα, το χαμόγελό σου, τα μάτια σου
κοίταξε μη λυπηθείς –μα τι λέω;– εσένα τα μάτια σου δεν δάκρυσαν ποτέ
η καρδιά σου μία πέτρα
η ζωή σου ένα λάθος, πίστεψέ με δεν το έκανα εσκεμμένα, το χαμόγελο είχε χαθεί
η χαρά με εγκατέλειψε
δεν μπόρεσα να σου φωνάξω σ' αγαπώ
χάθηκαν τα λόγια
τώρα θυμάμαι, νοσταλγώ
Ήσουν μία πίκρα στο στόμα· τώρα τις άσχημες μέρες τις στολίζω
και προσπαθώ να τις κάνω όμορφες
γιατί στ' αλήθεια δεν υπήρχαν όμορφες μέρες μόνο ικανοποιητικές στιγμές
που έλεγες να τώρα είμαι ευτυχισμένη
δεν υπήρχαν όμορφες μέρες μόνο όμορφες στιγμές
μα κρατάνε τόσο λίγο
άραγε αν κάποτε περάσεις από τους δρόμους που περάσαμε μαζί,
θα με θυμηθείς;
άραγε αν κάποτε έρθεις σε εκείνη την πόλη, θα με θυμηθείς;
θα θυμηθείς άραγε το όνομά μου;
μα τι λέω; πέρασαν τόσες πολλές από τη ζωή σου
που εγώ είμαι για σένα ένα τίποτα
δεν πειράζει εγώ πάντα θα σε νοσταλγώ και θα σε αγαπώ.
🍈
Copyright © Νεφέλη Πηγή All rights reserved
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Το έργο αποτελεί μέρος της συλλογής Τα εφηβικά
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Φωτεινής Χαμιδιέλη