Ιωάννας Τσιάκαλου
Βρισκόμουν πίσω στη Μεγάλη Μήτρα
Και όλα ήταν τόσο ήρεμα, ήσυχα
Σαν να μην πέρασε μια μέρα από το Χάος
Η αρχή ήταν το τέλος
Και η σιωπή αρμονία.
Ειρήνη έπλεε στο μέσα και το έξω
Και εγώ κοιμόμουν μέσα Της
Γλυκά και απονήρευτα σαν αγέννητο βρέφος
Που τις ιδέες του κόσμου δεν γεύτηκε ποτέ
Και όμως, ήταν μέσα του.
Ειρήνη, αρμονία, σιωπή...
Έτσι ήταν όλα πριν την κοσμική γέννα
Και εγώ ήμουν εκεί, αδαής, αμέριμνη, άσπιλη.
Έτσι ονειρεύτηκα, χαμογέλασα και ξύπνησα.
Πόσα σημεία επαφής έχει το όνειρο με την αλήθεια;
🌺
Copyright © Ιωάννα Τσιάκαλου All rights reserved
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε έργο Γιώργου Αναστασιάδη (Χρώμα στο μαύρο)
