Το σημερινό λογοτεχνικό μας ταξίδι ξεκινά με αφορμή την ποιητική συλλογή Το παλάτσο των εραστών από τις εκδόσεις Παρουσία. Πρόκειται για ένα έργο που αποτελεί κατάθεση ψυχής από μέρους της ποιήτριας Άντας Αντρέου.
Ελάτε όμως να μάθουμε αρχικά μερικά βιογραφικά στοιχεία για τη δημιουργό μας. Όπως αναφέρεται και στο βιβλίο, η Άντα Αντρέου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Λάρνακα της Κύπρου. Φοίτησε σε σχολή Μόδας στην Αθήνα και στην συνέχεια εισχώρησε στο χώρο της λογοτεχνίας, παρακολουθώντας σεμινάρια συγγραφής σε Κύπρο και Ελλάδα. Στο ενεργητικό της έχει από νεαρή ηλικία επαίνους από λογοτεχνικούς διαγωνισμούς ποίησης. Είναι υπέρμαχος και ενεργή συνδιοργανώτρια σε φιλανθρωπικές δράσεις στο χώρο του βιβλίου. Επιπλέον, παρακολούθησε Εκπαιδευτικά Σεμινάρια Εγκληματολογίας και Μάρκετινγκ στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ασχολείται επίσης ερασιτεχνικά με τη φωτογραφία, τον κινηματογράφο αλλά και την ψυχολογία, ενώ το μεγάλο της πάθος είναι τα ταξίδια. Όσον αφορά Το παλάτσο των εραστών αποτελεί την πρώτη της ποιητική συλλογή.
Ξεκινώντας λοιπόν το ταξίδι μας στην ποιητική της συλλογή, συναντούμε πρώτα την αφιέρωσή της:
Στη Λεόνη και στον ΧρήστοΣτην αγαπημένη μου καθηγήτρια Μαρία ΜυλωνάΚαι σε Εκείνον, τον Έναν.
Το έργο της είναι χωρισμένο σε τέσσερα μέρη, ενώ στο τέλος υπάρχει και ένα ευχαριστήριο σημείωμα.
Ας εξετάσουμε κάθε κεφάλαιο ξεχωριστά, παίρνοντας παράλληλα και μια αναγνωστική γεύση απ' το καθένα.
Το πρώτο μέρος έχει τον τίτλο Η αρχή. Στα ποιήματα που το απαρτίζουν γίνεται αυθόρμητα αισθητή η διάχυτη αίσθηση του ανομολόγητου έρωτα. Της προσμονής για να πάρουν φωνή τα συναισθήματα και να μετουσιωθούν σε εξομολογήσεις όπως εύγλωττα δηλαδή περιγράφεται και στο ποίημα Πύρινος πειρασμός στη σελίδα 21:
Η αλήθεια θα αποκαλυφθείΤο πεπρωμένο θα κυλήσει σαν νερόΔεν είναι ελεγχόμενοΜας στιγμάτισε όταν γράφτηκε.Δεν ξεφεύγουμε
Παράλληλα, η ποιήτρια στο Πεπρωμένο της σελίδας 34 ομολογεί πως:
Και όταν σε δωΘα θυμηθώΓια ποιον λόγο αγαπώ τα μάτια σουΓια ποιο λόγο το χαμόγελό σου με αιχμαλώτισε
Το δεύτερο μέρος ονομάζεται Το ανερμήνευτο. Εκεί, όπου η ψυχή της δημιουργού αφήνει παραδομένη τη πένα της στο πάθος. Συγχρόνως συνειδητοποιεί, αντιλαμβάνεται, θέτει ερωτήματα και αναζητά απαντήσεις. Κι όλ' αυτά υπό το καρδιοχτύπι του έρωτα:
Η σιωπή σου με σκοτώνειΤο βάθος είναι ΑκένωτοΣτροβιλίζομαιΠως τα κατάφερες έτσι;(Ποίημα Έρωτας, σελίδα 49)
Προχωρώντας στις επόμενες σελίδες, συναντούμε το τρίτο μέρος που έχει το τίτλο Αποκάλυψη. Ουσιαστικά περιέχει μονάχα ένα ποίημα, το οποίο ονομάζεται Ομολογία:
[...] ένας χρόνος και κάτιΤόσο μετρώ την συνάντηση που με άλλαξεΑς το παραδεχτούμε.Μια αστραπή μας χτύπησε την ίδια στιγμή εκείνη την μέρα δίπλα στα βιβλίαΜε ευχαρίστησες. Τι να πω κι εγώ;Ευχαριστώ που ήρθες στην ζωή μου, βούλιαξες και ανέσυρες από τον πυθμένα το πολυτιμότερο ναυάγιο
Και φτάνοντας στο τέλος του βιβλίου, μας προσμένει το κεφάλαιο Δίδυμες φλόγες. Εδώ, όπου το όνειρο αποκτά τη δική του πνοή και γίνεται πραγματικότητα. Κι όπως αναφέρεται και στο ομότιτλο ποίημα της σελίδας 74:
Ο έρωτάς μας ζούσε δεκαετίεςΠερίμενε υπομονετικάΚαι να μας εδώ, να χειροκροτεί στην επίτευξηΗ προφητεία πραγματοποιήθηκε την σωστή στιγμή...
Κλείνοντας την αναφορά στην ποιητική συλλογή Το παλάτσο των εραστών αξίζει, πιστεύω, να σημειωθεί κι αυτό που αναφέρει η ποιήτρια στις ευχαριστίες της. Πως γράφτηκε κατά τη διάρκεια της πρώτης καραντίνας, τον Μάρτιο του 2020. Μια περίοδος που αποτέλεσε για την ίδια αφορμή για αναθεωρήσεις και σοβαρές αποφάσεις καθώς «Η ποίηση ήταν η διαφυγή, η συγγραφική μου φωνή που ακουγόταν μέσα στη μοναξιά». Σ' αυτό θα συνηγορήσω με την ποιήτρια, μιας και θεωρώ πως η μοναξιά αποτελεί τόσο την αφορμή όσο και την πηγή έμπνευσης για τον εκάστοτε δημιουργό...
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου