Ο Ευάγγελος Παντόπουλος υπήρξε ένας από τους πρώτους μεγάλους της κωμωδίας για το ελληνικό θέατρο. Γεννήθηκε το 1860 και από την ηλικία των δεκαεφτά μόλις χρόνων ακολούθησε τον Δημήτριο Κοτοπούλη σε περιοδεία ερμηνεύοντας τον ρόλο του Ιάκωβου στο έργο Σάρα και Κάρολος. Αυτή ήταν και η πρώτη του θεατρική εμφάνιση για να ακολουθήσουν τα σπουδαία κλασσικά έργα του Μολιέρου Αρχοντοχωριάτης, Ταρτούφος και Φιλάργυρος.
Στη συνέχεια συνεργάστηκε με τον Διονύσιο Ταβουλάρη στην Πάτρα και σε ηλικία είκοσι ετών (το 1880) εντάχθηκε στον θίασο του Δημοσθένη Αλεξιάδη, που στέγαζε τον θίασο του στο θέατρο Απόλλων.
Το 1884 τον βρίσκουμε στη διανομή του έργου Δημοπρασία, που το έγραψε ο ηθοποιός και θεατρικός συγγραφέας Αλ. Πίστης· στον θίασο ήταν επίσης η Ελ. Χέλμη ενώ το καλοκαίρι συνεργάστηκε με τον θίασο του Ν. Καρδοβίλλη. Στον ίδιο θίασο ανήκαν και οι ηθοποιοί Γ. Πετρίδης, Ευαγγελία Παρασκευοπούλου κ.α.
Το 1887 τον βρίσκουμε στο θέατρο Παράδεισος όπου μαζί με τον Σπ. Ταβουλάρη ανεβάζουν την κλασική κωμωδία του Ουίλιαμ Σαίξπηρ Κωμωδία των παρεξηγήσεων. (Οι δύο πρωταγωνιστές της παράστασης ερμήνευσαν τους ρόλους τους με ζακυνθινή προφορά.) Στο ίδιο θέατρο ανέβασαν και την πρώτη κωμωδία του Νικ. Λάσκαρη Ο Μίδας και ο κουρεύς του. Το 1889 ανέβηκε στο ίδιο θέατρο το έργο του Παντόπουλου Δεν έσκισες τη γάτα.
Ο Ευάγγελος Παντόπουλος σημείωσε προσωπική επιτυχία στον ρόλο του μπάρμπα Λινάρδου στο πασίγνωστο κωμειδύλλιο του Δημητρίου Κορομηλά Η τύχη της Μαρούλας· την Μαρούλα υποδύθηκε η Χαρίκλεια Ταβουλάρη ενώ στον θίασο συμμετείχαν επίσης και οι Γ. Πετρίδης και ο Π. Λαζαρίδης. Επίσης, έπαιξε με τον ίδιο θίασο στα έργα του Α. Ρ. Ραγκαβή Του Κουτρούλη ο γάμος καθώς και Στο τέλος της Μαρούλας του Δημητρίου Κόκκου.
Η συνεργασία του με τους Ταβουλάρηδες τον κατατάσσουν ως έναν από τους κορυφαίους ηθοποιούς της εποχής και έτσι το 1891 τον βρίσκουμε πρωταγωνιστή στο έργο του Δημ. Κόκκου Η λύρα του γερο-Νικόλα· στον ίδιο θίασο ανήκαν και οι ηθοποιοί Μέλος, Κωνσταντινόπουλου, Ελ. Χέλμη. Σημειώνει ακόμα μια μεγάλη προσωπική επιτυχία με το έργο του Μπάμπη Άννινου Ζητείται υπηρέτης· η παράσταση ανέβηκε στο Δημοτικό Θέατρο Αθηνών και στο καλλιτεχνικό δυναμικό του θιάσου ανήκαν οι ηθοποιοί Ευτύχιος Βονασέρας και Κωνσταντοπούλου.
Η καριέρα του βρίσκεται σε ανοδική πορεία και καθιερώνεται, εκτός από ένας εξαίρετος κωμικός, και ως ένας πολύ καλός θιασάρχης.
Το 1892 θα ιδρύσει τον θίασο Ελληνική κωμωδία, με κύρια στέγη του το θέατρο Κωμωδιών. Πρωταγωνίστρια είναι η Μελπομένη Κωνσταντινόπουλου ενώ σε αρκετά έργα λαμβάνει μέρος και ο παλιός του θιασάρχης Δημοσθένης Αλεξιάδης. Με τον θίασό του, εκτός από ελληνικά έργα, θα επενδύσει και στο ξένο ρεπερτόριο.
Ως θιασάρχης με τον Αλεξιάδη θα ανεβάσουν την Οικογένεια Παραδαρμένου του Μπάμπη Άννινου.
Τα Παντρολογήματα του Γκόγκολ καθώς και την Κόμισα Σάρα του Ζωρζ Ονέ θα ανεβάσουν το 1893 στο θέατρο Τσόχα με τους ίδιους ηθοποιούς, τον Δημοσθένη Αλεξιάδη και την Μελπομένη Κωνσταντινόπουλου. Μέσα στην ίδια χρονιά θα ανεβάσει σε θεατρική διασκευή το μυθιστόρημα Τα τέκνα του πλοιάρχου Γκραντ, καθώς επίσης και το έργο του Ηλία Καπετανάκη Ο γενικός γραμματέας, όπως επίσης και την δική του ηθογραφία Η νύφη της Κούλουρης.
Το 1904 ήταν η χρονιά για να ανεβάσει τους Βρυκόλακες του Ερρίκου Ίψεν κρατώντας τον ρόλο του πάστορα Μάντερς και στη συνέχεια, σε συνεργασία με τον Δημήτριο Κοτοπούλη, ανεβάζουν τον Άμλετ του Ουίλιαμ Σαίξπηρ όπου υποδύθηκε τον Πολώνιο. Τα έργα ανέβηκαν στο θέατρο Κωμωδιών ενώ πήρε μέρος και στην επιθεώρηση Υπαίθριοι άνθρωποι μαζί με τα στελέχη του θιάσου Μένανδρος.
Θα πάρει μέρος και την επόμενη χρονιά σε επιθεώρηση. Επρόκειτο για το Πρώτο πυρ του Μικέ Λάμπρου σε συνεργασία με τον Ι. Παπαϊωάννου και την Σαπφώ Παπαϊωάννου (Αλκαίου). Η παράσταση δόθηκε στο θέατρο Τσόχα.
Επίσης ανέβασε την επιθεώρηση Λίγο απ' όλα με συνθιασάρχη τον Ν. Καρδοβίλλη, όπου κράτησε τον ρόλο της παραμάνας.
Στο θέατρο Τσόχα στεγάστηκαν πολλά από τα έργα που ανέβασε· ένα ρεπερτόριο με ελληνικά και ξένα έργα. Ο εχθρός του λαού του Ερρίκου Ίψεν, Η Νιόβη, Η καραντίνα του Ν. Λάσκαρη, Ο σιδηροδρομικός επιθεωρητής καθώς και ένα δικό του έργο με την ονομασία Λαθρεμπόριον.
Για άλλη μια χρονιά, το 1901, συνεργάζεται και πάλι με τον Διονύσιο Ταβουλάρη στο θέατρο Τσόχα στο έργο Ο δικαστής.
Από την επόμενη χρονιά, το 1902, αλλάζει θεατρικές στέγες και τον βλέπουμε στα θέατρα Βαριετέ, Νεαπόλεως και Απόλλων. Στο θέατρο Απόλλων θα πραγματοποιήσει άλλον έναν του θρίαμβο ερμηνεύοντας τον μπαρμπα-Γιώργη στους Μυλωνάδες, μια ιταλική κωμωδία με το ύφος της κομέντια ντελ άρτε. Η παράσταση δόθηκε το 1903. Στη διανομή της παράστασης συναντάμε τον Π. Λαζαρίδη, την Ολ. Λαλαούνη και την Ελ. Χέλμη. Μέσα στην ίδια χρονιά θα πραγματοποιήσει μια πετυχημένη περιοδεία στην Σύρο με έργα από το ρεπερτόριο του.
Την επόμενη χρονιά, το 1904, μετά από τόσες επιτυχίες, αποκτά το δικό του θέατρο. Στο θέατρο Παντοπούλου ανεβάζει τον Γύρο του κόσμου εις 80 ημέρας του Ιούλιου Βερν. Σε αυτό το έργο συνεργάστηκε ακόμα μια φορά με τον Διονύσιο Ταβουλάρη. Μέχρι το 1906 ανέβασε πολλά έργα στο θέατρό του.
Τον συναντάμε το 1906 στο θέατρο Συντάγματος, που αργότερα μετονομάστηκε σε θέατρο Κυβέλης, όπου ανέβασε τις Εύθυμες κυράδες του Ουίνδσορ του Ουίλιαμ Σαίξπηρ –υποδύθηκε τον Φάλσταφ.
Άνηκε στους ηθοποιούς που εμπιστευόταν τους νέους Έλληνες θεατρικούς συγγραφείς ανεβάζοντας έργα τους. Στο ενεργητικό του σημειώνεται και η όπερα Εύθυμη χήρα με πρωταγωνίστρια την Μελπομένη Κολυβά (Θέατρο Πανελλήνιον, 1909).
Τον τελευταίο χρόνο της ζωής του πραγματοποίησε δύο θεατρικές εμφανίσεις. Ήταν με τα έργα Η Παναγία των Παρισίων (διασκευή για το θέατρο από το μυθιστόρημα του Β. Ουγκώ) καθώς και στο έργο Τα ευζωνάκια του Ν. Κοπακάκη.
Ο Ευάγγελος Παντόπουλος υπήρξε ένας σπουδαίος ηθοποιός και σκηνοθέτης αν και ήταν αυτοδίδακτος. Είχε αποκτήσει πολλούς φίλους, αλλά όπως γίνεται συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις και πολλούς εχθρούς, που η στάση τους τον υποχρέωσε σε οικονομική χρεοκοπία. Έφυγε από τη ζωή το 1913.
Πρώτη σύζυγός του ήταν η ηθοποιός Αγγελική Παντοπούλου με την οποία απέκτησαν τρεις κόρες. Την Άρτεμη, που γεννήθηκε το 1885 και έκανε καριέρα ως ηθοποιός του λυρικού θεάτρου με το όνομα Κυπαρίσση, την Φιφή, που παντρεύτηκε τον βαρύτονο Γιάννη Αγγελόπουλο, και την Βρυσούλα, που εμφανίστηκε το 1916 με τον θίασο Φυρστ - Νίκα - Λεπενιώτη στις επιθεωρήσεις Παπαγάλος και Έξω φρενών. Οι παραστάσεις αυτές ανέβηκαν στο θέατρο Κεντρικόν. Στη συνέχεια πραγματοποίησε περιοδεία στις Ηνωμένες Πολιτείες και εκεί τελείωσε η ζωή της.
Η δεύτερη σύζυγος του Ευάγγελου Παντόπουλου ήταν η Αικατερίνη Παντοπούλου-Αστεριάδη όπου το 1903 εμφανίστηκε σε όλα τα έργα που ανέβασε ο σύζυγός της στην Σύρο. Θεία του Καρόλου του Τόμας Μπράντον, Η τύχη της Μαρούλας του Δημητρίου Κορομηλά, Γενικός γραμματέας του Ηλία Καπετανάκη. Επίσης, το 1910, την συναντάμε στο έργο Το μποϊκοτάζ με τον Διονύσιο Ταβουλάρη και τον Π. Λαζαρίδη. Στην παράσταση υπήρχε και ο ηθοποιός Σπύρος Παντόπουλος, άγνωστης συγγένειας. Με τον θίασο Σπ. Παντόπουλου - Ν. Κυριακίδη την συναντάμε, το 1914, στο έργο Ποιους βάζουμε στα σπίτια μας. Η Αικατερίνη Παντοπούλου με τον σύζυγό της Ευάγγελο Παντόπουλο απέκτησαν δύο παιδιά τα οποία έγιναν και αυτά ηθοποιοί, τη Ναυσικά, που γεννήθηκε το 1897, και τον Αντρέα, που γεννήθηκε το 1903.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Οι πληροφορίες αντλήθηκαν από την εγκυκλοπαίδεια του Θεόδωρου Έξαρχου Έλληνες ηθοποιοί: Αναζητώντας τις ρίζες, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Δωδώνη. Η φωτογραφία ανήκει στο βιβλίο του Γιάννη Σιδέρη Ιστορία του νέου ελληνικού θεάτρου, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Καστανιώτη.
