Σημαντικός Έλληνας ηθοποιός που γεννήθηκε στο Κάιρο της Αιγύπτου το 1930 και σπούδασε στην Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν. Ως μαθητής ακόμα της σχολής διακρίθηκε στον ρόλο του αστυνόμου στην Μικρή μας πόλη. Την πρώτη του θεατρική εμφάνιση την πραγματοποίησε με τον θίασο της αξέχαστης Βίλμας Κύρου στο έργο του Βέμπερ Τρελοκόριτσο, όπου κράτησε τον ρόλο του θυρωρού (1955). Με τον ίδιο θίασο συμμετείχε και στα έργο Ο λαός εκπαιδεύεται. Στη συνέχεια με την Μαλαίνα Ανουσάκη στην ευριπίδεια τραγωδία Ιφιγένεια εν Ταύροις (Μαντατοφόρος), Απένταροι εκατομμυριούχοι, Ράφτης κυρίων κ.α.
Το 1957 τον βρίσκουμε με τον θίασο του Δημήτρη Μυράτ στο έργο του Ερ. Λένορμαν Σιμούν όπου υποδύθηκε τον Β' περιβολάρη. Από το 1957 μέχρι το 1960 τον συναντάμε στο καλλιτεχνικό δυναμικό του Εθνικού Θεάτρου στον χορό της αρχαίας τραγωδίας και της αττικής κωμωδίας, όπως επίσης και στον Βασιλιά Λιρ του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ (Δούκας της Βουργουνδίας).
Από το 1960 τον βλέπουμε και πάλι στο ελεύθερο θέατρο και συγκεκριμένα στον θίασο του Δημήτρη Μυράτ όπου συμμετέχει στο ανέβασμα των έργων Υπόθεση Ντρέιφους του Μ. Σκουλούδη και Το κράτος του Θεού –επρόκειτο για μια μεγάλη καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία του Δημήτρη Μυράτ που έμεινε στην ιστορία του ελληνικού θεάτρου. Με τον ίδιο θίασο στο έργο του πρόωρα απόντα Αλμπέρ Καμύ Οι δίκαιοι, στην αστυνομική κωμωδία του Ρομπέρ Τομά Παγίδα (στον ρόλο του Επιθεωρητή), Απόψε αυτοσχεδιάζουμε του Λουίτζι Πιραντέλο κ.α.
Θα ακολουθήσει η συμμετοχή του (το 1964) με τον θίασο του εμβληματικού ηθοποιού Δημήτρη Χορν στον Δικέφαλο αετό του Ζ. Κοκτώ.
Εν συνεχεία, με τον θίασο του Αλέκου Αλεξανδράκη στο έργο Ένα χαμένο γράμμα (στον ρόλο του Ζαχαρία Τραχανάκε) καθώς και στο Έγκλημα και τιμωρία.
Πάλι με τον θίασο του Δημήτρη Μυράτ στην Δίκη του Ιησού στον ρόλο του καθηγητή.
Θα συνεργαστεί με το Θέατρο Τέχνης Κάρολου Κουν στις κωμωδίες του Αριστοφάνη Βάτραχοι (όπου θα ερμηνεύσει τον Ευριπίδη) και Όρνιθες.
Στη συνέχεια με τον σπουδαίο Δημήτρη Παπαμιχαήλ θα λάβει μέρος στον Θείο Βάνια του Τσέχωφ και το καλοκαίρι του 1969 στο θέατρο Μετροπόλιταν στο έργο του Γεωργίου Ρούσου Τα μεγάλα χρόνια (όπου θα υποδυθεί τον Σπυρίδων Τρικούπη). Ακολουθούν οι εμφανίσεις του με τον θίασο Γιάννη Φέρτη - Ξένιας Καλογεροπούλου στο έργο του Πιραντέλο Ένας ηλίθιος καθώς και στην Ηδονή της τιμιότητας του ίδιου δημιουργού.
Στη συνέχεια συνεργάζεται με τον θίασο της Τζένης Καρέζη στο έργο του Αρμπούζοφ Μια ιστορία του Ιρκούτσκ (στον ρόλο του Κορυφαίου).
Ξανά το 1972 με τον θίασο του Δημήτρη Μυράτ στο έργο του Ρούσου Φόνος στο ιερό παλάτι (στον ρόλο του Νικηφόρου Φωκά) ενώ την επόμενη χρονιά, ξανά με τον θίασο του Χορν, στον Βασιλιά Ριχάρδο τον Γ' (στον ρόλο του λόρδου Μπάκιγχαμ) ενώ την σεζόν 1974-1975 τον βλέπουμε με τον θίασο Γιάννη Φέρτη και Ξένιας Καλογεροπούλου στο έργο του Μπέρτολτ Μπρεχτ Ο δάσκαλος καθώς και στο Ο άνθρωπος, το κτήνος και η αρετή του Πιραντέλο (στον ρόλο του Γιατρού).
Από το 1975 και για δύο χρόνια με τον θίασο του Στέφανου Ληναίου και της Έλλης Φωτίου θα λάβει μέρος στα έργα: Οι Ρόζενμπεργκ δεν πρέπει να πεθάνουν (στον ρόλο του Μανουέλ Μπλοχ), στην Απαγωγή του Πάπα (στον ρόλο του πάπα Αλβέρτου του 7ου) καθώς και στην πολύ μεγάλη επιτυχία του θιάσου Καληνύχτα Μαργαρίτα (στον ρόλο του Περικλή).
Από το 1977 και για τα επόμενα δεκαέξι χρόνια θα μείνει στο Θέατρο Τέχνης ερμηνεύοντας πολλούς και διαφορετικούς ρόλους από το ελληνικό και ξένο δραματολόγιο: Βάκχες του Ευριπίδη (Κάδμος), Οιδίπους Τύραννος του Σοφοκλή (Τειρεσίας), Ειρήνη του Αριστοφάνη (Χρησμολόγος - Εμποροκάπηλος), στους Ιππείς (Δήμος), Πέρσες του Αισχύλου (στον ρόλο του Δαρείου), Τα τέσσερα πόδια του τραπεζιού του Ιάκωβου Καμπανέλλη (Κώστας), Δάφνες και πικροδάφνες (στον ρόλο του Κώστα), στο Κύκνειο άσμα του Άντον Τσέχωφ (στον ρόλο του Ηθοποιού), Υβόννη (στον ρόλο του βασιλιά Ιγνάτιου), Οι αγρότες πεθαίνουν του Κρετς (στον ρόλο του Πατέρα), Θεϊκά λόγια (Πέδρο Γκάλιο), Φιντανάκι του Παντελή Χορν (στον ρόλο του κυρ Αντώνη), Οδυσσέα, γύρισε σπίτι του Ιάκωβου Καμπανέλλη (στον ρόλο του Λέανδρου) κ.α.
Κινηματογράφος: Ο θάνατος θα ξανάρθει, Η αυγή του θριάμβου, Συνοικία το όνειρο, Οι βοσκοί, Ελευθέριος Βενιζέλος, Η Αριάδνη στην Λέρο κ.α.
Τηλεόραση: Η τελευταία άνοιξη, Εγνατία οδός, Απόμαχοι, Στην λάμψη των άστρων, Κυρία Ντο Ρε Μι, Το δίλλημα, Μια καινούργια ζωή κ.α.
Εκτεταμένη η συμμετοχή του σε ραδιοφωνικές εκπομπές, σε θεατρικά έργα, σε εκπομπές συνεχείας, σε διαφημιστικές εκπομπές καθώς και σε μεταγλωττίσεις.
Υπήρξε γραμματέας - διαχειριστής της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης το 1954. Μέλος συντονιστικής επιτροπής για την επανάσταση του Σ.Ε.Η. 1917 (1974). Πρόεδρος εξεταστικής επιτροπής Υπουργείου Πολιτισμού για τις Δραματικές Σχολές το 1975. Μέλος επιτροπής Υπουργείο Πολιτισμού για την θεατρική παιδεία (1976). Έφορος προσωρινής διοίκησης ΤΑΣΕΗ το 1980. Γραμματέας Πειθαρχικού Συμβουλίου Σ.Ε.Η. το 1984. Καθηγητής στην Δραματική Σχολή Βεάκη από το 1985 μέχρι το 1992. Εκπρόσωπος Σ.Ε.Η. για το Ε.Κ.Α. και την Π.Ο.Θ.Α. (1986). Αντιπρόεδρος Γνωμοδοτικής Επιτροπής για την θεατρική παιδεία Υπουργείο Πολιτισμού το 1986. Μέλος Διοικητικού Συμβουλίου της Εταιρείας Θεάτρου Τέχνης - Κάρολος Κουν (1987-1996). Στο Βέλγιο σκηνοθέτησε πέντε έργα στο εκεί Ελληνικό Θέατρο Βελγίου. Πολύ σημαντική η παρουσία του και στο ερασιτεχνικό θέατρο. Από το 1981 σκηνοθέτησε δέκα έργα με την θεατρική ομάδα της Λέρου. Το 1998 σε συνεργασία με το Δημοτικό Θέατρο Ρεθύμνου ανέβασε τον Φωταγωγό του Σπ. Γαλαίου. Για αυτή την προσπάθεια το Δημοτικό Συμβούλιο Λέρου του απένειμε δίπλωμα και μετάλλιο ως ευεργέτη του νησιού. Υπήρξε και πρόεδρος της Κριτικής Επιτροπής της Ζ' συνάντησης ερασιτεχνικών θιάσων Αιγαίου το 1994. Πρόεδρος των πανελληνίων μαθητικών θεατρικών αγώνων της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας Αρσάκεια - Τοσίτσεια Σχολεία σε συνεργασία με το Θέατρο Τέχνης (1992-1997). Έταιρος της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας από το 1995. Τιμήθηκε και από τον Δήμο Κορυδαλλού για την προσφορά του στον ελληνικό κινηματογράφο το 1995. Το 1997 τιμάται και από το Σ.Ε.Η για τους καλλιτεχνικούς και συνδικαλιστικούς του αγώνες.
Ο Βάσος Ανδρονίδης έφυγε από τη ζωή το 2008.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Οι πληροφορίες καθώς και η φωτογραφία αντλήθηκαν από την εγκυκλοπαίδεια του Θεόδωρου Έξαρχου Έλληνες ηθοποιοί: Η γενιά μας, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Δωδώνη.
