Χρήστου Ντικμπασάνη
δεν υπήρχε κανείς να με συντροφέψει
Μόνο η αιώνια νύχτα
και η ψύχρα της μοναξιάς
Οι σύντροφοί μου
υπηρέτες έγιναν πιστοί
συνένοχοι της αγρύπνιας και των δισταγμών
Έσβησαν τη φλόγα του ωραίου
και μεγαλοπρεπή κόσμου τους
με ανείπωτες και απαγορευμένες έξεις και φωνές
Ακόμη ακούγεται στα βάθη της οικουμένης
η απεγνωσμένη κραυγή της ψυχής τους
Ανολοκλήρωτοι και χωρίς όνειρα χάθηκαν
μέσα σε κόσμους τρυφής και ανόσιας μανίας,
έχοντας θρέψει τα μάτια και τ' αφτιά τους
με ψευδαισθήσεις, παροψίες και αυταπάτες
Με λυγισμένα γόνατα τριγυρίζουν τώρα
κάτω από σκήπτρα αλόγιστων δυνάμεων
που δεν τους επιτρέπουν τη θέαση
όμορφων πραγμάτων και αισθήσεων
🌺
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved, 2024
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε έργο Γιώργου Τριανταφυλλόπουλου (Αστροναύτης)