Γιάννη Σμίχελη
8
Ο καπιταλισμός στην Ευρώπη πεθαίνει
Αλλά οι διαχειριστές του τον αναπτύσσουν στις άλλες ηπείρους.
Αντικαθίσταται από ένα σύστημα μοντέρνας φεουδαρχίας
σ' ένα πλαίσιο γραφειοκρατικής αυτοκρατορίας.
Οι κεφαλαιοκράτες έχουν την πολιτική εξουσία ανεπίσημα συνήθως
εξού και διορίζουν με την προπαγανδιστική παντοδυναμία των ΜΜΕ
δημοκρατικά μαριονέτες κυβερνήσεις.
Η Κίνα έχει αναδυχθεί στον νέο άξονα της καπιταλιστικής ανάπτυξης
με κρατικομονοπωλιακές στρατηγικές
Παρότι στην περίπτωση της Ρωσίας η νομενκλατούρα μεταμορφώθηκε
σε ολιγαρχική τάξη ιδιοκτητών
στην Κίνα ως τώρα το κομμουνιστικό κόμμα
με την νέα ομάδα των μανδαρίνων του πειραματίζεται επιτυχώς
Στην επενδυτική φρενίτιδα μέσω του κεντρικού σχεδιασμού
και ελεγχόμενη ατομική πρωτοβουλία
για την ανάδειξή του στον ισχυρότερο συλλογικό κεφαλαιοκράτη παγκοσμίως.
Η Ευρώπη που περιλαμβάνει και την Ρωσία παίζει τα ρέστα της
για την ύπαρξή της με την δύναμη των όπλων,
μόλο που δεν έμαθε από τους δυο παγκόσμιους πολέμους και τον ψυχρό
δυστυχώς οι διαλυτικές τάσεις στο εσωτερικό της έχουν τη μορφή
που στην αρχαία Ελλάδα έπληξε την πόλη κράτος
ώστε ως πολιτική οντότητα ν' αφανιστεί.
Το ίδιο συμβαίνει με τα έθνη κράτη τα οποία
ως παιδιά του ευρωπαϊκού διαφωτισμού βρίσκονται σε φάση υπεργήρανσης.
Μπορούν να ανανεωθούν με πολιτισμικές κι εκπαιδευτικές μεθόδους
εφόσον παραμεριστεί ο ρατσισμός
που τόσο βαθιά ριζωμένος στο φαντασιακό των εθνικισμών τους βρίσκεται.
Στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης έζησα την παρακμή της ελληνικής δημοκρατίας.
Όλα ξεκινούσαν από τη αντίφαση του εκπαιδευτικού συστήματος με την αγορά εργασίας.
Σπουδάσαμε οι περισσότεροι για να μην εργαστούμε στους τομείς της ειδίκευσής μας
αλλά για να φθειρόμαστε ως υπηρετικό προσωπικό και διασκεδαστές στον τουρισμό
και ως γλείφτες στο δημόσιο.
Η αξιοκρατία λιγουλάκι ίσχυσε στις βαθμίδες της παιδείας
κι αυτό φόβισε τις ιθύνουσες τάξεις
ώστε για να σώσουν την οικογενειοκρατία τους υπονόμευαν συστηματικά
την ενδεχόμενη καπιταλιστική ανάπτυξη με δυτικούς όρους.
Επειδή οι ίδιες είχαν κυρία πηγή ισχύος
την διαμεσολάβηση κράτους - κοινωνίας πολιτών
ως μετεξέλιξη εκείνης της οθωμανικής αυτοκρατορίας
με θρησκευτικές και τοπικές κοινότητες υπηκόων
χωρίς τον έλεγχο της είσπραξης φόρων,
έπλεξαν και συντηρούν ένα πελατειακό δίκτυο
περίπλοκο και εσκεμμένα χαοτικό
ούτως ώστε ακόμη και σήμερα η μιζέρια στην εποχή της κρίσης
είναι ένα διακύβευμα που απαιτεί θυσίες υποταγής στους πολιτευτάδες.
Άλλωστε ο κίνδυνος πτώχευσης και ξεπεσμού σε σημείο αυτοκτονίας
είναι μια κοινωνική τάση πια.
Δυστυχώς δεν υπάρχει παράδοση προληπτικού ξεσηκωμού στην Ελλάδα
να τα κάνουν λαμπόγιαλο ενημερωτικά για την προδιάθεση των μαζών
όπως οι προειδοποιητικές απεργίες των συνδικάτων
πριν την διαπραγμάτευση της συλλογικής σύμβασης εργασίας.
Μας αναθρέψαν καλόπαιδα ώστε στην συνέχεια να γίνουμε κωλόπαιδα
για να είμαστε μια εύπλαστη πλαστελίνη στις διαθέσεις των αφεντικών.
Αφού ο ναρκισσισμός εξελίχθηκε σε γαμάω τυπάκια με τοπ-γκαν στιλάκι
σιγά και συγκροτήσουμε συλλογικό υποκείμενο να κάνει
έστω την οποιαδήποτε μεταρρύθμιση.
Αντίθετα ως διεκδικητές της κορυφής αλληλοσπρωχνόμασταν
ώστε με τους διαγκωνισμούς να φτάνουμε πρώτοι στη χωματερή
με τις αξίες, αρχές κι ιδεολογίες
εκεί πια συλλαμβάναμε δήθεν το πραγματικό νόημα της ζωής
κι όταν κατέφθασε ο Σόιμπλε με την Realpolitik
γίναμε το βούτυρο στα μπριός του πρωινού γεύματος
της συνδιάσκεψης των πολυεθνικών.
Βασικά αντιμετωπίζουν το ελληνικό έδαφος ως οικόπεδο
εμάς ως έντομα κι άμα λάχει και τους ενοχλούμε
κάνουνε μια μπραφ και μας εξαφανίζουν για να μας αντικαταστήσουν
με πιο φιλήσυχα και συνεναιτικά πτερωτά.
Η Συρία, Λιβύη και Παλαιστίνη αποτελούν το ιδανικό παράδειγμα
για τους απείθαρχους Έλληνες.
Και μην μου πείτε πως δεν περνά από το μυαλό σας ένας ελληνοτουρκικός
πολεμάκος έτσι ώστε να έρθουν στα ντρέτα τους
τα επαναστατικά πνεύματα και να συντονιστούν με τους νατοϊκούς σχεδιασμούς
γιατί λοιπόν δεν συντάσσονται οι Έλληνες με το κομμουνιστικό κόμμα
ή έστω σ' ένα μέτωπο ανάλογο εθνικού απελευθερωτικού με στρατιωτικό τμήμα
κάτι σαν τον ελληνικό λαϊκό απελευθερωτικό στρατό;
Μα γιατί επικρατεί ακόμη η ψευδαίσθηση της ανεξαρτησίας των επιλογών μας
διανθισμένη με την κουτοπονηριά που έχουμε βαφτίσει τετραπέρατο Οδυσσέα,
πάντως ισχύει μιαν αλήθεια κι αυτή είναι η κινεζική
δεν πάν' να λένε οι κουτσούμπες όταν βρει την ευκαιρία θα γίνει του Σι Τσινμπίνγκ
ενώ τώρα επιλέγουμε δημοκρατικά κι ελεύθερα τους διαχειριστές των εταιρειών
κόκκινων δανείων και αναξιοποίητων δημόσιων ακινήτων.
Η βαθμίδα αξιολόγησης του αξίοχρεου βελτιώνεται
και 'μείς μπορούμε από τα διακόσια δις δημόσιο χρέος το δέκα
να οδεύουμε για τα πεντακόσια με ψηλά το κεφάλι
οι επενδυτές καταφθάνουν για την σωτηρία της πατρίδος
πράγματι το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος είναι συγκεντρωτικό
κι έχει στόχο υπόγειο κι ύπουλο να μας κάνει Κινέζους
έτσι λοιπόν καλύτερα να γίνουμε τσιράκι των Τούρκων
που τους θέλουν κι οι Αμερικάνοι και μ' αυτό τον τρόπο
θα πετύχουμε το αδιανόητο, να γίνουμε μετά από κράτος μέλος της ευρωπαϊκής ένωσης
η νέα πολιτεία των ΗΠΑ,
–σαν το νέα δημοκρατία ένα πράγμα ή την νέα αριστερά
πο πο νιότη και φρεσκάδα–
Αμερικανοευρωπαίοι με ρόλο κομπάρσου στο τουρκικό διήγημα
έτσι για να έχουμε βλέψεις και στην Ασία και να η Ελλάδα των τεσσάρων ηπείρων
του ενός ωκεανού και των έξι θαλασσών
ξεπερνάμε την Βρετανία σε κρεσέντο θαλάσσιο
οι εφοπλιστές μας κυριαρχούν στις θάλασσες
κι εμείς χτίζουμε Ελλάδα άμα λάχει κι όπου λάχει.
Θα έχουμε το Αιγαίο για καλοκαιρινό παραθερισμό
τον χειμώνα στις Κάννες, Μονακό και Νέα Υόρκη
όποτε θα νοικιάζουμε το αρχιπέλαγος στους Τούρκους
ούτως ή άλλως στα βαπόρια θα μετακομίσουμε δέκα μύρια γηγενείς
χλιδάτοι τσιγγάνοι ποντοπόρων πολυτελών κρουαζιερόπλοιων.
Να παγκοσμιοποιηθούμε και να φάνε τις λάσπες μας οι ομογενείς
τελικά ο Κυριάκος θα ξεπεράσει τον Λευτεράκη
αγκαζέ με τον Ερντογάν που με τα γκάζια του ο Κεμάλ θα φάει την σκόνη του.
Άλλωστε ο νέος σουλτάνος στο win win new deal θα μας δωρίσει
δέκα μύρια μη επανδρωμένα για ευχάριστα ταξίδια στο διάστημα
ενώ θα αρμενίζουμε με τις νέες βαπορίσιες κατοικίες μας τους ωκεανούς
κι έτσι θα κατακτήσουμε το στερέωμα αποχωρώντας για πάντα από την υδρόγειο
δίπλα στον Λευκό οίκο θα υψώσουν μια πέτρα μενίρ
με την επιγραφή το έθνος κομήτης που εμφανίζεται κάθε δέκα χρόνια
για τη διδασκαλία του σύμπαντος
και από φιλόσοφοι του κόσμου θα γίνουμε κοσμική στάχτη προς εξερεύνησή του.
Copyright © Γιάννης Σμίχελης All rights reserved
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Το κείμενο αποτελεί μέρος της συλλογής του Γιάννη Σμίχελη Διάχυση. Μέρος πρώτο: Παρακμιακοί λαβύρινθοι.
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε έργο της Φωτεινής Χαμιδιέλη.
Η συλλογή δημοσιεύτηκε τμηματικά στο koukidaki.gr από τον Απρίλιο του 2024, κάθε Παρασκευή. Για να διαβάσετε ολόκληρη τη συλλογή ξεκινήστε από εδώ. Ή συνεχίστε στο επόμενο.