Όταν συναντάς μεγάλη ουρά στο ταμείο του θεάτρου, τότε νιώθεις σίγουρος πως πρόκειται να δεις μια καλή παράσταση!
Κάπως έτσι έδειξε την αγάπη του το κοινό εκείνο το βράδυ της 27ης Απριλίου 2024 στο θέατρο Radio City στην Θεσσαλονίκη, αφιερώνοντας το Σαββατόβραδό του στην παράσταση Κάθε Πέμπτη κύριε Γκρην των δύο ξεχωριστών ηθοποιών Γιώργου Κωνσταντίνου και Αποστόλη Τότσικα.
Φυσικά, οι θέσεις στο θέατρο ήταν σχεδόν όλες γεμάτες περιμένοντας με μεγάλη αγωνία και προσμονή για το θέαμα που πρόκειται να παρακολουθήσουμε.
Το σκηνικό θύμιζε το εσωτερικό κάποιου σπιτιού. Συγκεκριμένα, αναπαριστούσε κάποιο διαμέρισμα στο Μανχάταν, στο οποίο ζούσε ο γηραλέος κύριος Γκρην (Γιώργος Κωνσταντίνου). Ένας Εβραίος, που πρόσφατα πέθανε η γυναίκα του και που τώρα συνέχιζε να ζει εκεί μόνος.
Το πρώτο που συμβαίνει μόλις τα φώτα άναψαν στην σκηνή, ήταν το επίμονο κουδούνισμα στην πόρτα του κυρίου Γκρην. Κάποιος πήγε να τον επισκεφθεί, πράγμα παράξενο για τον ίδιο, μιας και είναι μονόχνοτος και δεν διατηρεί καθόλου επαφές με τους γύρω του. Σπεύδοντας ν' ανοίξει, μπαίνει μέσα ο νεαρός Ρος Γκάρντινερ (Αποστόλης Τότσικας). Όπως του συστήνεται, εργάζεται σε μια μεγάλη πολυεθνική εταιρεία. Όμως η παρουσία του εκεί δεν αφορά καθόλου το επάγγελμά του. Αντιθέτως, έχει να κάνει με μια δικαστική απόφαση που του έχει επιβληθεί.
Βάσει αυτής λοιπόν, θα έπρεπε να προσφέρει τις υπηρεσίες του στον κύριο Γκρην για κάποιο χρονικό διάστημα, καθότι πρόσφατα τον χτύπησε με το αμάξι του. Ευτυχώς ελαφρά, αν και ο ίδιος υποστηρίζει πως δεν τον χτύπησε καθόλου. Ουσιαστικά πρόκειται για μια εργασία που ήταν αναγκασμένος να την εκτελεί μια φορά κάθε εβδομάδα, περνώντας από το σπίτι του κάθε Πέμπτη, ώστε να τον βοηθά στις δουλειές του σπιτιού και να του κάνει τα απαραίτητα ψώνια.
Ωστόσο ο κύριος Γκρην δεν πείθεται απ' όσα ακούει. Αρχικά απορρίπτει νευριασμένος τις δωρεάν υπηρεσίες του. Του ζητά να φύγει και να μην ξαναρθεί. Αυτή ωστόσο η αντιμετώπιση αλλάζει σε κάθε νέα επίσκεψη του Ρος. Σιγά σιγά γνωρίζονται κι ανοίγεται ο ένας στον άλλον βρίσκοντας αρκετά κοινά στοιχεία, αρχής γενομένης από τη θρησκεία.
Μα εκείνο που είναι ακόμη βαθύτερο και τους χαρακτηρίζει, αφορά το γεγονός πως ο καθένας τους κρατά φυλαγμένα μέσα του αρκετά προσωπικά μυστικά. Ριζωμένα στο παρελθόν, μα με ισχυρή προέκταση και στο παρόν τους. Έτσι, σιγά σιγά ο Ρος γίνεται κοινωνός στα προβλήματα που αντιμετώπισε και συνεχίζει ν' αντιμετωπίζει ο κύριος Γκρην. Προβλήματα που, κάποια εκ των οποίων, δημιούργησε ο ίδιος.
Με μια λέξη, θα χαρακτήριζα το έργο συγκλονιστικό. Κι αν μου ζητούσαν περισσότερες, θα πρόσθετα πως ήταν ανθρώπινο, συγκινητικό, τόσο ευαίσθητο! Παρουσιάζοντάς μας μια ιστορία γεμάτη από ηθικά διδάγματα. Με δυο αγνώστους που παλεύουν να γιατρέψουν τις επώδυνες πληγές της ψυχής τους.
Κατά τη διάρκεια της παράστασης το κοινό συμμετείχε συνεχώς με το γέλιο, το θερμό του χειροκρότημα, τα επιφωνήματα ενθουσιασμού ή απογοήτευσης. Έχοντας ως βάση για όλα τα παραπάνω, όσα βίωναν εκείνη τη στιγμή οι δυο πρωταγωνιστές.
Η ροή της πλοκής πήγαινε με γοργούς ρυθμούς και οι ερμηνείες των ρόλων από τον Γιώργο Κωνσταντίνου και τον Αποστόλη Τότσικα θεωρώ πως ήταν πραγματικά απολαυστικές, υποστηρίζοντας στο έπακρο την εκάστοτε προσωπικότητα του χαρακτήρα που υποδύονταν, τη χαρά και την απόγνωσή τους, τα αδιέξοδα και τη λύτρωση.
Αγγίζοντας θέματα διαχρονικά. Όπως τον Θεό, τον γάμο, τις σεξουαλικές προτιμήσεις, την ενσυναίσθηση, την συγγνώμη, όπως επίσης και τους εφιάλτες της θλίψης, εκείνους τους άλυτους κόμπους που δεν μας αφήνουν να προχωρήσουμε απρόσκοπτα στη ζωή δίνοντάς μας ωστόσο και μια χαραμάδα από φως. Διατηρώντας άσβεστες τις ελπίδες για ένα νέο ξεκίνημα.
Θέτοντάς μας παράλληλα πάμπολλα ερωτήματα για τη μοναξιά, τον σεβασμό, την αυτοεκτίμηση, μα και την εξιλέωση. Κρατώντας μας συγχρόνως σε εγρήγορση μέχρι την τελευταία σκηνή, προσμένοντας απαντήσεις στα ερωτήματα που δημιουργήσαν όλες εκείνες οι καταστάσεις που εκτυλίχθηκαν στην σκηνή.
Άραγε υπάρχει περιθώριο να διορθωθούν τα λάθη του παρελθόντος;
Θα ξαναχτυπήσει το τηλέφωνο του κύριου Γκρην από αυτούς που τον αγαπούν;
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
